Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2007
περι νόμου αποθηκευσης εκρηκτικων
Ο νόμος που ίσχυε κατά την κατασκευή των "νανόσπιτων" ήταν του 1968 ΦΕΚ 284Α_68 (καταργήθηκε το 1987 με το Ν. 1682/87 (14/Α/16.2.87)
Στο άρθρο 3 έγραφε:
"Τα κτίρια και αι αποθήκαι εις α επεξεργάζονται ή αποθηκεύονται εκρηκτικαί ύλαι δέον να είναι κατεσκευασµένα εξ ελαφρών, ευθρύπτων υλικών, στερεάς όµως κατασκευής (π.χ. τοιχοποιία εξ οπτοπλινθοδοµής, κισηροσιµέντου, στέγη εξ αµιαντοτσιµέντου κλπ.).
Εκτός της ελαφράς κατασκευής στέγης, να υφίσταται πάντοτε ψευδοροφή εκ πλακών ξυλοπολτού ή φύλλων αλουµινίου ή άλλων παροµοίων υλικών."
Βλέπουμε ότι ρητά ζητάει ελλενίτ.
Εκτός αυτού δε μιλάμε για κάποιο "λατομείο αδρανών υλικών" αλλά για το προσωρινό εργοτάξιο της εταιρίας Ελληνικά Τεχνικά Έργα, που διάνοιξε τις σήραγγες.
Δεύτερον, κάτω από το ελλενίτ υπήρχε πλέγμα, ώστε αν κάποιος αποστέγαζε τις (εντός του φυλασσόμενου εργοταξίου) αποθήκες να μην μπορούσε να φτάσει τα χαρτοκιβώτια.
Το μεγάλο "νανόσπιτο" το έχουν γκρεμίσει, όμως στο μικρό το πλέγμα είναι στη θέση του.
Αλλά ακόμη κι αν δεν υπήρχε πλέγμα, κανένα επιχείρημα δεν μπορεί να αλλάξει την πραγματικότητα: οι αποθήκες εκρηκτικών της τελευταίας φάσης των έργων της σπηλιάς ήταν τα 2 "νανόσπιτα", και κατασκευάστηκαν 6 μήνες πριν από το επίμαχο στόμιο της στοάς του φρέατος αερισμού ΙΙ.
εξαιρετικα αφιερωμενο στον ξερόλα κουπακια!
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2007
πως ειπατε? συγνωμη κυριε, ποιος ειστε? χαχαχα!
το ξαναυπογραφω σημερα στις 5.10!
καλη μου δεν πιστευω πως υπαρχει ανθρωπος στο φορουμ που να την κατανοει μαθηματικα μεσω εξισωσεων την θεωρια των κβαντα.
ολοι θεωρητικοι ειμαστε!
εν συντομια, "κβαντα" ειναι το ονομα που εδωσαν σε αυτο που "λαϊκα" οι ιδιοι οι επιστημονες λενε "πακετα ενεργειας".
δεν υπαρχουν υποατομικα σωματιδια αλλα πακετα ενεργειας.
και η θεωρια των κβαντα ειναι ουσιαστικα θεωρια της πιθανοτητας και οχι της σχετικοτητας.
ολα ειναι εξισου πιθανα!
αυτο που μας ενδιαφερει ειναι οτι η θεωρια υποστηριζει πως "δεν υπαρχει φαινομενο χωρις παρατηρητη", και πως "ο παρατηρητης επηρεαζει το φαινομενο" και αυτο εκεινον.
τσιτα, ευχαριστω για την αναμεταδοση!
ριχνε και κανα λινκ...
χεχεχε!
καλη μου δεν πιστευω πως υπαρχει ανθρωπος στο φορουμ που να την κατανοει μαθηματικα μεσω εξισωσεων την θεωρια των κβαντα.
ολοι θεωρητικοι ειμαστε!
εν συντομια, "κβαντα" ειναι το ονομα που εδωσαν σε αυτο που "λαϊκα" οι ιδιοι οι επιστημονες λενε "πακετα ενεργειας".
δεν υπαρχουν υποατομικα σωματιδια αλλα πακετα ενεργειας.
και η θεωρια των κβαντα ειναι ουσιαστικα θεωρια της πιθανοτητας και οχι της σχετικοτητας.
ολα ειναι εξισου πιθανα!
αυτο που μας ενδιαφερει ειναι οτι η θεωρια υποστηριζει πως "δεν υπαρχει φαινομενο χωρις παρατηρητη", και πως "ο παρατηρητης επηρεαζει το φαινομενο" και αυτο εκεινον.
τσιτα, ευχαριστω για την αναμεταδοση!
ριχνε και κανα λινκ...
χεχεχε!
Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2007
τοοοσο μαλακας? τοοοσο μετα συγχωρησεως! χαχαχα!
Τζώνη!
Πάρε και κάποια κείμενα που θα τα βρεις μόνο στο Ιννερνέτ!
Δεν υπάρχουν έξω!
Για να κάνεις τον ωραίο!
Τζώνη πάρε και ένα άλλο πακέτο!
....Και για να ολοκληρώσουμε ας πούμε και κάποια πράγματα για την ιστορία της σπηλαιολογίας.
Τζώνη πάρε και ένα ακόμη κείμενο!
Είπαμε!
Είναι κατατεθειμένα εδώ στο ιννερνετ!
Τζώνη πάρε και ένα άλλο πακέτο!
....Και για να ολοκληρώσουμε ας πούμε και κάποια πράγματα για την ιστορία της σπηλαιολογίας.
παρε και εσυ μερικες δικες μου φωτογραφιες απο αυτα που περιεγραψες: εδω και εδω.
τις εχω ανεβασει στο ιντερνετ για σενα, που δεν κουνας τον κωλο σου απο καρεκλα ή καναπε, αναξιοπαθουντα γεροντα!
για να μαθαινεις και πως ειναι αυτα για τα οποια διαβαζεις στο ιντερνετ...
χεχεχε!
βλητο σε ειπα σημερα?
Πάρε και κάποια κείμενα που θα τα βρεις μόνο στο Ιννερνέτ!
Δεν υπάρχουν έξω!
Για να κάνεις τον ωραίο!
Τζώνη πάρε και ένα άλλο πακέτο!
....Και για να ολοκληρώσουμε ας πούμε και κάποια πράγματα για την ιστορία της σπηλαιολογίας.
Τζώνη πάρε και ένα ακόμη κείμενο!
Είπαμε!
Είναι κατατεθειμένα εδώ στο ιννερνετ!
Τζώνη πάρε και ένα άλλο πακέτο!
....Και για να ολοκληρώσουμε ας πούμε και κάποια πράγματα για την ιστορία της σπηλαιολογίας.
παρε και εσυ μερικες δικες μου φωτογραφιες απο αυτα που περιεγραψες: εδω και εδω.
τις εχω ανεβασει στο ιντερνετ για σενα, που δεν κουνας τον κωλο σου απο καρεκλα ή καναπε, αναξιοπαθουντα γεροντα!
για να μαθαινεις και πως ειναι αυτα για τα οποια διαβαζεις στο ιντερνετ...
χεχεχε!
βλητο σε ειπα σημερα?
καποιοι ξεχασαν τι τους εμαθαν στο δημοτικο...
...για την αποδομηση των οργανικων υλικων, οπως το ξυλο ή το χαρτι.
ξεχασαν την υπαρξη των βακτηριων και των μυκητων, οπως και την δραση τους, απ ο,τι φαινεται...
ας απαντησω παλι με στοιχεια και οχι με αερολογιες οπως συνηθιζουν οι ανωνυμοι σχολιαστες: οριστε μια φωτογραφια ΑΠΟ ΣΦΥΡΙ ΠΟΥ ΒΡΗΚΑΜΕ ΣΕ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΟ που καθαρισαμε προσφατα.
Η ΞΥΛΙΝΗ ΛΑΒΗ ΕΧΕΙ ΣΑΠΙΣΕΙ ΕΝΩ Η ΜΕΤΑΛΛΙΚΗ ΚΕΦΑΛΉ ΕΧΕΙ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟ ΣΤΡΩΜΑ ΣΚΟΥΡΙΑΣ.
ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΧΩ ΤΟ ΣΦΥΡΙ, ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΔΩΣΩ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΞΥΛΑ ΑΠΟ ΤΑ ΤΟΥΝΕΛ ΤΗΣ ΠΕΝΤΕΛΗΣ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΙΛΕΤΕ ΓΙΑ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ?
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007
και η μαλακια επιπτε στρεϊτ θρου...
χαιρε ω συγχρονικοτης!!!
μια ματια εριξα στην τελευταια σελιδα και το τελευταιο ποστ ηταν η απαντηση του κυρ γεωλογου.
χεχεχε!
koupakia
Μέλος και άξιο παληκαρι
Karma: μη τα ρωτάς
Φύλο: Άντρας Ραμολί
Μηνύματα: 26.757 χωρίς τους κλώνους
Απ: Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΕΛΗ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ.
« Απάντηση #883 στις: Σήμερα στις 23:46:05 »
*********************************************************
Μα μπορώ να σε βγάλω ψεύτη βρε τζώνη;
μπορεις χωρις να γινεις μαλακας?
για να δουμε...
Παράθεση (ειπα εγω και επιμενω)
ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΡΟΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΠΑΨΕΙ Ή ΕΛΑΤΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΓΟΝΟΡΟΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
Αχ βρε τζώνη!
Αν διάβαζες τακτικά ιννερνέτ κάτι θα μάθαινες!
απο το δικτυο εμαθες γεωλογια?
ετσι εξηγειται το οτι δεν καταλαβες καν τι εγραψα.
Να πάρε μια μικρή περίληψη το πως λειτουργεί το νερό στα ανθρακικά πετρώματα!
ΟΡΙΣΤΕ???
ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΣ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ ΤΗΝ ΣΠΗΛΑΙΟΓΕΝΝΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΟΗ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ Ή ΔΕΝ ΣΤΗΝ ΔΙΔΑΞΑΝ?
ΝΑ ΣΤΟ ΠΩ ΑΠΛΑ ΜΗΠΩΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ: ΝΕΡΟ ΜΑΖΕΥΕΤΑΙ ΑΠΟ ΒΡΟΧΗ, ΥΔΡΟΦΟΡΟΣ ΟΡΙΖΟΝΤΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΑΔΕΙΑΣΕΙ, ΝΕΡΟ ΤΡΩΕΙ ΑΣΒΕΣΤΟΛΙΘΟ ΚΑΙ ΜΑΛΑΚΑ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ, ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΚΑΤΑΒΟΘΡΕΣ, ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΣΠΗΛΑΙΑ, ΝΕΡΟ ΚΛΕΙΝΕΙ ΣΠΗΛΑΙΑ ΜΕ ΣΠΗΛΑΙΟΑΠΟΘΕΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ.
Ο σχηματισμός των καρστικών μορφών οφείλεται στην διαλυτική δράση του νερού, όταν αυτό είναι πλούσιο σε διοξείδιο του άνθρακα .
Η δράση του νερού είναι κυρίως μηχανική και χημική (διάλυση, υδρόλυση, ενυδάτωση - αφυδάτωση κλπ).
ΤΟ "ΜΗΧΑΝΙΚΗ" ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΣ ΚΥΡ ΓΕΩΛΟΓΕ, ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΤΙ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΙΠΕΣ.
Τα σπηλαιοθέματα δημιουργούνται πιθανότατα από την απώλεια του διοξειδίου του άνθρακα από το νερό που στάζει από την οροφή ενός σπηλαίου.
ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΗΣ ΣΠΗΛΑΙΟΑΠΟΘΕΣΗΣ???
ΕΛΑΑΑΑΑ....
ΧΑΧΑΧΑ!
Η Καρστική δράση στους ασβεστολιθικούς σχηματισμούς διακρίνεται σε επιφανειακή και υπόγεια.
Το υπόγειο νερό (με CO2 ), κατά τη διαλυτική του δράση ακολουθεί ασυνέχειες των πετρωμάτων όπως ρήγματα διακλάσεις, ρωγμές, πόρους κλπ και τις διευρύνει συνεχώς.
ΕΓΩ ΤΙ ΕΙΠΑ ΟΡΕ ΜΠΟΥΝΤΑΛΑ?
ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΚΟΠΥ ΠΕΪΣΤ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΚΤΥΟ? (μου το συστησες πριν λιγο, την ωρα που εκανες ΕΣΥ κοπυ-πεϊστ)
ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΣΕ ΓΙΑΤΙ (παλι) ΞΕΥΤΙΛΙΖΕΣΑΙ:
"ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΡΟΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΠΑΨΕΙ Ή ΕΛΑΤΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΓΟΝΟΡΟΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ".
Τυχεράκια!
Τζάμπα μάθημα!
ΤΕΤΟΙΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΤΥΟ. (απο εκει που το βρηκες και εσυ)
αληθεια, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ, ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ?
(το νασιοναλ τζεογκραφικ δεν μετραει)
ΧΑΧΑΧΑ!
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2007
σε αυτην την μαλακια, που την ξεστομισε μαλιστα γεωλογος, εγω πρεπει να απαντησω...
koupakia
Απ: Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΕΛΗ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ.
« Απάντηση #543 στις: Χθες στις 14:10:12 »
Ο Τζώνη έγραψε!
Η αυτοεπούλωση των καταστροφών που υπέστει απέκτησε γοργούς ρυθμούς.
Σιγά σιγά το βουνό θα αρχίσει να αναπαράγει τα μάρμαρα, τους αμφιβολιτικούς και άλλους τύπους σχιστόλιθων όπως ανανεώνουν οι σαύρες τις ουρές των!
Βρε άμα είσαι βουνό με νόηση και έχεις προστάτες σαν τον Τζώνη, όλα γίνονται!
Ακόμη και ο Τζώνη διάσημος!
το βουνο εχει περισσοτερη νοηση απο σενα, αυτο ειναι προφανες.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ ΤΟ ΚΑΘΕ ΒΟΥΝΟ ΑΠΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ, Ή ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΦΗΜΕΣ.
αλλά ξεχασες τι σου μαθανε ορε μπουνταλα στα μαθηματα γωολογιας, ή το αγορασες το πτυχειο?
ΕΙΠΑ ΕΓΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΘΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ Ή ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥΣ?
ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΕΜΠΑΘΗΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, Ή ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ?
ΕΠΟΥΛΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΕΙΠΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΓΕΝΝΕΣΗΣ.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΡΟΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΠΑΨΕΙ Ή ΕΛΑΤΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΓΟΝΟΡΟΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΟΥΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
ΤΩΡΑ ΤΡΑΒΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΩΝ ΣΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΧΝΗΤΑ ΟΡΥΓΜΑΤΑ.
ΣΤΑ ΤΕΧΝΗΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ!
ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΨΕΥΤΗ ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΕ ΓΕΩΛΟΓΕ.
Απ: Η ΣΠΗΛΙΑ ΤΟΥ ΝΤΑΒΕΛΗ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ.
« Απάντηση #543 στις: Χθες στις 14:10:12 »
Ο Τζώνη έγραψε!
Η αυτοεπούλωση των καταστροφών που υπέστει απέκτησε γοργούς ρυθμούς.
Σιγά σιγά το βουνό θα αρχίσει να αναπαράγει τα μάρμαρα, τους αμφιβολιτικούς και άλλους τύπους σχιστόλιθων όπως ανανεώνουν οι σαύρες τις ουρές των!
Βρε άμα είσαι βουνό με νόηση και έχεις προστάτες σαν τον Τζώνη, όλα γίνονται!
Ακόμη και ο Τζώνη διάσημος!
το βουνο εχει περισσοτερη νοηση απο σενα, αυτο ειναι προφανες.
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΙΜΗ ΜΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΩ ΤΟ ΚΑΘΕ ΒΟΥΝΟ ΑΠΟ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ, ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ, Ή ΑΝΥΠΟΣΤΑΤΕΣ ΦΗΜΕΣ.
αλλά ξεχασες τι σου μαθανε ορε μπουνταλα στα μαθηματα γωολογιας, ή το αγορασες το πτυχειο?
ΕΙΠΑ ΕΓΩ ΠΟΥΘΕΝΑ ΟΤΙ ΘΑ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΙ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ Ή ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΟΥΣ?
ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΕΜΠΑΘΗΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, Ή ΤΟΣΟ ΒΛΑΚΑΣ?
ΕΠΟΥΛΩΝΕΙ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥ ΕΙΠΑ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΚΑΘΕ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΓΕΝΝΕΣΗΣ.
ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΑ ΣΠΗΛΑΙΟΒΑΡΑΘΡΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ Η ΡΟΗ ΤΗΣ ΔΙΑΝΟΙΞΗΣ ΠΑΨΕΙ Ή ΕΛΑΤΤΩΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΣΤΑΓΟΝΟΡΟΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΖΟΥΜΕ, ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΟΥΛΩΣΟΥΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ.
ΤΩΡΑ ΤΡΑΒΑ ΝΑ ΑΝΟΙΞΕΙΣ ΚΑΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΩΝ ΣΤΑΛΑΓΜΙΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑΛΑΚΤΙΤΩΝ ΣΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΣΟ ΟΡΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΤΕΧΝΗΤΑ ΟΡΥΓΜΑΤΑ.
ΣΤΑ ΤΕΧΝΗΤΑ ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΗΚΕ ΟΤΙ ΟΙ ΡΥΘΜΟΙ ΕΠΙΤΑΧΥΝΟΝΤΑΙ!
ΒΓΑΛΕ ΜΕ ΨΕΥΤΗ ΤΩΡΑ ΚΥΡΙΕ ΓΕΩΛΟΓΕ.
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 2007
η κουκλα της μετωπης της σπηλιας της Πεντελης - προσθήκη 16-11-07
προσθήκη - 16-11-07
επειδη εγραψα μια βιωματικη εμπειρια χωρις να γνωριζω το ιστορικο της περιοχης, πρεπει να διευκρινισω οτι η κουκλα που αναφερω, συμφωνα με τις πληροφοριες που περιεχονται στο βιβλιο του φιλου Δ.Δ., κρεμάστηκε το 2000 (αντικαθιστώντας την προηγούμενη που ήταν στο ίδιο σημείο από το 1993).
οσον αφορα τις φθορες της, "ηταν εκεί ήδη 5 χρόνια.
Αν η φθορά της παραπέμπει σε περισσότερα, δεν αλλάζει τίποτε. Δεν ξέρουμε πού ήταν προτού κρεμαστεί. Φαντάζομαι ότι ο δράστης δε θα έπαιζε με κούκλες, σε τίποτε σκουπίδια θα τη βρήκε."
η συγκεκριμένη κούκλα ήταν η 6η της σειράς που αναρτηθηκαν σε διαφορα σημεια της περιοχης.
επειδη εγραψα μια βιωματικη εμπειρια χωρις να γνωριζω το ιστορικο της περιοχης, πρεπει να διευκρινισω οτι η κουκλα που αναφερω, συμφωνα με τις πληροφοριες που περιεχονται στο βιβλιο του φιλου Δ.Δ., κρεμάστηκε το 2000 (αντικαθιστώντας την προηγούμενη που ήταν στο ίδιο σημείο από το 1993).
οσον αφορα τις φθορες της, "ηταν εκεί ήδη 5 χρόνια.
Αν η φθορά της παραπέμπει σε περισσότερα, δεν αλλάζει τίποτε. Δεν ξέρουμε πού ήταν προτού κρεμαστεί. Φαντάζομαι ότι ο δράστης δε θα έπαιζε με κούκλες, σε τίποτε σκουπίδια θα τη βρήκε."
η συγκεκριμένη κούκλα ήταν η 6η της σειράς που αναρτηθηκαν σε διαφορα σημεια της περιοχης.
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007
περι αερολογιων που γραφονται στο δικτυο
καποιος ανοιξε τοπικ στο φορουμ του ιννερνετ με θεμα το βιβλιο μου για τα εργα στην σπηλια των λατομειων του Παρθενωνα στην Πεντελη.
και καποιος αλλος επιμενει να λεει μπαρουφες και να προκαλει για αποδειξεις.
koupakia:
"Εγώ είμαι ξεκάθαρος!
Ο οικίσκος εξυπηρετούσε ένα και μοναδικό σκοπό!
Τη φύλαξη των εκρηκτικών και των ευαίσθητων εργαλείων!
Αν εσύ πιστεύεις οτιδήποτε άλλο δικαίωμά σου αλλά η ουσία δεν αλλάζει!"
"Δεν συμφωνούμε σε ένα στο δεν είναι αποθήκη εκρηκτικών!
Συνεπώς:
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ!
Το βάζω με μεγάλα γράμματα για να μην υπάρχει άλλη παρανόηση!"
"Βλάξ είσαι και φαίνεσαι!
Τα σχέδια των στοών!
Ε και;
Μήπως αμφισβητεί κανένας ότι υπάρχουν στοές;
Τον σκοπό των έργων συζητάμε!
Και πρόσεξε!
Φώτο από όταν έγινε το κτίσμα!"
δεν σου εφταναν τα σχεδια παντογνωστη κουπακια?
οριστε λοιπον φωτογραφιες απο το κτισμα ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΨΗ ΚΑΙ ΠΟΡΤΑ.
ΓΙΑ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΙΣ ΤΙΣ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΣΟΥ.
ευχαριστω τον θερμα φιλο Δ. για τις φωτογραφιες!
παραθετω και ενα τμημα του μηνυματος του:
Δε βλέπει τις αγκυρώσεις που περιβάλλουν την κατασκευή; Τι δουλειά έχουν με μια «αποθήκη εκρηκτικών;» Άσε που δε θα μπορούσε ποτέ να ήταν αποθήκη εκρηκτικών, διότι αυτές έχουν (λόγω του περιεχομένου τους) άλλες (εμφανείς) κατασκευαστικές προδιαγραφές. Αλλά, ξέχασα: τα «φαντάρια» θα φταίνε!
Επί τη ευκαιρία, το στόμιο του φρέατος αερισμού κατασκευάστηκε το Γενάρη 1983 (γι’ αυτό δεν προχώρησε η διάνοιξη της στοάς του, αφού τα έργα σταμάτησαν μερικές βδομάδες αργότερα). Όπως και τόσα άλλα, δε φαντάστηκα ότι θα χρειαζόταν κάποτε να υπάρχουν φωτογραφίες του εκείνης της εποχής (υποτίθεται ότι τα έργα θα ολοκληρώνονταν). Έτσι, το έχω σε ένα γενικό πλάνο από πάνω στις 23/6/85 (πρόσεξε το μέγεθος που έχει το πευκάκι κάτω από την επιγραφή Σ4 ΣΕΠ), και σε μια στις 19/1/88 όταν έψαχνα για κάποια νέα αναρριχητική διαδρομή (παρατήρησε πως ενώ έχουν περάσει 5 χρόνια δεν υπάρχει τίποτε γραμμένο στο τσιμέντο, ενώ και το μεγάλο Φ δεν είχε φτιαχτεί ακόμη). Στις επισυνάπτω σε φάκελο zip. Αν σου είναι χρήσιμες, μπορείς να τις δημοσιεύσεις.
17-11-07 συμπληρωματικα:
Αν ήξερα ότι θα δημοσίευες και το κείμενο, θα είχα προσθέσει και τον κυριότερο λόγο που δε θα μπορούσε ποτέ να είναι αποθήκη εκρηκτικών: ο κανονισμός (που ίσχυε και την εποχή της κατασκευής) επιβάλλει η στέγη της αποθήκης να είναι το πιο αδύνατο σημείο του κτίσματος, ώστε σε περίπτωση έκρηξης αυτή να εκτονωθεί προς τα πάνω (γι’ αυτό τα “νανόσπιτα” –που ήταν οι πραγματικές αποθήκες εκρηκτικών των έργων– είχαν στέγη από ελλενίτ). Αν γινόταν έκρηξη στην «αποθήκη» του koupakia, η εκτόνωση των αερίων θα γινόταν από την πόρτα και το τοιχίο που κλείνουν το στόμιο, δηλαδή προς την κατεύθυνση χώρου του εργοταξίου.
και καποιος αλλος επιμενει να λεει μπαρουφες και να προκαλει για αποδειξεις.
koupakia:
"Εγώ είμαι ξεκάθαρος!
Ο οικίσκος εξυπηρετούσε ένα και μοναδικό σκοπό!
Τη φύλαξη των εκρηκτικών και των ευαίσθητων εργαλείων!
Αν εσύ πιστεύεις οτιδήποτε άλλο δικαίωμά σου αλλά η ουσία δεν αλλάζει!"
"Δεν συμφωνούμε σε ένα στο δεν είναι αποθήκη εκρηκτικών!
Συνεπώς:
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΗ ΕΚΡΗΚΤΙΚΩΝ!
Το βάζω με μεγάλα γράμματα για να μην υπάρχει άλλη παρανόηση!"
"Βλάξ είσαι και φαίνεσαι!
Τα σχέδια των στοών!
Ε και;
Μήπως αμφισβητεί κανένας ότι υπάρχουν στοές;
Τον σκοπό των έργων συζητάμε!
Και πρόσεξε!
Φώτο από όταν έγινε το κτίσμα!"
δεν σου εφταναν τα σχεδια παντογνωστη κουπακια?
οριστε λοιπον φωτογραφιες απο το κτισμα ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΣΟΨΗ ΚΑΙ ΠΟΡΤΑ.
ΓΙΑ ΝΑ ΨΑΧΝΕΙΣ ΠΡΙΝ ΠΕΙΣ ΤΙΣ ΜΠΑΡΟΥΦΕΣ ΣΟΥ.
ευχαριστω τον θερμα φιλο Δ. για τις φωτογραφιες!
παραθετω και ενα τμημα του μηνυματος του:
Δε βλέπει τις αγκυρώσεις που περιβάλλουν την κατασκευή; Τι δουλειά έχουν με μια «αποθήκη εκρηκτικών;» Άσε που δε θα μπορούσε ποτέ να ήταν αποθήκη εκρηκτικών, διότι αυτές έχουν (λόγω του περιεχομένου τους) άλλες (εμφανείς) κατασκευαστικές προδιαγραφές. Αλλά, ξέχασα: τα «φαντάρια» θα φταίνε!
Επί τη ευκαιρία, το στόμιο του φρέατος αερισμού κατασκευάστηκε το Γενάρη 1983 (γι’ αυτό δεν προχώρησε η διάνοιξη της στοάς του, αφού τα έργα σταμάτησαν μερικές βδομάδες αργότερα). Όπως και τόσα άλλα, δε φαντάστηκα ότι θα χρειαζόταν κάποτε να υπάρχουν φωτογραφίες του εκείνης της εποχής (υποτίθεται ότι τα έργα θα ολοκληρώνονταν). Έτσι, το έχω σε ένα γενικό πλάνο από πάνω στις 23/6/85 (πρόσεξε το μέγεθος που έχει το πευκάκι κάτω από την επιγραφή Σ4 ΣΕΠ), και σε μια στις 19/1/88 όταν έψαχνα για κάποια νέα αναρριχητική διαδρομή (παρατήρησε πως ενώ έχουν περάσει 5 χρόνια δεν υπάρχει τίποτε γραμμένο στο τσιμέντο, ενώ και το μεγάλο Φ δεν είχε φτιαχτεί ακόμη). Στις επισυνάπτω σε φάκελο zip. Αν σου είναι χρήσιμες, μπορείς να τις δημοσιεύσεις.
17-11-07 συμπληρωματικα:
Αν ήξερα ότι θα δημοσίευες και το κείμενο, θα είχα προσθέσει και τον κυριότερο λόγο που δε θα μπορούσε ποτέ να είναι αποθήκη εκρηκτικών: ο κανονισμός (που ίσχυε και την εποχή της κατασκευής) επιβάλλει η στέγη της αποθήκης να είναι το πιο αδύνατο σημείο του κτίσματος, ώστε σε περίπτωση έκρηξης αυτή να εκτονωθεί προς τα πάνω (γι’ αυτό τα “νανόσπιτα” –που ήταν οι πραγματικές αποθήκες εκρηκτικών των έργων– είχαν στέγη από ελλενίτ). Αν γινόταν έκρηξη στην «αποθήκη» του koupakia, η εκτόνωση των αερίων θα γινόταν από την πόρτα και το τοιχίο που κλείνουν το στόμιο, δηλαδή προς την κατεύθυνση χώρου του εργοταξίου.
Δευτέρα 5 Νοεμβρίου 2007
κυριε Τσαγκρινε
οταν βρεθηκαμε στο ιδιο πανελ στην εκπομπη του Κ. Χαρδαβελα για την Πεντελη, αντιδρασατε στα οσα ειπα περι θεωριας των υπερχορδων και διαστατικων συγκλισεων, που μπορει να συμβαινουν στο βουνο, αντιτεινοντας ως εξηγηση ολων των φαινομενων του Πεντελικου, το φαινομενο του ακιδισμου.
και ενω γνωριζετε οτι οπως η ακιδα φορτιζεται και εκφορτιζεται, ετσι και το βουνο φορτιζεται απο τους κεραυνους μεν, αλλά και εκφορτιζεται μεσω αυτων, παραλειψατε να το αναφερετε.
στην αντιδραση μου οτι εσεις επρεπε να τα λετε αυτα ως φυσικος και οχι εγω, απαντησατε οτι το γνωριζετε το μοντελλο με τις διαστατικες μεμβρανες, αλλά μας διεκοψε ο Χαρδαβελας λεγοντας οτι "γινομαστε ακατανοητοι στο κοινο".
εδω δεν υπαρχει κοινο.
σας ενοχλησε το οτι ενας κηπουρος ανεφερε μια πιθανοτητα που επρεπε να σκεφθει καποιος φυσικος και προσπερασατε την πληροφορια?
γιατι σημερα σας ακουσα να μιλατε στην εκπομπη της Δρουζα με θεμα τα φαντασματα, για διαστασεις και οντοτητες μεσα σε αυτες.
δεν θα σχολιασω τιποτα, γιατι αποτελει μερος του δευτερου βιβλιου μου.
ωστοσο ποτε δεν απεκρυψα στοιχεια και εχω την διαθεση να σας τα παραθεσω απο κοντα.
με χαρα μου να συζητησουμε και για συχνοτητες και ιδιοσυχνοτητες, γιατι σας ακουσα επισης να λετε οτι οι σπηλαιολογοι με τις συχνοτητες των φωνων τους ενεργοποιουν τις εγγραφες των φωνων των προηγουμενων σπηλαιολογων και τις ακουν.
ποιος σπηλαιολογος σας το ειπε αυτο αν επιτρεπεται?
μηπως σας μιλησαν για σπηλαια με τρεχουμενο νερο?
γνωριζετε οτι ο ηχος του νερου ειναι σαν ενα ακουστικο τεστ Ρορσαρχ?
αν συγκεντρωθει κανεις στον ηχο του, ακουει διαφορα που μορφοποιει σε γνωστα ηχητικα σχηματα ο εγκεφαλος του μεσα απο την τυχαιοτητα του ηχου.
και σας παρακαλω, αφηστε τα Ελευσινια μακρυα απο οντοτητες και φαντασματα!
εφοσον δεν τα κατανοειτε, μην ασχολεισθε με αυτα γιατι κανετε κακο στην Ελληνικη Κοσμοθεαση!
τα γραφω δημοσια επειδη δεν εχω το μεϊλ σας, επειδη δεν εχω χρονο να το ψαξω, και επειδη δεν εχουμε τιποτα να κρυψουμε.
εσεις εχετε το δικο μου.
και ενω γνωριζετε οτι οπως η ακιδα φορτιζεται και εκφορτιζεται, ετσι και το βουνο φορτιζεται απο τους κεραυνους μεν, αλλά και εκφορτιζεται μεσω αυτων, παραλειψατε να το αναφερετε.
στην αντιδραση μου οτι εσεις επρεπε να τα λετε αυτα ως φυσικος και οχι εγω, απαντησατε οτι το γνωριζετε το μοντελλο με τις διαστατικες μεμβρανες, αλλά μας διεκοψε ο Χαρδαβελας λεγοντας οτι "γινομαστε ακατανοητοι στο κοινο".
εδω δεν υπαρχει κοινο.
σας ενοχλησε το οτι ενας κηπουρος ανεφερε μια πιθανοτητα που επρεπε να σκεφθει καποιος φυσικος και προσπερασατε την πληροφορια?
γιατι σημερα σας ακουσα να μιλατε στην εκπομπη της Δρουζα με θεμα τα φαντασματα, για διαστασεις και οντοτητες μεσα σε αυτες.
δεν θα σχολιασω τιποτα, γιατι αποτελει μερος του δευτερου βιβλιου μου.
ωστοσο ποτε δεν απεκρυψα στοιχεια και εχω την διαθεση να σας τα παραθεσω απο κοντα.
με χαρα μου να συζητησουμε και για συχνοτητες και ιδιοσυχνοτητες, γιατι σας ακουσα επισης να λετε οτι οι σπηλαιολογοι με τις συχνοτητες των φωνων τους ενεργοποιουν τις εγγραφες των φωνων των προηγουμενων σπηλαιολογων και τις ακουν.
ποιος σπηλαιολογος σας το ειπε αυτο αν επιτρεπεται?
μηπως σας μιλησαν για σπηλαια με τρεχουμενο νερο?
γνωριζετε οτι ο ηχος του νερου ειναι σαν ενα ακουστικο τεστ Ρορσαρχ?
αν συγκεντρωθει κανεις στον ηχο του, ακουει διαφορα που μορφοποιει σε γνωστα ηχητικα σχηματα ο εγκεφαλος του μεσα απο την τυχαιοτητα του ηχου.
και σας παρακαλω, αφηστε τα Ελευσινια μακρυα απο οντοτητες και φαντασματα!
εφοσον δεν τα κατανοειτε, μην ασχολεισθε με αυτα γιατι κανετε κακο στην Ελληνικη Κοσμοθεαση!
τα γραφω δημοσια επειδη δεν εχω το μεϊλ σας, επειδη δεν εχω χρονο να το ψαξω, και επειδη δεν εχουμε τιποτα να κρυψουμε.
εσεις εχετε το δικο μου.
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007
ακουσα καλα? οικοδομικος συνεταιρισμος διεκδικει καμενες περιοχες στην Πεντελη?
ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΑΝΑΚΥΡΗΧΘΗΚΑΝ ΑΚΟΜΗ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΕΣ!!!
πατε καλα ορε?
θα σας αφησουμε πιστευετε να χτισετε εστω και κοτετσι?
θα σας παρει ο διαολος, κι ας σας τις πουλησαν οι καλογεροι της μονης τις δασικες περιοχες.
ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ!
που ονειρευονται απο παλια να χτισουν ολοκληρη πολιτεια.
ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΑ "ΓΙΑΠΙΑ" ΣΑΣ.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΤΟΥΒΛΟ ΣΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΒΟΥΝΟ!
ΥΓ. μηπως μεσα στην αναμπουμπουλα το παρανομο νεκροταφειο Μενιδιου βρει κι αυτο την ευκαιρια και απλωθει?
απο την ελευθεροτυπια: «Μαύρα σχέδια» για τα φιλέτα στον Κοκκιναρά
πατε καλα ορε?
θα σας αφησουμε πιστευετε να χτισετε εστω και κοτετσι?
θα σας παρει ο διαολος, κι ας σας τις πουλησαν οι καλογεροι της μονης τις δασικες περιοχες.
ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ!
που ονειρευονται απο παλια να χτισουν ολοκληρη πολιτεια.
ΕΤΟΙΜΑΣΤΕΙΤΕ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΑ "ΓΙΑΠΙΑ" ΣΑΣ.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΤΟΥΒΛΟ ΣΤΟ ΚΑΜΕΝΟ ΒΟΥΝΟ!
ΥΓ. μηπως μεσα στην αναμπουμπουλα το παρανομο νεκροταφειο Μενιδιου βρει κι αυτο την ευκαιρια και απλωθει?
απο την ελευθεροτυπια: «Μαύρα σχέδια» για τα φιλέτα στον Κοκκιναρά
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2007
ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΠΟ BLOGISTAS
υπάρχει μια επικήρυξη "ΜΑΓΚΑ" ΦΟΙΤΗΤΗ ΠΟΥ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΣΚΥΛΟ (σε βιντεο παρακαλω) ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ, και θελω να σας ενημερωσω.
ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.
ΚΑΤΑΖΗΤΕΙΤΑΙ.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ.
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2007
αυτο τι ειναι, ξερει κανεις?
ο Τασος φωτογραφιζε ενα ανοιγμα.
εγω βρισκομαι δεξια του και φεγγω αλλου με τον φακο μου.
εβγαλε δυο απανωτες φωτογραφιες και η πρωτη παρουσιασε αυτες τις λωριδες.
καμια γνωμη?
εγω βρισκομαι δεξια του και φεγγω αλλου με τον φακο μου.
εβγαλε δυο απανωτες φωτογραφιες και η πρωτη παρουσιασε αυτες τις λωριδες.
καμια γνωμη?
σκουπιδια απο το ανοιγμα της λιμνουλας στην σπηλια της Πεντελης
προσφατα επισκεφθηκα για δευτερη φορα το ανοιγμα με τον φιλο μου τον Νταβελη.
ειμασταν απροετοιμαστοι για το σκουπιδομανι που επικρατουσε στον πατο πριν το τριγωνικο ανοιγμα, και βγαλαμε τα περισσοτερα με τα χερια.
ελεος ρε νεοελληνες!
και εκτος απο τα σκουπιδια, νεα γκραφιτι...
ειμασταν απροετοιμαστοι για το σκουπιδομανι που επικρατουσε στον πατο πριν το τριγωνικο ανοιγμα, και βγαλαμε τα περισσοτερα με τα χερια.
ελεος ρε νεοελληνες!
και εκτος απο τα σκουπιδια, νεα γκραφιτι...
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007
αντιπλημμυρικα εργα και αναδασωση
πηγαινετε σε μια καμενη εκταση και πιαστε το εδαφος κατω απο την σταχτη.
ειναι συμπαγες.
ειναι χωμα που δεν μπορεις να σκαψεις ευκολα, και αν το σκαψεις βγαινει σε μεγαλα κομματια.
αυτο συμβαινει γιατι ειναι ζωντανο εδαφος και οχι χωμα.
υπαρχουν ριζιδια, ριζικοι οζοι, βολβοι, κονδυλοι, σποροι, χιλιαδες μικροοργανισμοι, μυκητες και φυσικα το ηδη υπαρχον ριζικο συστημα των καμενων δεντρων.
αυτο το εδαφος δεν παρασυρεται απο τις νεροποντες του χειμωνα, αρκει να το αφησουν ησυχο οι ανθρωποι και τα γιδια.
την ανοιξη θα πρασινισει απο μονο του και δεν χρειαζεται κανενα αντιπλημμυρικο εργο.
τα δε καμενα δεντρα πρεπει να μεινουν στο δασος, γιατι ειναι μερος του οικοσυστηματος το οποιο θα τα χρησιμοποιησει ως φωλιες, ως προστασια των δενδρυλιων, κτλ, μεχρι να τα αποδομησει πληρως.
οχι να τα κοβετε με προσχημα τις πλημμυρες και τα φραγματα που κατασκευαζετε, και να καταληγουν στους ξυλεμπορους.
πολυ το χρημα και πολλα τα τζακια...
αλλά συνεχιζω την προτροπη μου της αρχης και σας λεω να πατε και σε ενα δασος που εχουν γινει αντιπλημμυρικα εργα προσφατα και να πιασετε το εδαφος (στην αρχαια Ολυμπια πχ).
δεν ειναι πλεον συμπαγες εδαφος, αλλά ανασκαμμενο χωμα ετοιμο να παρασυρθει στην πρωτη βροχουλα.
εχει καταστραφει ο αρχεγονος μηχανισμος της φυσικης αναδασωσης και της αυτοπροστασιας του εδαφους.
αφηστε τα δαση ησυχα, καθαριστε τα φραγμενα φρεατια και γκρεμιστε ο,τι ειναι χτισμενο διπλα ή πανω σε χειμαρο ή ποταμο.
ΥΓ. μιας και ειπα γιδια, τι γινεται στην Πεντελη?
θα συνεχισουν να βοσκουν τα κατσικια στις υπο αναδασωση περιοχες απο την ανοιξη?
ΥΓ.2 εκεινα τα μπαγκαλοους που αρχισαν να χτιζονται στην καμενη εκταση της μονης περσυ και τα ειχε σταματησει ο Κιλιφης (ναναι καλα!), θα χτιστουν ή θα αναδασωθει η περιοχη?
ειναι συμπαγες.
ειναι χωμα που δεν μπορεις να σκαψεις ευκολα, και αν το σκαψεις βγαινει σε μεγαλα κομματια.
αυτο συμβαινει γιατι ειναι ζωντανο εδαφος και οχι χωμα.
υπαρχουν ριζιδια, ριζικοι οζοι, βολβοι, κονδυλοι, σποροι, χιλιαδες μικροοργανισμοι, μυκητες και φυσικα το ηδη υπαρχον ριζικο συστημα των καμενων δεντρων.
αυτο το εδαφος δεν παρασυρεται απο τις νεροποντες του χειμωνα, αρκει να το αφησουν ησυχο οι ανθρωποι και τα γιδια.
την ανοιξη θα πρασινισει απο μονο του και δεν χρειαζεται κανενα αντιπλημμυρικο εργο.
τα δε καμενα δεντρα πρεπει να μεινουν στο δασος, γιατι ειναι μερος του οικοσυστηματος το οποιο θα τα χρησιμοποιησει ως φωλιες, ως προστασια των δενδρυλιων, κτλ, μεχρι να τα αποδομησει πληρως.
οχι να τα κοβετε με προσχημα τις πλημμυρες και τα φραγματα που κατασκευαζετε, και να καταληγουν στους ξυλεμπορους.
πολυ το χρημα και πολλα τα τζακια...
αλλά συνεχιζω την προτροπη μου της αρχης και σας λεω να πατε και σε ενα δασος που εχουν γινει αντιπλημμυρικα εργα προσφατα και να πιασετε το εδαφος (στην αρχαια Ολυμπια πχ).
δεν ειναι πλεον συμπαγες εδαφος, αλλά ανασκαμμενο χωμα ετοιμο να παρασυρθει στην πρωτη βροχουλα.
εχει καταστραφει ο αρχεγονος μηχανισμος της φυσικης αναδασωσης και της αυτοπροστασιας του εδαφους.
αφηστε τα δαση ησυχα, καθαριστε τα φραγμενα φρεατια και γκρεμιστε ο,τι ειναι χτισμενο διπλα ή πανω σε χειμαρο ή ποταμο.
ΥΓ. μιας και ειπα γιδια, τι γινεται στην Πεντελη?
θα συνεχισουν να βοσκουν τα κατσικια στις υπο αναδασωση περιοχες απο την ανοιξη?
ΥΓ.2 εκεινα τα μπαγκαλοους που αρχισαν να χτιζονται στην καμενη εκταση της μονης περσυ και τα ειχε σταματησει ο Κιλιφης (ναναι καλα!), θα χτιστουν ή θα αναδασωθει η περιοχη?
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007
συμμετρικες φωτιες?
ειδα τις καμενες εκτασεις στον Υμηττο και στην Πεντελη.
ομολογω οτι εξεπλαγειν!
στην Καισαριανη η φωτια εκαψε την περιοχη αναμεσα στον δρομο και την πολη.
ετοιμα να μπουν στο σχεδιο πολης τα οικοπεδα.
στην Πεντελη η φωτια εκαψε την μεγαλη περιοχη που περικλειεται απο τα δυο μοναστηρια πανω και κατω και απο τα σπιτια δεξια και αριστερα. (εκαψε και δασος, αλλά αυτο ειναι παραπλευρη απωλεια γι αυτους).
και οτι και να υποσχονται οι πολιτικοι, εγω θυμαμαι την απαντηση του Πρωτοπαππα στην ερωτηση "γιατι χτιστηκαν περιοχες στην Πεντελη μετα τις φωτιες επι πασοκ", οτι υπηρχε ενα παραθυρακι στον νομο.
το εχτισε κανεις σας αυτο το γαμημενο παραθυρακι?
μηπως υπαρχει και φεγγιτης?
καταπακτη?
ομολογω οτι εξεπλαγειν!
στην Καισαριανη η φωτια εκαψε την περιοχη αναμεσα στον δρομο και την πολη.
ετοιμα να μπουν στο σχεδιο πολης τα οικοπεδα.
στην Πεντελη η φωτια εκαψε την μεγαλη περιοχη που περικλειεται απο τα δυο μοναστηρια πανω και κατω και απο τα σπιτια δεξια και αριστερα. (εκαψε και δασος, αλλά αυτο ειναι παραπλευρη απωλεια γι αυτους).
και οτι και να υποσχονται οι πολιτικοι, εγω θυμαμαι την απαντηση του Πρωτοπαππα στην ερωτηση "γιατι χτιστηκαν περιοχες στην Πεντελη μετα τις φωτιες επι πασοκ", οτι υπηρχε ενα παραθυρακι στον νομο.
το εχτισε κανεις σας αυτο το γαμημενο παραθυρακι?
μηπως υπαρχει και φεγγιτης?
καταπακτη?
Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007
τι ειναι η πατριδα μας?
το αιωνιο ερωτημα δια στοματος Χαρυ:
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ?
ακουστε το πριν ψηφισετε.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ?
ακουστε το πριν ψηφισετε.
Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2007
ας δουμε το βουνο με τα δικα του ματια
ναι ειναι καμενο το δασος.
ναι επικρατει σιωπη αναμεσα στα μαυρα δεντρα και την γκριζα σταχτη.
υπαρχει ομως ακομη ζωη.
τα ανοιγμενα κουκουναρια δειχνουν οτι πευκα αφησαν απογονους την ωρα που καιγονταν.
μια νεα γενια περιμενει σε σχισμες, λακουβες, κατω απο την σταχτη.
θανατος και ζωη.
το μυστικο του πευκου: ο φτερωτος του σπορος, που απελευθερωνεται μολις ζεσταθει πολυ το κουκουναρι.
το φτερο τον βοηθα να παρασυρεται απο τον ζεστο αερα ψηλα και δεν καιγεται.
και ενας επιζησας.
το βουνο μας κοιταει μεσα απο τα ματια του.
το Χριστινακι (που τον κραταει), φοβοταν για την επιβιωση του στο γυμνο τοπιο.
οι χελωνες ειναι εγκλιματισμενο ειδος (θα πεσουν σε χειμερια συντομα) και επιβιωνουν χωρις τροφη ανετα μεχρι την επομενη ανοιξη.
το δασος θα ξαναγινει δασος (αν το αφησουν οι ανθρωποι).
εμεις δεν θα προλαβουμε να το δουμε, αλλά δεν εχει σημασια.
τα δαση δεν υπαρχουν για μας.
υπαρχουν γιατι υπαρχουν.
ναι επικρατει σιωπη αναμεσα στα μαυρα δεντρα και την γκριζα σταχτη.
υπαρχει ομως ακομη ζωη.
τα ανοιγμενα κουκουναρια δειχνουν οτι πευκα αφησαν απογονους την ωρα που καιγονταν.
μια νεα γενια περιμενει σε σχισμες, λακουβες, κατω απο την σταχτη.
θανατος και ζωη.
το μυστικο του πευκου: ο φτερωτος του σπορος, που απελευθερωνεται μολις ζεσταθει πολυ το κουκουναρι.
το φτερο τον βοηθα να παρασυρεται απο τον ζεστο αερα ψηλα και δεν καιγεται.
και ενας επιζησας.
το βουνο μας κοιταει μεσα απο τα ματια του.
το Χριστινακι (που τον κραταει), φοβοταν για την επιβιωση του στο γυμνο τοπιο.
οι χελωνες ειναι εγκλιματισμενο ειδος (θα πεσουν σε χειμερια συντομα) και επιβιωνουν χωρις τροφη ανετα μεχρι την επομενη ανοιξη.
το δασος θα ξαναγινει δασος (αν το αφησουν οι ανθρωποι).
εμεις δεν θα προλαβουμε να το δουμε, αλλά δεν εχει σημασια.
τα δαση δεν υπαρχουν για μας.
υπαρχουν γιατι υπαρχουν.
τι φυλανε? τα καμενα?
σημερα πηγα στην Πεντελη.
οι αστυνομικοι σταματουσαν τον κοσμο μετα το μοναστηρι.
ΓΙΑΤΙ?
τι φυλανε τοσα περιπολικα?
εξι μετρησα εγω και τρια ενας φιλος, συν δυο μοτοσυκλετιστες, μεσα στα 15 λεπτα που παραμειναμε στην ασφαλτο.
ΦΥΛΑΝΕ ΤΑ ΚΑΜΕΝΑ?
και να θελει καποιος να βαλει φωτια, δεν μπορει, αφου δεν εμεινε ΤΙΠΟΤΑ.
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ?
ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΚΑΕΙ Η ΠΑΡΝΗΘΑ, ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΚΑΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΠΟΛΟΥΣΑΤΕ ΕΤΣΙ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΦΑΓΩΝ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ?
ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΠΟΥ Η ΚΑΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΦΑΠΤΕΤΑΙ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΠΙΤΙΑ?
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΠΕΡΣΥ ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΑΘΡΟΛΑΤΟΜΟΙ ΞΕΣΑΛΩΝΑΝ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ?
ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΣΑΣ?
ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΖΕΥΓΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ.
ρητορικες ειναι οι ερωτησεις μου παιδια.
ξερω οτι δεν αποφασιζετε μονοι σας ποτε και που θα πατε περιπολια.
ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΤΗΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΨΗΦΟ ΜΑΣ ΚΑΘΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ.
ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΤΗΝ ΦΑΩ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΟΥ, ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΝΟΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ.
οι αστυνομικοι σταματουσαν τον κοσμο μετα το μοναστηρι.
ΓΙΑΤΙ?
τι φυλανε τοσα περιπολικα?
εξι μετρησα εγω και τρια ενας φιλος, συν δυο μοτοσυκλετιστες, μεσα στα 15 λεπτα που παραμειναμε στην ασφαλτο.
ΦΥΛΑΝΕ ΤΑ ΚΑΜΕΝΑ?
και να θελει καποιος να βαλει φωτια, δεν μπορει, αφου δεν εμεινε ΤΙΠΟΤΑ.
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ?
ΟΤΑΝ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΚΑΕΙ Η ΠΑΡΝΗΘΑ, ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΚΑΕΙ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΠΟΛΟΥΣΑΤΕ ΕΤΣΙ ΤΟΤΕ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΟΙΚΟΠΕΔΟΦΑΓΩΝ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ?
ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΠΟΥ Η ΚΑΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΦΑΠΤΕΤΑΙ ΣΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΣΠΙΤΙΑ?
ΠΟΥ ΕΙΣΑΣΤΑΝ ΠΕΡΣΥ ΟΤΑΝ ΟΙ ΛΑΘΡΟΛΑΤΟΜΟΙ ΞΕΣΑΛΩΝΑΝ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ?
ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΡΜΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΤΗ ΣΑΣ?
ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΣΑΣ ΕΧΩ ΔΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΕΞΟΝΥΧΙΣΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΕ ΖΕΥΓΑΡΑΚΙΑ ΚΑΙ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΔΕΣ.
ρητορικες ειναι οι ερωτησεις μου παιδια.
ξερω οτι δεν αποφασιζετε μονοι σας ποτε και που θα πατε περιπολια.
ΟΙ ΕΝΟΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΟΝΤΕΣ.
ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΖΗΤΑΝΕ ΤΗΝ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΨΗΦΟ ΜΑΣ ΚΑΘΕ 4 ΧΡΟΝΙΑ.
ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΤΗΝ ΦΑΩ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΜΟΥ, ΑΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΝΝΟΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΑΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΝ.
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2007
στην αναμπουμπουλα ο λυκος χαιρεται...
καηκε η Παρνηθα χωρις να αποδωθουν πουθενα ευθυνες.
καηκε ο Υμηττος απο τσιγαρο "αγνωστου".
ηρθε η σειρα της Πεντελης.
ξυπνησαν οι λυκοι και κατα "συμπτωση" καιγονται τα οικοπεδοφαγικα φιλετα.
γιατι να μην καψεις το δασακι που ο προπαππος σου θεωρουσε δικο του γιατι εκει εβγαζε τα σκυλια του για κατουρημα και να το αξιοποιησεις?
"ε, αμα καουν και αλλες 25.000 στρεματα δεν χαθηκε και ο κοσμος - δεντρα καιγονται οχι περιουσιες"...
και βλεπεις την ανεξελεγκτη κατασταση και νιωθεις ανημπορος.
αρχιζει ο πεσσιμισμος και η παραιτηση.
το προβλημα το πρωτοαντιμετωπισα με τα αδεσποτα, μετα με τα αγριμια και στο τελος απο την μολυνση του περιβαλλοντος.
"τι μπορω να κανω σε ολη αυτη την καταστροφη?" αναρωτιεσαι.
η απαντηση ειναι απλη: ξεκινας απο αυτο που βρισκεται μπροστα σου.
και μπροστα μας εχουμε την προστασια των καμενων και μη δασικων εκτασεων!
ΥΓ. κατι ακουσα και ελπιζω να μην ισχυει, περι αποφασης υπουργειου να αναδασωθει η Παρνηθα με καποιο Αυστραλιανο ειδος με γρηγορη αναπτυξη.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΝ ΓΙΝΕΙ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΟΥΝΟΥ ΜΑΣ ΦΥΤΑ.
ναστε καλα!
καηκε ο Υμηττος απο τσιγαρο "αγνωστου".
ηρθε η σειρα της Πεντελης.
ξυπνησαν οι λυκοι και κατα "συμπτωση" καιγονται τα οικοπεδοφαγικα φιλετα.
γιατι να μην καψεις το δασακι που ο προπαππος σου θεωρουσε δικο του γιατι εκει εβγαζε τα σκυλια του για κατουρημα και να το αξιοποιησεις?
"ε, αμα καουν και αλλες 25.000 στρεματα δεν χαθηκε και ο κοσμος - δεντρα καιγονται οχι περιουσιες"...
και βλεπεις την ανεξελεγκτη κατασταση και νιωθεις ανημπορος.
αρχιζει ο πεσσιμισμος και η παραιτηση.
το προβλημα το πρωτοαντιμετωπισα με τα αδεσποτα, μετα με τα αγριμια και στο τελος απο την μολυνση του περιβαλλοντος.
"τι μπορω να κανω σε ολη αυτη την καταστροφη?" αναρωτιεσαι.
η απαντηση ειναι απλη: ξεκινας απο αυτο που βρισκεται μπροστα σου.
και μπροστα μας εχουμε την προστασια των καμενων και μη δασικων εκτασεων!
ΥΓ. κατι ακουσα και ελπιζω να μην ισχυει, περι αποφασης υπουργειου να αναδασωθει η Παρνηθα με καποιο Αυστραλιανο ειδος με γρηγορη αναπτυξη.
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΝ ΓΙΝΕΙ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΟΥΝΟΥ ΜΑΣ ΦΥΤΑ.
ναστε καλα!
Τρίτη 17 Ιουλίου 2007
Πέμπτη 12 Ιουλίου 2007
σχολιο στο "ΠΑΡΝΗΘΑ - ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ!"
"ΠΑΡΝΗΘΑ - ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ!"
2 Σχόλια
Ο/Η K είπε...
jbg***ακουσα και οτι προθυμοποιηθηκαν οι εντουραδες να "περιπολουν" το βουνο!!!
σορυ, αλλά μας περνανε για μαλακες?
κακο κανανε και πριν καει το δασος με τις μηχανες τους.
ποσο μαλλον τωρα, που το βουνο εχει γινει η καλυτεροτερη πιστα γι αυτους.***
....ενω οι κυνηγετικοί σύλλογοι που βοήθησαν στην περίθαλψη των ελαφιών δεν καταστρέφαν πριν το δάσος....
πριν προβείς σε τέτοιου έιδους δηλώσεις καλό είναι να ερευνάς την είδηση στην πραγματική της διάσταση γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να χαρακτηριστείς (και με βούλα) αυτό που δεν θέλεις να σε περνάμε...
1 Δεν είμαστε εντουράδες
2 Θα πηγαίνουμε ανα εβδομάδα- 15 μέρες και θα φωτογραφίζουμε-ελέγχουμε τις περιοχές που θα έχουν ανατεθεί στην επίβλεψη μας.
3 Μοτοσικλέτα εντούρο δεν έχει εισελεθει ποτέ στον δρυμό παρά μόνο από τους δασικούς δρόμους που έχουν πρόσβαση και τετρακίνητα τέρατα 3 τόνων ...αυτά δεν σε πειράζουν όμως...
4 Γνωρίζω ότι υπάρχουν ανόητοι αναβάτες οι οποίοι χρησιμοποιούν το δάσος ως πίστα προπόνησης...αυτό όμως δεν είναι καταδικαστικό για όλους εμάς και ούτε είναι σωστό να κάνεις γενικούς αφορισμούς προς όλους τους μοτοσικλετιστές , εντουράδες.
5 Δεν έχω μοτοσικλέτα εκτός δρόμου(όπως και πολλοί άλλοι που προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν..) αυτό σημαίνει ότι θα σπάω την -προορισμένη για κίνηση στην άσφαλτο- μηχανή μου στους χωματόδρομους, προκειμένου να προσφέρω στον βαθμό που μπορώ για την προστασία της Πάρνηθας...δεν πάμε για προπόνηση ξέρεις...
6 Η πρωτοβουλία αυτή θα πραγματοποιήθει σε συνεργασία(και μόνο!!) με το Δασαρχείο και τους φορέις που θα αναλλάβουν την αναδάσωση και την προστασία του βουνού.
7 Ευκολο να τα ρίχνουμε όλα στους εντουράδες ε;
Φιλικά...
11 Ιούλιος 2007 6:02 μμ
Ο/Η johnniebegood είπε...
1 εγω εγραψα γι αυτο που ακουσα να ανακοινωνεται - ετσι ανακοινωθηκε
2 ηδη το βουνο ελεγχεται ΚΑΙ απο πολιτες μεσω δορυφορων
3 μην το λες. εγω άλλα βλεπω...
4 ειδες που ειχα δικιο? αν εισαι/εισαστε η εξαιρεση στον κανονα, Ευγε!
5 σου ειπα ηδη Ευγε. στο ξαναλεω για την προθυμια σου να προστατεψεις το βουνο.
6 σωστο. ετσι το δεχομαι!
7 διαβασες ολα οσα εχω γραψει?
διαβασε τα και θα καταλαβεις που τα ριχνω.
ευχαριστω για την ενημερωση, ωστε να μην χαρακτηρισθω (και με βουλα) αυτο που δεν θελω να με περνατε.
ενημερωτικα θα σου πω και εγω οτι δεν με ενδιαφερει το τι με περνανε οι αλλοι, αλλά το τι κανω εγω.
η ιστοσελιδα μου
Υπηρεσια Αναδασωσης Πλανητη
Ευγε για την προθυμια σας!
το εννοω!
12 Ιούλιος 2007 9:16 μμ
2 Σχόλια
Ο/Η K είπε...
jbg***ακουσα και οτι προθυμοποιηθηκαν οι εντουραδες να "περιπολουν" το βουνο!!!
σορυ, αλλά μας περνανε για μαλακες?
κακο κανανε και πριν καει το δασος με τις μηχανες τους.
ποσο μαλλον τωρα, που το βουνο εχει γινει η καλυτεροτερη πιστα γι αυτους.***
....ενω οι κυνηγετικοί σύλλογοι που βοήθησαν στην περίθαλψη των ελαφιών δεν καταστρέφαν πριν το δάσος....
πριν προβείς σε τέτοιου έιδους δηλώσεις καλό είναι να ερευνάς την είδηση στην πραγματική της διάσταση γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να χαρακτηριστείς (και με βούλα) αυτό που δεν θέλεις να σε περνάμε...
1 Δεν είμαστε εντουράδες
2 Θα πηγαίνουμε ανα εβδομάδα- 15 μέρες και θα φωτογραφίζουμε-ελέγχουμε τις περιοχές που θα έχουν ανατεθεί στην επίβλεψη μας.
3 Μοτοσικλέτα εντούρο δεν έχει εισελεθει ποτέ στον δρυμό παρά μόνο από τους δασικούς δρόμους που έχουν πρόσβαση και τετρακίνητα τέρατα 3 τόνων ...αυτά δεν σε πειράζουν όμως...
4 Γνωρίζω ότι υπάρχουν ανόητοι αναβάτες οι οποίοι χρησιμοποιούν το δάσος ως πίστα προπόνησης...αυτό όμως δεν είναι καταδικαστικό για όλους εμάς και ούτε είναι σωστό να κάνεις γενικούς αφορισμούς προς όλους τους μοτοσικλετιστές , εντουράδες.
5 Δεν έχω μοτοσικλέτα εκτός δρόμου(όπως και πολλοί άλλοι που προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν..) αυτό σημαίνει ότι θα σπάω την -προορισμένη για κίνηση στην άσφαλτο- μηχανή μου στους χωματόδρομους, προκειμένου να προσφέρω στον βαθμό που μπορώ για την προστασία της Πάρνηθας...δεν πάμε για προπόνηση ξέρεις...
6 Η πρωτοβουλία αυτή θα πραγματοποιήθει σε συνεργασία(και μόνο!!) με το Δασαρχείο και τους φορέις που θα αναλλάβουν την αναδάσωση και την προστασία του βουνού.
7 Ευκολο να τα ρίχνουμε όλα στους εντουράδες ε;
Φιλικά...
11 Ιούλιος 2007 6:02 μμ
Ο/Η johnniebegood είπε...
1 εγω εγραψα γι αυτο που ακουσα να ανακοινωνεται - ετσι ανακοινωθηκε
2 ηδη το βουνο ελεγχεται ΚΑΙ απο πολιτες μεσω δορυφορων
3 μην το λες. εγω άλλα βλεπω...
4 ειδες που ειχα δικιο? αν εισαι/εισαστε η εξαιρεση στον κανονα, Ευγε!
5 σου ειπα ηδη Ευγε. στο ξαναλεω για την προθυμια σου να προστατεψεις το βουνο.
6 σωστο. ετσι το δεχομαι!
7 διαβασες ολα οσα εχω γραψει?
διαβασε τα και θα καταλαβεις που τα ριχνω.
ευχαριστω για την ενημερωση, ωστε να μην χαρακτηρισθω (και με βουλα) αυτο που δεν θελω να με περνατε.
ενημερωτικα θα σου πω και εγω οτι δεν με ενδιαφερει το τι με περνανε οι αλλοι, αλλά το τι κανω εγω.
η ιστοσελιδα μου
Υπηρεσια Αναδασωσης Πλανητη
Ευγε για την προθυμια σας!
το εννοω!
12 Ιούλιος 2007 9:16 μμ
Παρασκευή 6 Ιουλίου 2007
Πέμπτη 5 Ιουλίου 2007
ΠΑΡΝΗΘΑ - ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΚΟ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΚΑΛΟ!
σημερα πηγα στην συγκεντρωση των μπλογκερς της ομαδας ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ στο πεδιον του Αρεως, για να συζητησουμε για την Παρνηθα.
αυτο που διαπιστωσα (και με χαροποιει) ειναι η προθυμια και το ενδιαφερον για το βουνο, κατι που βλεπω και σε ολα τα φορουμ που επισκεπτομαι.
διαπιστωσα ομως με τρομο οτι η καλοπροαιρετη προθυμια να "παρουμε μια τσαπα και ενα δεντρο και να παμε στο βουνο" κυριαρχει στους περισσοτερους.
ΠΑΙΔΙΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΝ ΓΙΝΕΙ.
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΤΕΨΕΤΕ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΟ.
ακουσα και οτι προθυμοποιηθηκαν οι εντουραδες να "περιπολουν" το βουνο!!!
σορυ, αλλά μας περνανε για μαλακες?
κακο κανανε και πριν καει το δασος με τις μηχανες τους.
ποσο μαλλον τωρα, που το βουνο εχει γινει η καλυτεροτερη πιστα γι αυτους.
ακουσα και για την μεθοδο της αναδασωσης με σπορους που πασπαλιζουμε με αργιλο και καλυπτονται προστατευτικα.
καλη μεθοδος!
την δεχομαι και ειναι και αποτελεσματικη!
εφοσον ειμαι υπερ της φυσικης αναδασωσης, δεχομαι την ριψη σπορων γιατι θα αναπτυχθουν μεσω φυσικης επιλογης.
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΦΥΤΑ.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ.
ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΥΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝ Η ΑΡΓΙΛΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΦΤΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ.
ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΔΗ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ?
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΠΕΥΚΑ ΚΑΙ ΕΛΑΤΑ ΤΟ ΔΑΣΟΣ.
Η ΔΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ "ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΠΕΥΚΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΑΚΑΚΙΕΣ", ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΘΕΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΤΕΨΟΥΜΕ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
ΠΡΟΣΟΧΗ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ?
ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΗΣΥΧΟ.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΑΛΛΆ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΌΠΟΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΗΜΥΡΕΣ.
ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΤΙΣΑΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΔΙΠΛΑ Ή ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΧΕΙΜΑΡΟΥΣ...
ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΠΛΗΜΥΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ, ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗΘΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΕΔΑΦΟΥΣ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ Η ΠΑΡΝΗΘΑ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ,
ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΠΧ, ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΩΝ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΥΛΕΙΑ?
johnniebegood
Γιαννης Τριανταφυλλης
αυτο που διαπιστωσα (και με χαροποιει) ειναι η προθυμια και το ενδιαφερον για το βουνο, κατι που βλεπω και σε ολα τα φορουμ που επισκεπτομαι.
διαπιστωσα ομως με τρομο οτι η καλοπροαιρετη προθυμια να "παρουμε μια τσαπα και ενα δεντρο και να παμε στο βουνο" κυριαρχει στους περισσοτερους.
ΠΑΙΔΙΑ, ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΝ ΓΙΝΕΙ.
ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΤΕΨΕΤΕ, ΘΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΔΕΚΑΔΕΣ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΧΡΟΝΟ.
ακουσα και οτι προθυμοποιηθηκαν οι εντουραδες να "περιπολουν" το βουνο!!!
σορυ, αλλά μας περνανε για μαλακες?
κακο κανανε και πριν καει το δασος με τις μηχανες τους.
ποσο μαλλον τωρα, που το βουνο εχει γινει η καλυτεροτερη πιστα γι αυτους.
ακουσα και για την μεθοδο της αναδασωσης με σπορους που πασπαλιζουμε με αργιλο και καλυπτονται προστατευτικα.
καλη μεθοδος!
την δεχομαι και ειναι και αποτελεσματικη!
εφοσον ειμαι υπερ της φυσικης αναδασωσης, δεχομαι την ριψη σπορων γιατι θα αναπτυχθουν μεσω φυσικης επιλογης.
ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΟΝΑΣ ΝΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΕΙΔΗ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ.
ΟΧΙ ΞΕΝΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ ΦΥΤΑ.
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΣΠΟΡΟΥΣ.
ΓΙΑ ΤΑ ΠΕΥΚΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝ Η ΑΡΓΙΛΟΣ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΣΠΟΡΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΦΤΕΡΑΚΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΡΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ.
ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΕΙΔΗ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ?
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΟΝΟ ΠΕΥΚΑ ΚΑΙ ΕΛΑΤΑ ΤΟ ΔΑΣΟΣ.
Η ΔΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΑ "ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΠΕΥΚΑ ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΑΚΑΚΙΕΣ", ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΘΕΤΑ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!
ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΤΕΨΟΥΜΕ, ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ, ΟΧΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ!
ΠΡΟΣΟΧΗ
ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΑΝΑΓΙΝΕΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ?
ΤΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΗΣΥΧΟ.
ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΑΛΛΆ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΜΕ!
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΤΙ ΣΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΗΣ ΌΠΟΙΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΠΡΟΕΧΕΙ Η ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΛΗΜΥΡΕΣ.
ΕΚΕΙΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΤΙΣΑΝ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ ΔΙΠΛΑ Ή ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΧΕΙΜΑΡΟΥΣ...
ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΤΙΠΛΗΜΥΡΙΚΑ ΕΡΓΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ, ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΤΣΑΛΑΠΑΤΗΘΟΥΝ ΤΕΡΑΣΤΙΕΣ ΕΚΤΑΣΕΙΣ ΕΔΑΦΟΥΣ.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΤΕΙ Η ΠΑΡΝΗΘΑ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙΚΟΠΕΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΒΟΣΚΟΤΟΠΙΑ,
ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΕΙ ΤΗΝ ΦΥΣΙΚΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ,
ΞΕΚΙΝΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΟΙ ΚΑΡΧΑΡΙΕΣ ΚΑΡΑΔΟΚΟΥΝ.
ΠΧ, ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΩΝ ΤΑ ΣΑΛΙΑ ΤΡΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΞΥΛΕΙΑ?
johnniebegood
Γιαννης Τριανταφυλλης
Τρίτη 3 Ιουλίου 2007
ΦΩΤΙΕΣ - απο το μπλογκ Υγιεινή Διατροφή
απο το μπλογκ Υγιεινή Διατροφή
Friday, June 29, 2007
ΦΩΤΙΕΣ
ΦΩΤΙΕΣ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ
Οι πυρκαγιές στα μεσογειακά δάση της χώρας μας επηρεάζουν γενιές και γενιές Ελλήνων από την αυγή του πολιτισμού μας. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και σήμερα, 3,500 χρόνια μετά, δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές. Τις θεωρούμε ένα παροδικό φαινόμενο - το οποίο θα εκλείψει μόνο όταν ο άνθρωπος αλλάξει συμπεριφορά απέναντι στο δάσος -, και έτσι κανείς μας δεν προετοιμάζεται γι' αυτές.
"Είμαστε μοναδικά όντα φωτιάς σ' ένα μοναδικό πύρινο πλανήτη" Stephen Pyne
Αύγουστος του 1989. Μόλις είχα επιστρέψει από την εθελοντική συμμετοχή μου στην κατάσβεση μιας πυρκαγιάς που έκαψε σχεδόν όλο το βόρειο τμήμα της Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Η αγωνία μου για ένα πενθήμερο ήταν μεγάλη, επειδή η φωτιά απειλούσε, μαζί με τα δάση, να εξαφανίσει και τις πειραματικές επιφάνειες που χρησιμοποίησα για το διαδακτορικό μου, λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη παρουσίασή του. Τελικά, η εμπειρία των συναδέλφων μου από το Δασαρχείο Πολυγύρου έσωσε το κυρίως δάσος και μαζί μ' αυτό, τρία χρόνια ατελείωτων καταγραφών, στατιστικών επιξεργασιών και συμπερασμάτων.
Πρώτη μου δουλειά μόλις έφθασα στο σπίτι ήταν να απαλλαγώ από τα καπνισμένα ρούχα μου και να κεράσω τον εαυτό μου μια παγωμένη μπίρα, τη μόνιμη φαντασίωση κάθε εμπλεκόμενου σε δασική πυρκαγιά. Στην τηλεόραση οι φωτιές είχαν και πάλι τη θερινή τιμητική τους. Η ρουτίνα των ειδήσεων και η φοβερή κούραση με είχαν σχεδόν αποκοιμίσει, όταν συνέβη ένα γεγονός καθοριστικό για τη μετέπειτα επιστημονική μου διαδρομή. Ο Τέρενς Κουΐκ - όταν ήταν στον ΑΝΤ1 - είχε καλέσει τον καθηγητή και δάσκαλό μου Σπύρο Ντάφη για να συζητήσουν το θέμα των πυρκαγιών. Ένας από τους διαπρεπέστερους καθηγητές της Δασολογίας και γνώστης της οικολογίας των ελληνικών οικοσυστημάτων, ο Σπύρος Ντάφης, εξηγούσε, με τη συνηθισμένη ηρεμία του, τα αίτια των πυρκαγιών, όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: "Και μετά τις πυρκαγιές, κ. καθηγητά, τι πρέπει να κάνουμε;" "Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην κάνουμε τίποτε, απλώς να προστατέψουμε το δάσος από τη βοσκή και τους καταπατητές", απάντησε, ήρεμα πάντα, ο καθηγητής.
Ο Τέρενς Κουΐκ σχεδόν έπεσε από το κάθισμά του, τόση ήταν η έκπληξή του. Γαλουχημένος, όπως όλοι μας, με το μύθο της αναγκαιότητας των μεταπυρικών αναδασώσεων δεν ήθελε να πιστέψει τα λόγια του καλεσμένου του. "Μα είναι δυνατό, κ. καθηγητά, να το λέτε εσείς αυτό!!! Ένας ειδικός! Ένας καθηγητής πανεπιστημίου! Είναι δυνατό να μην αναδασώσουμε τις καμένες εκτάσεις; Πώς μπορείτε να λέτε τέτοια πράγματα; Υπάρχει επιστημονική εμπειρία... υπάρχει έρευνα..."
Ο καθηγητής μου ένιωσε, είμαι βέβαιος, ακριβώς ό,τι κι εγώ πολλές φορές τα κατοπινά χρόνια: Ορισμένες αλήθειες πρέπει να λέγονται με προσοχή΄ ο κίνδυνος να εκτεθείς είναι μεγάλος εάν αυτό που λες δεν γίνεται απόλυτα κατανοητό.
"Στην Ελλάδα κανείς δεν μελέτησε τι συμβαίνει έπειτα από μια πυρκαγιά", απολογήθηκε ο Σπύρος Ντάφης. "Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα..."
Έτσι βρέθηκα να μελετώ την οικολογία των δασικών πυρκαγιών. Η εξειδίκευσή μου στη φυτοκοινωνιολογία, δηλαδή στη μελέτη των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουν τα φυτά τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον τους, αποτέλεσε τη βάση για μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης των φυτών με το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών.
Θερμά, ξηρά καλοκαίρια και μέτρια βροχεροί, ήπιοι χειμώνες χαρακτηρίζουν το μεσογειακό κλίμα. Απαντά στη Μεσογειακή λεκάνη, στην Καλιφόρνια, στη Χιλή, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αφρικής και της Αυστραλίας, μεταξύ του 30ού και του 40ού παραλλήλου του βόρειου και νότιου ημισφαιρίου. Στις περιοχές αυτές η προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία είναι ίση με την ανακλώμενη. Τα ψυχρά ρεύματα των δύο ημισφαιρίων διασχίζουν τις θάλασσες που τις βρέχουν. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι, αν εκλείψουν τα ρεύματα αυτά, το μεσογειακό κλίμα θα εξαφανιστεί. Σ' αυτές τις τόσο απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, που δεν είχαν καμία χλωριδική επαφή, αναπτύσσεται ένας πανομοιότυπος τύπος βλάστησης, γνωστός ως "αείφυλλη σκληρόφυλλη βλάστηση". Η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Τα φυτά που συνθέτουν τη βλάστηση στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα πρέπει να επιβιώσουν στη μακριά άνομβρη θερινή περίοδο. Σιγά σιγά, άριχσε να σχηματίζεται στο μυαλό μου το εκπληκτικό παζλ της μεσογειακής βλάστησης: Λεπτές ισορροπίες εκατομμυρίων χρόνων, ασύλληπτες λογικές επιβίωσης, προσαρμογές στις αντιξοότητες. Μια ισχυρή θέληση για ζωή από όντα που δεν διαθέτουν εγκέφαλο, δεν περπατούν ούτε αισθάνονται όπως τα ζώα και ο άνθρωπος.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την αειφυλλία. Αν τα είδη που συνθέτουν τις μεσογειακές φυτοκοινωνίες ήταν φυλλοβόλα, θα χρειάζονταν κάθε άνοιξη έως και 5πλάσια ποσότητα νερού για την παραγωγή νέων φύλλων. Ως αείφυλλα, εξοικονομούν τεράστιες ποσότητες νερού, που το χρησιμοποιούν τους θερινούς μήνες.
Άλλη προσαρμογή είναι η σκληροφυλλία. Για να μειώσουν την απώλεια νερού από τους επιδερμικούς πόρους (εφυμενική διαπνοή), τα φυτά συγκεντρώνουν κάτω από την επιδερμίδα των φύλλων τους αδιάβροχες κηρώδεις ουσίες που τους προσδίδουν χαρακτηριστική σκληρότητα. Έτσι παγιδεύουν το νερό, που αλλιώς θα εξατμιζόταν κατά τη διάρκεια των υψηλών θερινών θερμοκρασιών.
Η διαπνοή είναι μια απαραίτητη φυσιολογική δραστηριότητα των φυτών που συμμετέχει στη μεταφορά νερού και διαλυμένων ανόργανων στοιχείων από τις ρίζες προς τα φύλλα. Προκειμένου να μην εξαντληθεί το εδαφικό νερό στη διάρκεια του καλοκαιριού, τα μεσογειακά φυτά κλείνουν τα στόματα των φύλλων - από τα οποία διαχέεται η υγρασία στο περιβάλλον - κατά τις θερμές ώρες. Μεταπίπτουν δηλαδή σε θερινή νάρκη, μειώνοντας στο ελάχιστο τη βιολογική τους δραστηριότητα.
Μια φυτοκοινωνία αναπτύσσεται σε ανοιχτούς χώρους. Εκατομμύρια σπόροι διάφορων ετήσιων φυτών μεταφέρονται με τον άνεμο. Παπαρούνες, μαργαρίτες, αγριοφράουλες κάνουν το μοναδικό ταξίδι της ζωής τους με τη μορφή των σπόρων, πριν ριζώσουν κάπου. Αν φύτρωναν όλοι, κάθε φυτό θα απαιτούσε μέρος του ελάχιστου εδαφικού νερού για να αναπτύξει τη βιομάζα του. Αντιμέτωπες με αυτό τον κίνδυνο, οι μεσογειακές φυτοκοινωνίες ανέπτυξαν δύο αμυντικούς μηχανισμούς. Ο πρώτος είναι η μεγάλη πυκνότητα των θάμνων, που, κυριολεκτικά, κρύβουν τον ήλιο από το έδαφος και δεν επιτρέπουν στους νέους σπόρους να φυτρώσουν. Ο δεύτερος, μια εκπληκτική προσαρμογή, η αλληλοπάθεια. Ορισμένοι μεσογειακοί θάμνοι τροφοδοτούν το έδαφος με ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των ετήσιων φυτών. Γι' αυτό δεν υπάρχουν στα μεσογειακά οικοσυστήματα τα συνήθη ετήσια φυτά άλλων δασικών τύπων.
Η πυκνότητα των θάμνων και η αλληλοπάθεια, όμως, επιδρούν και στους σπόρους των ίδιων των μεσογειακών θάμνων και πεύκων' ενώ οι θάμνοι πολλαπλασιάζονται με πρεμνοβλάστηση και ριζοβλάστηση, τα πεύκα δεν διαθέτουν τέτοια ικανότητα. Κάτω από αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες, οι σπόροι τους που πέφτουν στο έδαφος δεν επιβιώνουν. Τα μεσογειακά πεύκα αδυνατούν να ανανεωθούν, εκτός και εάν υπάρξει προσωρινή απελευθέρωση του εδάφους από τον ανταγωνισμό των πυκνών θάμνων και την αλληλοπάθεια που προκαλούν. Η φύση δεν διαθέτει ούτε πριόνια ούτε τσεκούρια. Την ευκαιρία αυτή θα τους προσέφερε μόνο μια πυρκαγιά.
Μπορεί η φύση να μετατρέψει το θάνατο σε ζωή, την καταστροφή σε δημιουργία; Μπορεί ο Φοίνικας να μην ήταν μύθος; Τα δέντρα δεν έχουν πόδια για να τρέξουν, ούτε φτερά για να πετάξουν, δεν ανοίγουν φωλιές στο έδαφος για να προφυλαχθούν. Πώς θα εκμεταλλεύονταν το γυμνό έδαφος που δημιουργούσε η φωτιά, αφού θα ήταν και τα ίδια θύματά της; Καθώς οι έρευνές μας προχωρούσαν και συνδυάζονταν με τα αποτελέσματα των άλλων συναδέλφων μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ξετυλιγόταν το κουβάρι των νέων μας γνώσεων πάνω στην απίστευτη δυναμική αντίδραση της φύσης.
Οι θερινές καταιγίδες με αστραπές και κεραυνούς είναι συχνές στα μεσογειακά κλίματα. Η πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιάς στην κατάξερη βλάστηση είναι μεγάλη. Ο καθηγητής των Δασικών Πυρκαγιών Δημήτρης Καϊλίδης υπολόγισε ότι, χωρίς τον άνθρωπο, κάθε πευκοδάσος καιγόταν τουλάχιστον μία φορά κάθε 100 με 150 χρόνια από κεραυνό. Με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής τα σκληρόφυλλα αείφυλλα φυτά ανέπτυξαν και άλλες προσαρμογές, δημιουργώντας μια ιδιόμορφη βλάστηση εξαιρετικής αντοχής στις πυρκαγιές: την πυρόφυτη βλάστηση.
Υπάρχουν δυο βασικές μορφές πυρόφυτων. Τα παθητικά πυρόφυτα ανέπτυξαν ιδιαίτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά και στις ίδιες τις φλόγες, ως αποτέλεσμα ποικίλων μηχανικών και χημικών διεργασιών. Ορισμένα είδη αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες χάρη στον παχύ φλοιό τους (φελλοφόρος δρυς), άλλα αναφλέγονται δύσκολα γιατί έχουν πολύ σκληρό ξύλο (ίταμος και κάποιες δρύες) ή υψηλή περιεκτικότητα μεταλλικών στοιχείων στο ξύλο τους (αλμυρίκι). Η κουκουναριά ρίχνει τα χαμηλά κλαδιά της, δημιουργώντας ομβρελοειδή κόμη πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος, όπου καμιά φλόγα δεν τη φθάνει. Μερικές πτέριδες και άλλα φυτά προφυλάσσουν τα αναπαραγωγικά τους όργανα κάτω από το έδαφος.
Αντίθετα, τα ενεργητικά πυρόφυτα συνήθως καίγονται εύκολα, αλλά η βλαστητική ανάπτυξή τους ευνοείται από την πυρκαγιά. Το πουρνάρι παράγει μετά τη φωτιά παραβλαστήματα και ριζοβλαστήματα από τη βάση του κορμού και τις ρίζες αντίστοιχα. Η κουμαριά, τα ρείκια, οι άρκευθοι, το φυλίκι, ο σχίνος και άλλα δημιουργούν ριζώματα που μοιάζουν με ρόζο και βρίσκονται σε αδράνεια επί πολλά χρόνια. Μετά τη φωτιά, τα ριζώματα ξυπνούν από το λήθαργό τους και δίνουν μέσα σε λίγες ημέρες τα πρώτα βλαστάρια με τη μορφή παραβλαστημάτων. Η ταχύτητα αύξησης των παραβλαστημάτων και των ριζοβλαστημάτων είναι πολύ μεγάλη. Στο τέλος της επόμενης από την πυρκαγιά βλαστητικής περιόδου φθάνουν σε ύψος μέχρι και 60% του μητρικού φυτού.
Πάνσοφη η φύση, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Η σουσούρα, ένα είδος ρεικιού που βρίσκεται στα πιο φτωχά και ξηρά εδάφη της χώρας μας και ενοχοποιείται για το φαινόμενο της αλληλοπάθειας, παραμένει βιολογικά ανενεργή δύο-τρία χρόνια μετά τη φωτιά, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στα νεαρά φυτά της πεύκης να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.
Τέλος, υπάρχει και η υποομάδα των ενεργητικών πυρόφυτων με διασπορά σπόρων που διεγείρονται από τη φωτιά. Σ' αυτήν ανήκουν τα θερμόβια πεύκα, ιδίως η χαλέπιος, που μαζί με την τραχεία και την κουκουναριά σχηματίζουν τα μεσογειακά πευκοδάση μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε νέα μεγαλειώδη επίδειξη της δυνατότητας προσαρμογής που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Σε όλα σχεδόν τα φυτά, οι ώριμοι καρποί πέφτουν στο έδαφος' στα θερμόβια πεύκα, όμως, το 30% των ώριμων κώνων παραμένει κλειστό στο δέντρο από 5 ως και 10 χρόνια. Αν ξεσπάσει πυρκαγιά, διεγείρονται ειδικοί μηχανισμοί και τα κουκουνάρια ανοίγουν, διασκορπίζοντας μερικές χιλιάδες σπόρους σε έκταση 4 στρεμμάτων γύρω από κάθε δέντρο. Καθώς τα δέντρα βρίσκονται σε αποστάσεις μικρότερες από 10 μέτρα μεταξύ τους, φαντάζεστε την πυκνότητα των νέων φυτών...
Από την πρώτη στιγμή που ένα νέο μεσογειακό δάσος αρχίζει τη μεταπυρική διαδικασία φυσικής αναγέννησης, ετοιμάζεται για την επόμενη πυρκαγιά. Σ' αυτό βοηθούν και πάλι οι μεσογειακές κλιματικές συνθήκες: στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους οι τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας είναι εντελώς ακατάλληλες για την επιβίωση των σαπροφυτικών μυκήτων που αποσυνθέτουν την οργανική ύλη. Έτσι συσσωρεύονται στο έδαφος τόνοι από ξηρές βελόνες, φύλλα, κλαδιά, νεκρούς θάμνους και δέντρα: μια βιομάζα ιδιαίτερα εύφλεκτη, λόγω και της θερινής ξηρότητας, η οποία απλώς περιμένει τον κεραυνό, την ανθρώπινη αμέλεια ή τον εμπρησμό για να εκδηλωθεί ξανά το φαινόμενο. Τα μεσογειακά πεύκα είναι φωτόφιλα΄όταν τα χαμηλότερα κλαδιά δεν φωτίζονται, αχρηστεύονται και ξηραίνονται, δεν πέφτουν όμως από τα δέντρα. Χρόνια ολόκληρα κρέμονται νεκρά κλαδιά με ξηρές βελόνες κοντά στο έδαφος. Έτσι, μια απλή έρπουσα φωτιά μετατρέπεται εύκολα σε επικόρυφη, άρα και με δυναμικότερη προοπτική εξέλιξης. Εξάλλου τα πεύκα είναι διαποτισμένα με την εύφλεκτη ρητίνη, όπως εύφλεκτα είναι και τα αιθέρια έλαια των θάμνων που εμπλουτίζουν το δασικό μικροπεριβάλλον. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών πυρκαγιών, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκεντρωμένη καύσιμη βιομάζα και τόσο η εκδήλωση του φαινομένου πιο βίαιη.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ώριμο μεσογειακό δάσος που κάηκε και προστατεύθηκε, χωρίς να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο. Αντίθετα, σε περιοχές που δεν κάηκαν τον τελευταίο αιώνα τα πεύκα λιγοστεύουν κάθε χρόνο, χωρίς δυνατότητα αναγέννησης.
Οι δασικές πυρκαγιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Απλώς, η οικολογική τους σημασία δεν έγινε μέχρι σήμερα κατανοητή επειδή τα αποτελέσματά τους συγχέονται με τη μεταπυρική οικονομική δραστηριότητα του ανθρώπου, ιδιαίτερα με την υπερβόσκηση και την οικοπεδοποίηση που οδηγούν σε αποδάσωση. Σ' αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε με το φίλο και συνεργάτη δρα Γιώργο Τσιουρλή, ειδικό στη μεσογειακή οικολογία, ύστερα από μελέτη αμέτρητων μοντέλων εξέλιξης των οικοσυστημάτων των πευκοδασών με αποκλεισμό της φωτιάς. Η ισχυρότατη οικολογική σχέση μεταξύ πυρκαγιών και μεσογειακών οικοσυστημάτων εξηγεί γιατί οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Ο άνθρωπος είναι ακόμη τεχνολογικά αδύναμος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί, οι πλημμύρες ή οι δασικές πυρκαγιές. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα θα αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του αιώνιου κύκλου φωτιάς-αναγέννησης.
Έντονη είναι η ανησυχία για τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην πανίδα των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Οι έρευνες, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν συμφωνούν ως προς τις εκτιμήσεις, επειδή κάθε πυρκαγιά διαφέρει από τις υπόλοιπες σε ένταση, συχνότητα, διάρκεια, μορφή κ.λπ. Γενικά όμως, με βάση τη λογική, θα έλεγα ότι, εάν οι φωτιές επηρέαζαν σοβαρά την πανίδα, πολλά ζώα θα αποτελούσαν μουσειακά είδη στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Έρευνες στις ΗΠΑ έδειξαν ότι, με το ξέσπασμα δασικής πυρκαγιάς, τα ρακούν απλώς έτρεχαν μακριά της και στη συνέχεια, ούτε απέφευγαν ούτε προτιμούσαν περισσότερο από ό,τι συνήθως τις περιοχές που είχαν καεί. Σε πειράματα στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια καύσης βελονοτάπητα οι θερμοκρασίες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους είναι ιδιαίτερα ανεκτές από τα περισσότερα ζώα που ζουν ή φωλιάζουν εκεί΄ τα μυρμήγκια ή τα σκουλήκια, μάλιστα, συνέχιζαν τη δραστηριότητά τους κάτω από τις φλεγόμενες βελόνες.
Όλοι οι ερευνητές συμφωνούμε ότι το οικολογικό πρόβλημα που δημιουργείται τις τελευταίες δεκαετίες δεν οφείλεται τόσο στις πυρκαγιές όσο, κυρίως, στην αυξημένη συχνότητά τους. Εξαιτίας του ανθρώπου, ένα μεσογειακό δάσος δεν καίγεται πλέον μία φορά τον αιώνα, αλλά πολύ συχνότερα.
Κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες του δασολογικού χώρου μετείχαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας στην Καλαμάτα, τον Φεβρουάριο του 1992, όπου παρουσίασα τα πρώτα αποτελέσματα των μετρήσεών μας. Πώς θα δέχονταν ότι όλα όσα γνωρίζαμε πριν από δύο χρόνια για τις πυρκαγιές είχαν ανατραπεί; "Εάν υπερπροστατεύσουμε το μεσογειακό δάσος από τη φωτιά, φοβόμαστε ότι θα μοιάσουμε στη μητέρα που, στην προσπάθεια να προστατέψει το παιδί της από το κρύο, το σφίγγει τόσο δυνατά πάνω της ώστε τελικά το πνίγει". Θερμό χειροκρότημα ακολούθησε το τελικό συμπέρασμα της εισήγησής μου. Η αρχή είχε γίνει και ήταν πετυχημένη.
Το 1994 ξεκίνησε, με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή της Δασολογικής Σχολής Νίκο Στάμου, το μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα "Science for Stability". Στους πολύπλευρους στόχους του κυριαρχούσε η ίδρυση του πιο σύγχρονου εργαστηρίου δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης. Τη διεύθυνσή του ανέλαβε ο ειδικός πυρκαγιολόγος Κώστας Καλαμποκίδης. Φορτωμένος με πολλές εμπειρίες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο όπου δίδασκε, ο Κώστας ήρθε ειδικά γι' αυτό το πρόγραμμα. Ακολούθησαν τρία ακόμη ερευνητικά προγράμματα, όπως αυτό για τη μεταπυρική συμπεριφορά του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης, με επιστημονικούς υπεύθυνους τον Στέλιο Γκατζογιάννη και τον Αλέξη Καραλίβανο. Η συμμετοχή μου στα προγράμματα αυτά μου προσέφερε, πέρα από τις εμπειρίες, το κέρδος της συνεργασίας με λαμπρούς επιστήμονες. Έπρεπε να καταγράψουμε τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας, χωρίς προκαταλήψεις ούτε προς το ανθρώπινο δυναμικό ούτε προς το φαινόμενο των πυρκαγιών.
Χρόνο με το χρόνο στην Ελλάδα ο κρατικός μηχανισμός προγραμματίζει, σχεδιάζει και εκτελεί την αντιπυρική προστασία της χώρας, διαθέτοντας δισεκατομμύρια δραχμές, αξιόλογο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό και δασοπυροσβεστικά μέσα καθόλου ευκαταφρόνητα σε ποιότητα και ποσότητα. Κι όμως, κάθε χρόνο οι δασικές πυρκαγιές ολοκληρώνουν, απρόσκοπτες σχεδόν, το προγραμματισμένο από τη φύση έργο τους. Απομένουν, έτσι, στο τέλος του καλοκαιριού κατάκοπες και απογοητευμένες οι δασοπυροσβεστικές υπηρεσίες να αναζητούν τι έφταιξε κάθε φορά και ο περιορισμός του φαινομένου αναβάλλεται για την επόμενη χρονιά, να απολογούνται οι επικεφαλής για τις εκτάσεις που καίγονται, λες και ευθύνονται αυτοί για την ανθρώπινη αδυναμία ελέγχου των θεομηνιών, χωρίς ποτέ να επιβραβευθούν για τις εκτάσεις που σώζουν. Όταν, δε, καίγεται κάποιο "επώνυμο" περιαστικό δάσος, η κριτική που ασκείται στις υπηρεσίες ξεπερνά κάθε όριο.
Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει την έξαρση των πυρκαγιών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Παρά την ανάπτυξη του φιλοδασικού αισθήματος, οι φωτιές αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Τι προκάλεσε την αύξηση του αριθμού τους;
Μέχρι και την περίοδο του Μεσοπολέμου, τα περιοικιστικά δάση υπήρξαν τροφοδότες καύσιμης ύλης των τοπικών κοινωνιών. Πολλά δέντρα, αλλά κυρίως εύφλεκτοι θάμνοι, απομακρύνονταν έγκαιρα μέσα από τα δάση και καίγονταν ελεγχόμενα, στις θερμάστρες, στα τζάκια και στους φούρνους. Έτσι, το κάψιμο της καλαμιάς ή των κλαδιών σπάνια έβρισκε δρόμο διαφυγής στα γύρω δάση και όταν συνέβαινε αυτό, η επέμβαση ήταν άμεση: Εκείνη την εποχή ερασιτέχνες ή επαγγελματίες υλοτόμοι, βοσκοί, ρητινοσυλλέκτες, μελισσοκόμοι και πολλοί άλλοι κυκλοφορούσαν συνεχώς στο δάσος.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο Πόλεμο, το κύμα φυγής στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ερήμωσε την ύπαιθρο και οι ανάγκες σε ξύλο μειώθηκαν, ενώ χάθηκαν οι χιλιάδες ευκαιριακοί δασοπροστάτες. Ταυτόχρονα, το πετρέλαιο θέρμανσης και ο ηλεκτρισμός μείωναν την ανάγκη ξύλευσης όσων παρέμεναν στην επαρχία. Έτσι, τεράστιες ποσότητες εύφλεκτης βιομάζας, που κανείς δεν χρειαζόταν, άρχισαν να συσσωρεύονται γύρω από τους γειτονικούς στα δάση οικισμούς.
Η απότομη, άναρχη επέκταση των πόλεων σύντομα δημιούργησε προβληματικές συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους τους. Κλεισμένοι σε διαμερίσματα μικρά, ανήλια και χωρίς αέρα, αισθάνθηκαν την επιθυμία να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Φυσικά, ελάχιστοι γύριζαν στον τόπο τους, αφού οι θέσεις εργασίας είχαν συγκεντρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα, ιδίως του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε μια, χωρίς προηγούμενο, οικοπεδοποίηση κάθε διαθέσιμης έκτασης στις περιαστικές περιοχές. Και όταν οι νόμιμες εκτάσεις τελείωσαν, άρχισε το παράνομο εμπόριο γης που απελευθέρωναν οι τυχαίες ή μη πυρκαγιές. Η έλλειψη δασικού κτηματολογίου, τα κενά των νόμων, η απροθυμία των Αρχών για λήψη ριζικών μέτρων, οι συνεχείς νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων δημιούργησαν τους εμπρηστές, που εμπορεύονταν τη γη που δεν τους ανήκε. Η συνεχής υποβάθμιση της ζωής στην πόλη δημιούργησε την ανάγκη απόκτησης και μιας δεύτερης θερινής κατοικίας σε μια από τις απέραντες παραλιακές εκτάσεις της χώρας. Σύντομα χιλιάδες σπίτια άρχισαν να κτίζονται μέσα ή κοντά στα παραθαλάσσια δάση. Όσοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τη δική τους πρώτη ή δεύτερη κατοικία μέσα στα πεύκα, περιορίστηκαν σε τακτικές εκδρομές στα δάση, όπου η χρήση της ψησταριάς ανέκαθεν αποτελούσε βασική έκφραση αναψυχής.
Οι νέοι μόνιμοι κάτοικοι και οι περιστασιακοί εκδρομείς είχαν κάθε λόγο να προστατέψουν το δάσος, αφού κάθε πυρκαγιά έθετε σε κίνδυνο την περιουσία, ακόμη και τη ζωή τους. Οι εμπρησμοί από δόλο μειώθηκαν, οι φωτιές όμως αυξήθηκαν. Αγνοώντας τις πραγματικές οικολογικές σχέσεις φωτιάς-μεσογειακού δάσους και, κυρίως, την ευκολία και τα αίτια που προκαλούν την έκρηξη μιας πυρκαγιάς, οι νεόκοποι λάτρεις των περιαστικών και παραθαλάσσιων δασών δεν ήξεραν ότι κυριολεκτικά "έπαιζαν με τη φωτιά". Το δάσος σήμερα, εκτός από τους εμπρηστές, αντιμετωπίζει και εκατομμύρια καύτρες που μεταφέρουν τα καλοκαιρνά μελτέμια από τις χιλιάδες καμινάδες των ψησταριών ή από το κάψιμο των ξερών χόρτων.
Όποιος κτίζει κοντά σε δάσος υποθηκεύει την ασφάλεια του σπιτιού του. Είναι εξίσου επικίνδυνο με το κτίσιμο σε χειμάρρους, σεισμογενή ρήγματα ή στην άμμο της παραλίας. Η φωτιά, ως φαινόμενο, θα εκδηλώνεται πάντα με την ίδια σφοδρότητα όσο κι αν ο άνθρωπος βελτιώσει τα μέσα δασοπυρόσβεσης που διαθέτει, είτε υπάρχουν εμπρηστές είτε όχι. Είναι βέβαιο ότι, εάν αυτή η σκληρή αλήθεια είχε ειπωθεί πριν από καιρό, πολλές νόμιμες ή παράνομες οικοπεδοποιήσεις δασικών εκτάσεων θα είχαν αποτραπεί.
Βλέπουμε καθημερινά πόσο εύκολα καίγονται τα "επώνυμα", υψηλής προστασίας περιαστικά δάση. Εκατομμύρια πολίτες και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός απλώς παρακολουθούν το φαινόμενο, ανήμποροι να αντιδράσουν. Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε τι δυνατότητες προστασίας παρέχονται στα ανώνυμα δάση μας, τα μονίμως κακοδιαχειρισμένα και εγκαταλειμμένα, που ούτε δεξαμενές νερού διαθέτουν στην περιοχή τους ούτε κοντινή δύναμη πυρόσβεσης ούτε είναι στόχος προτεραιότητας για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Και όμως, μέσα και γύρω από τα δάση αυτά δίνονται διαρκώς άδειες οικοδόμησης, χωρίς να απαιτείται αντιπυρική μελέτη, χωρίς να εξηγεί κανείς στους ανυποψίαστους πολίτες τους κινδύνους που διατρέχουν, όταν μάλιστα εμπλουτίζουν εξωτερικά τις οικίες τους με κάθε είδους ξύλινες κατασκευές για να τις δέσουν με το περιβάλλον.
Μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα αποτελεί η παγιωμένη άποψη ότι πίσω από κάθε φωτιά υπάρχει και μια οργανωμένη ομάδα εμπρηστών. Δυστυχώς, κανείς δεν αμφιβάλλει πια ότι, ακόμη και δίπλα στο σκουπιδότοπο, τη φωτιά την ανάβουν αποσταθεροποιητές ή οικοπεδοφάγοι, βοσκοί ή ψυχοπαθείς.
Η συνεχής αναφορά σε εμπρηστές ξεκίνησε, δικαιολογημένα, από τη δράση των καταπατητών της αττικής γης. Οι επιστημονικές καταγραφές του καθηγητή Νίκου Στάμου, όμως, δείχνουν ότι τη δεκαετία 1983-1992, από τις 13,196 πυρκαγιές, οι εξακριβωμένοι και οι πιθανοί εμπρησμοί ανέρχονταν σε 2,351 (18%). Ένα ποσοστό 75% των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια... Όμως, οι κρατικές υπηρεσίες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αναποτελεσματικότητα των αντιπυρικών μέτρων, καλλιέργησαν το μύθο ότι κάθε φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστέψουν όλοι ότι για να κάψεις ένα δάσος πρέπει να είσαι επιστήμονας-εμπρηστής, με αυξημένες γνώσεις στην τοπογραφία, τη σύνθεση της βλάστησης, την πρόβλεψη του καιρού και να διαθέτεις εμπρηστικούς μηχανισμούς τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό φυσικά είχε τρομακτική επίδραση στην αύξηση των πυρκαγιών. Ο αποπροσανατολισμένος πολίτης είναι πεπεισμένος ότι, εφ΄όσον δεν έχει δόλο, δεν μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Έχουμε μετατραπεί σε μια εφησυχάζουσα κοινωνία που δεν προσέχει ούτε πού πετά ένα αναμμένο τσιγάρο. Αξίζει να σημειώσω ένα περιστατικό προς μίμηση. Ένα ζευγάρι νέων, πάνω σε μια μοτοσικλέτα, στον περιφερειακό της Κατεχάκη είδε έναν οδηγό να πετά το τσιγάρο του έξω από το παράθυρο. Τον πλησίασαν και ευγενικά του είπαν πόσο εύκολα μπορεί η πράξη του να προκαλέσει πυρκαγιά. Ο οδηγός σταμάτησε και έσβησε το τσιγάρο του. Η αξιέπαινη αντίδραση όσων συμμετείχαν στο συμβάν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πως εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία των δασών μας.
Η ιδέα των εμπρηστών πολλές φορές προκάλεσε την υστερική αντίδραση των διωκτικών Αρχών και τη σύλληψη οποιουδήποτε καταγγέλλεται ότι κυκλοφορεί ύποπτα στο δάσος. Κι όμως, μέσα στα ίδια δάση, οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες καίνε τα ξερά χόρτα τους ή ανάβουν ψησταριές ενώ επικρατούν θερμοκρασίες πάνω από 35ο C και άνεμοι ισχυρότεροι από 7 μποφόρ, χωρίς κανείς να τους κάνει έστω μια παρατήρηση.
Στην πυρόπληκτη Ελλάδα, μεγάλο μέρος του προβλήματος θα έλυνε η σωστή πληροφόρηση. Η εκπαίδευση στο θέμα των δασικών πυρκαγιών θα δημιουργήσει πολίτες που θα γνωρίζουν και θα είναι σε θέση να ζουν με τις φωτιές, ανθρώπους που δεν θα τις προκαλούν αλλά και δεν θα τις φοβούνται.
Σε καλύτερα οργανωμένες χώρες εκπονούνται συνεχώς ολοκληρωμένα προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών και εκπαίδευσης των μαθητών - κάτι που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει και εδώ από τις πρώτες τάξεις του σχολείου -, εκδίδονται, καθημερινά, δελτία επικινδυνότητας για πρόκληση πυρκαγιάς, και πληροφορίες για τις ενέργειες που πρέπει να αποφεύγονται σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Στη χώρα μας, εκτός από ανούσια τηλεοπτικά σποτάκια που διαφημίζουν τον τρόπο εκπαίδευσης των πυροσβεστών ή πόσους υπολογιστές έχει το συντονιστικό κέντρο, τίποτε σημαντικό δεν γίνεται. Και δεν θα 'θελα να σχολιάσω ότι ενώ ολόκληρη η Ελλάδα καιγόταν, αυτά συνέχισαν να προβάλλονται.
Κανείς δεν πληροφορεί τους πολίτες τι πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς. Ούτε πώς θα απεμπλακούν σε περίπτωση αποκλεισμού ούτε πώς θα διαφυλαχθούν οι περιουσίες ούτε πώς θα βοηθήσουν στο έργο της κατάσβεσης. Ο αυτοσχεδιασμός χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση κάθε πυρκαγιάς. Γι' αυτό, ακόμη και στις μικρότερες πυρκαγιές επικρατεί συνήθως το χάος. Είναι ίσως φοβερό, αλλά ακόμη και επαγγελματίες πυροσβέστες ελάχιστα γνωρίζουν πώς πρέπει να πράξουν την ώρα της φωτιάς. Παρασύρονται από τρομοκρατημένους πολίτες και υποχωρούν σε ικεσίες ή απειλές, εγκαταλείποντάς τους οποιουδήποτε στοιχειώδεις σχεδιασμούς.
"Φωτιά στο δάσος!" Ποιος είναι ο καταλληλότερος φορέας να αναλάβει την προστασία του; Μέχρι και το 1997 την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία, η οποία χρεώθηκε την αποτυχία της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Την επόμενη χρονιά, και με συνοπτικές διαδικασίες, η ευθύνη αυτή ανατέθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην οποία μεταφέρθηκε ολόκληρος ο εξοπλισμός και μεγάλος αριθμός υπαλλήλων. Αντίθετα, ο προληπτικός σχεδιασμός παρέμεινε αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας. Κατά πόσο είναι σωστή αυτή η πολιτική απόφαση, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ωστόσο, αιφνιδίασε πολλούς, καθώς είχε προηγηθεί ομόφωνο πόρισμα της Βουλής, η οποία, ύστερα από μακροχρόνια έρευνα και αφού ζήτησε τη γνώμη πολλών επιστημόνων, είχε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που εστιάζονταν στην οργάνωση ανεξάρτητου φορέα δασοπροστασίας.
Με τη μεταβίβαση της ευθύνης άρχισε μια νέα περίοδος στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης. Νέοι άνθρωποι, νέες νοοτροπίες, νέες τεχνικές. Παράλληλα, παροπλίστηκαν δασικοί υπάλληλοι με εμπειρία δεκαετιών και μαζί με αυτούς ένα τεράστιο κατασβεστικό δυναμικό, οι υλοτόμοι, που τους ακολουθούσαν στο δάσος και ταχύτατα άνοιγαν αντιπυρικές ζώνες και στις πιο δύσβατες περιοχές.
Εάν συγκρίνουμε τις τεχνικές που εφαρμόζουμε σήμερα με αυτές των προηγούμενων χρόνων, πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι και οι δύο φορείς αντιμετωπίζουν τις φωτιές στο χώρο που γνωρίζουν καλύτερα: οι δασικοί μέσα στο δάσος' οι πυροσβέστες έξω από αυτό, κοντά στους δρόμους και τα σπίτια. Το δεύτερο, ότι και οι δύο φορείς χρησιμοποιούν τα μέσα που ξέρουν καλύτερα: οι δασικοί το τσεκούρι και το πριόνι, ανοίγοντας αντιπυρικές ζώνες' οι πυροσβέστες τη μάνικα και το νερό, χρησιμοποιώντας φυσικά ανοίγματα για να μπουν στο δάσος. Η διαφορά νοοτροπίας σχετίζεται και με την αποτελεσματικότητα της αεροπυρόσβεσης. Οι ρίψεις νερού απλώς καθυστερούν τη φωτιά. Απαιτείται η παρουσία επίγειων δυνάμεων που θα εκμεταλλευθούν την ανακοπή της ταχύτητας. Είναι αυτονόητο ότι καλύτερα αποτελέσματα θα δώσει ο μηχανισμός που κινείται μέσα στο δάσος.
Σε όλα αυτά υπάρχει μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ειδικά όταν έχει την πολιτική ευθύνη προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας. Όταν οι δασικοί έσβηναν τη φωτιά μέσα στα δάση, στόχευαν να την κρατήσουν μακριά από τους οικισμούς. Πολύ συχνά οι καύτρες ξεπερνούσαν όλα τα μέτρα και έφθαναν μέχρι τα σπίτια, όπου όμως έβρισκαν μια ξεκούραστη και με καλό ηθικό πυροσβεστική υπηρεσία που λειτουργώντας στο φυσικό της χώρο προστάτευε ζωές, κατοικίες και περιουσίες. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας φαίνονται στις καταγραφές των ζημιών από τις φωτιές. Μέχρι και το 1997 καίγονταν μόνο μεμονωμένα σπίτια κι αυτό σπάνια. Τα τρία τελευταία χρόνια κάηκαν ολόκληροι οικισμοί.
Θολώνει το νου η ενημέρωση που παρέχεται στους πολίτες κάθε φορά που μια δασική πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα ΜΜΕ, με τη λειτουργική αρχή τους ότι η κακή είδηση πουλά περισσότερο, τροφοδοτούν το συναίσθημα με εικόνες καμένων δέντρων, ζώων, σπιτιών... Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα ρεπορτάζ είναι ότι δεν υπάρχει αύριο μετά τη φωτιά. Η λογική εγκαταλείπεται, το προγονικό ένστικτο αυτοσυντήρησης θεριεύει. Με μόνο δασοπυροσβεστικό όργανο την κλάρα, με σαγιονάρες και φανελάκια, οι άνθρωποι ρίχνονται ακόμη και στο μέτωπο της φωτιάς, περιοχή μέγιστου κινδύνου. Η απειλή από τις φλόγες και τις ρίψεις νερού των αεροπλάνων αγνοείται στην προσπάθεια να σωθεί έστω και ένα δέντρο.
Ακόμη και οργανωμένες ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών στερούνται και το βασικό εξοπλισμό, που θα τους προσφέρει στοιχειώδη ασφάλεια. Χωρίς οργανωμένους χώρους υποδοχής, χωρίς ένταξη των εθελοντών σε ομάδες, χωρίς τη συνοδεία ομαδάρχη, χωρίς ασύρματο και φαρμακείο, ζητείται η εμπλοκή των πολιτών στην προσπάθεια κατάσβεσης. Έχουν χαθεί άνθρωποι μέσα στις φλόγες και αυτό έγινε αντιληπτό μόνο όταν ανησύχησαν οι οικείοι τους. Το κράτος οφείλει είτε να οργανώσει με καλύτερο συντονισμό την εθελοντική προσφορά στη δασοπυρόσβεση είτε να την απαγορέψει. Θα πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα η έκκληση για βοήθεια σε άτομα που εκτίθενται σε πραγματικό κίνδυνο δίχως την παραμικρή πρόβλεψη για την ασφάλειά τους.
Οι φωτιές έκαιγαν ακόμη στο Σέιχ-Σου της Θεσσαλονίκης, όταν ανακοινώθηκαν από τα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών τα μέτρα αποκατάστασης της βλάστησης. Αναγγέλθηκαν αλλαγές στον τύπο της βλάστησης, κυρίως η αντικατάσταση της εύφλευκτης πεύκης από δύσφλεκτα πλατύφυλλα φυλλοβόλα δέντρα, η άμεση αποψίλωση και αναδάσωση κ.α. Οι προτάσεις αυτές υλοποιήθηκαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο. Η ζημιά που έκανε η φωτιά ωχριά μπροστά στη μη αναστρέψιμη καταστροφή που ήδη έγινε στο οικοσύστημα.
Η παραπληροφόρηση διέπει και τις μεταπυρικές πρωτοβουλίες. Ο ακροατής, που δεν έχει καμιά επιστημονική γνώση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, βομβαρδίζεται από τηλεοπτικές συζητήσεις για τις επιπτώσεις της φωτιάς στο περιβάλλον και στην υγεία όλων μας, όπου περισσεύει η καταστροφολογία. Νιώθει ότι η ζωή του θα τελειώσει μέσα σε πλημμύρες εξαιτίας των δασών που κάηκαν. Είναι φοβαρό για τα παιδιά-ακροατές από τη μία να τους ζητάμε να μορφωθούν περισσότερο για να ζήσουν καλύτερα στο μέλλον, και από την άλλη να ακούν ότι στο χώρο που ζουν δεν υπάρχει αυτό το μέλλον.
Παγιδευμένοι σ' αυτό το κλίμα, οι πολίτες ζητούν την άμεση λήψη μέτρων, ασκώντας ισχυρή πίεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που στη συνέχεια μεταφέρεται στην κυβέρνηση' η τελευταία, αντί να λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης της κατάστασης, μεταφέρει με τη σειρά της την πίεση στις Δασικές Υπηρεσίες. Οι εντολές αποκατάστασης των καμένων εκτάσεων έχουν μόνο ποσοτικές παραμέτρους. Ποτέ ποιοτικές. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο πληγωμένο από τη φωτιά οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικά, να συμμετάσχουν σε άχρηστες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις. Αγνοείται απ' όλους ότι η φύση έχει προστατέψει και έχει φυλάξει πλούσιο αναγεννητικό υλικό, που είναι έτοιμο να ξαναδημιουργήσει το δάσος. Βαριά μηχανήματα, προκειμένου να ανοίξουν χώρους φύτευσης, ξηλώνουν τους θάμνους, που θα παραβλάσταιναν σύντομα και θα προστάτευαν άμεσα το έδαφος. Οι σπόροι των πεύκων σκεπάζονται με το χώμα του οργώματος ή συνθλίβονται από τις ρόδες των οχημάτων. Στη θέση των ντόπιων, άριστα προσαρμοσμένων, φυτών τοποθετείται ό,τι διαθέσιμο έχουν τα κρατικά φυτώρια, όπως αγγελικές, πικροδάφνες, πυράκανθοι, που προορίζονται για τα πάρκα ή τις αυλές των σπιτιών και είναι τελείως ακατάλληλα για δασικά οικοσυστήματα.Ο φόβος των πλημμυρών οδηγεί στην υπερβολή των αντιπλημμυρικών έργων. Υπερεκτιμώντας την προστασία που προσφέρουν τα δάση από τις πλημμύρες, φορείς όπως η Δασική Υπηρεσία και οι Οργανισμοί Αποχέτευσης κατασκευάζουν φράγματα λίγα μόλις μέτρα μακρύτερα το ένα από το άλλο. Ωστόσο, τα φράγματα οικολογικά κάνουν το μικρότερο κακό. Μεγαλύτερο προκαλούν τα αντιδιαβρωτικά έργα. Για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση σε περίπτωση ισχυρής βροχής τοποθετούνται τα τελευταία χρόνια χιλιάδες μέτρα ξηρών κλαδιών, που προέρχονται από τα καμένα δέντρα, ή και ολόκληρων κορμών. Τα κλαδοπλέγματα και τα κορμοδέματα, όπως ονομάζονται, τοποθετούνται σε γραμμές, κατά μήκος των χωροσταθμικών καμπυλών, σε απόσταση 10 μέτρων περίπου η μία γραμμή από την άλλη. Οι εμπνευστές τους θεώρησαν ότι, όταν η αναγέννηση του οικοσυστήματος αρχίσει από μόνη της να προστατεύει το έδαφος, τα κλαδοπλέγματα, ως οργανική ύλη, θα έχουν αποσυντεθεί. Δεν υπολόγισαν, όμως, ότι οι σαπροφυτικοί μύκητες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν στις ιδιαίτερα θερμές και ξηρές μεσογειακές κλιματικές συνθήκες. Όταν υπάρχουν κλαδοπλέγματα που τρία χρόνια μετά την τοποθέτησή τους δεν έχουν ακόμη χάσει της ξηρές βελόνες τους, πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να διαλυθεί ένα κλαδί πάχους 2 έως 3 εκατοστών; Έτσι, τοποθετούνται στα δάση μας χιλιάδες μέτρα ξηρής, ιδιαίτερα εύφλευκτης ύλης σε διάταξη καύσης. Το 1998 μεγάλο μέρος της Πεντέλης ξανακάηκε μέσα σε τρία χρόνια, καθώς η φωτιά εκμεταλλεύτηκε αυτές τις κατασκευές για την εξάπλωσή της. Σε 17,000 στρέμματα διπλοκαμένου δάσους η υποβάθμιση του οικοσυστήματος είναι μη αναστρέψιμη. Πραγματική καταστροφή.
Πρέπει, τέλος, να αναφερθούν και οι πρωτόγνωρες για την Ελλάδα φωτιές που κατάκαψαν μεγάλα τμήματα της Πίνδου και του Μαίναλου. Δυστυχώς, η επιστημονική καταγραφή δεν έχει ακόμη μελετήσει αυτές τις πυρκαγιές, γιατί είναι σπανιότατες. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι και στην περίπτωση αυτή, η φύση θα κάνει τη δουλειά της με τον τρόπο που αυτή γνωρίζει. Όπως έκανε πάντα.
"Ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα, χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, και ας μεταφέρουμε τις γνώσεις που αποκτούμε έξω από αυτή την αίθουσα. Υπάρχουν εκατομμύρια αυτιά που είναι πρόθυμα να μας ακούσουν". Ο άνθρωπος που μιλά με τόση θέρμη στην ημερίδα στη Θεσσαλονίκη ξέρει καλά τι λέει. Ο Γιώργος Ευτυχίδης, συντονιστής στο δίκτυο ΠΥΡ-ΣΟΣ - στο οποίο συμμετέχουν οι σημαντικότεροι Έλληνες επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα των δασικών πυρκαγιών - είναι άριστος γνώστης του φαινομένου. Ο κόσμος σήμερα είναι ευαισθητοποιημένος περισσότερο από κάθε άλλη εποχή για τα δάση μας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον ώστε να τον ενημερώσουμε. Η φωτιά είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων και αποτελεί επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Αυτοί που διατυπώνουν δημόσιο λόγο πρέπει να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να ζουν με τις φωτιές, εκφραζόμενοι με περισσή ευαισθησία και κυρίως γνώση. Δεν γίνονται καλύτεροι οι τρομοκρατημένοι πολίτες. Χρειάζεται επίσης γενναιότητα. Είναι δύσκολο να λες δημόσια ότι πρέπει να μειωθούν οι αναδασώσεις, ότι ο εμπλουτισμός με φυλλοβόλα είναι μια εγκληματική οικολογικά ενέργεια, ότι με τα κλαδοπλέγματα είναι σαν να τοποθετείς μπαρούτι στο δάσος που αναγεννιέται, ότι η Πολιτεία πρέπει να σταματήσει τη δαπάνη δισεκατομμυρίων για άχρηστες παρεμβάσεις, δίνοντας οικονομικό κίνητρο σε όσους επωφελούνται ώστε να προκαλέσουν νέες πυρκαγιές.
Τα ελληνικά δάση επιβίωσαν σε μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε ένας υψηλού βαθμού πολιτισμός, ο οποίος βασίστηκε πολύ στην ξυλεία. Οι Έλληνες μεγαλούργησαν σαν θαλασσοκράτορες χρησιμοποιώντας ξύλινα πλοία. Το ξύλο βοήθησε να κτιστεί η Ακρόπολη και τ' άλλα θαυμαστά μνημεία. Τα δάση επιβίωσαν από δεκάδες πολεμικές επιχειρήσεις με εισβολείς και εμφύλιους πολέμους. Άντεξαν και προστάτεψαν τον κατατρεγμένο λαό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κι όμως, αυτά τα δάση κινδυνεύουν στις μέρες μας με αφανισμό, από το ζήλο και την αγάπη που τους δείχνει η σημερινή ευημερούσα κοινωνία μας.
Κείμενο: Παύλος Κωνσταντινίδης (Ερευνητής του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ)
Πηγή: Γαιόραμα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001)
Posted by kalliopi at 2:32 PM
Friday, June 29, 2007
ΦΩΤΙΕΣ
ΦΩΤΙΕΣ
Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΑΣΩΝ
Οι πυρκαγιές στα μεσογειακά δάση της χώρας μας επηρεάζουν γενιές και γενιές Ελλήνων από την αυγή του πολιτισμού μας. Παρ' όλα αυτά, ακόμη και σήμερα, 3,500 χρόνια μετά, δεν έχουμε μάθει να ζούμε με αυτές. Τις θεωρούμε ένα παροδικό φαινόμενο - το οποίο θα εκλείψει μόνο όταν ο άνθρωπος αλλάξει συμπεριφορά απέναντι στο δάσος -, και έτσι κανείς μας δεν προετοιμάζεται γι' αυτές.
"Είμαστε μοναδικά όντα φωτιάς σ' ένα μοναδικό πύρινο πλανήτη" Stephen Pyne
Αύγουστος του 1989. Μόλις είχα επιστρέψει από την εθελοντική συμμετοχή μου στην κατάσβεση μιας πυρκαγιάς που έκαψε σχεδόν όλο το βόρειο τμήμα της Σιθωνίας στη Χαλκιδική. Η αγωνία μου για ένα πενθήμερο ήταν μεγάλη, επειδή η φωτιά απειλούσε, μαζί με τα δάση, να εξαφανίσει και τις πειραματικές επιφάνειες που χρησιμοποίησα για το διαδακτορικό μου, λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη παρουσίασή του. Τελικά, η εμπειρία των συναδέλφων μου από το Δασαρχείο Πολυγύρου έσωσε το κυρίως δάσος και μαζί μ' αυτό, τρία χρόνια ατελείωτων καταγραφών, στατιστικών επιξεργασιών και συμπερασμάτων.
Πρώτη μου δουλειά μόλις έφθασα στο σπίτι ήταν να απαλλαγώ από τα καπνισμένα ρούχα μου και να κεράσω τον εαυτό μου μια παγωμένη μπίρα, τη μόνιμη φαντασίωση κάθε εμπλεκόμενου σε δασική πυρκαγιά. Στην τηλεόραση οι φωτιές είχαν και πάλι τη θερινή τιμητική τους. Η ρουτίνα των ειδήσεων και η φοβερή κούραση με είχαν σχεδόν αποκοιμίσει, όταν συνέβη ένα γεγονός καθοριστικό για τη μετέπειτα επιστημονική μου διαδρομή. Ο Τέρενς Κουΐκ - όταν ήταν στον ΑΝΤ1 - είχε καλέσει τον καθηγητή και δάσκαλό μου Σπύρο Ντάφη για να συζητήσουν το θέμα των πυρκαγιών. Ένας από τους διαπρεπέστερους καθηγητές της Δασολογίας και γνώστης της οικολογίας των ελληνικών οικοσυστημάτων, ο Σπύρος Ντάφης, εξηγούσε, με τη συνηθισμένη ηρεμία του, τα αίτια των πυρκαγιών, όταν ο δημοσιογράφος τον ρώτησε: "Και μετά τις πυρκαγιές, κ. καθηγητά, τι πρέπει να κάνουμε;" "Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην κάνουμε τίποτε, απλώς να προστατέψουμε το δάσος από τη βοσκή και τους καταπατητές", απάντησε, ήρεμα πάντα, ο καθηγητής.
Ο Τέρενς Κουΐκ σχεδόν έπεσε από το κάθισμά του, τόση ήταν η έκπληξή του. Γαλουχημένος, όπως όλοι μας, με το μύθο της αναγκαιότητας των μεταπυρικών αναδασώσεων δεν ήθελε να πιστέψει τα λόγια του καλεσμένου του. "Μα είναι δυνατό, κ. καθηγητά, να το λέτε εσείς αυτό!!! Ένας ειδικός! Ένας καθηγητής πανεπιστημίου! Είναι δυνατό να μην αναδασώσουμε τις καμένες εκτάσεις; Πώς μπορείτε να λέτε τέτοια πράγματα; Υπάρχει επιστημονική εμπειρία... υπάρχει έρευνα..."
Ο καθηγητής μου ένιωσε, είμαι βέβαιος, ακριβώς ό,τι κι εγώ πολλές φορές τα κατοπινά χρόνια: Ορισμένες αλήθειες πρέπει να λέγονται με προσοχή΄ ο κίνδυνος να εκτεθείς είναι μεγάλος εάν αυτό που λες δεν γίνεται απόλυτα κατανοητό.
"Στην Ελλάδα κανείς δεν μελέτησε τι συμβαίνει έπειτα από μια πυρκαγιά", απολογήθηκε ο Σπύρος Ντάφης. "Εύχομαι αυτό να γίνει σύντομα..."
Έτσι βρέθηκα να μελετώ την οικολογία των δασικών πυρκαγιών. Η εξειδίκευσή μου στη φυτοκοινωνιολογία, δηλαδή στη μελέτη των κοινωνικών σχέσεων που αναπτύσσουν τα φυτά τόσο μεταξύ τους όσο και σε σχέση με το περιβάλλον τους, αποτέλεσε τη βάση για μια βαθύτερη κατανόηση της σχέσης των φυτών με το φαινόμενο των δασικών πυρκαγιών.
Θερμά, ξηρά καλοκαίρια και μέτρια βροχεροί, ήπιοι χειμώνες χαρακτηρίζουν το μεσογειακό κλίμα. Απαντά στη Μεσογειακή λεκάνη, στην Καλιφόρνια, στη Χιλή, στο νοτιοδυτικό άκρο της Αφρικής και της Αυστραλίας, μεταξύ του 30ού και του 40ού παραλλήλου του βόρειου και νότιου ημισφαιρίου. Στις περιοχές αυτές η προσπίπτουσα ηλιακή ακτινοβολία είναι ίση με την ανακλώμενη. Τα ψυχρά ρεύματα των δύο ημισφαιρίων διασχίζουν τις θάλασσες που τις βρέχουν. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι, αν εκλείψουν τα ρεύματα αυτά, το μεσογειακό κλίμα θα εξαφανιστεί. Σ' αυτές τις τόσο απομακρυσμένες μεταξύ τους περιοχές, που δεν είχαν καμία χλωριδική επαφή, αναπτύσσεται ένας πανομοιότυπος τύπος βλάστησης, γνωστός ως "αείφυλλη σκληρόφυλλη βλάστηση". Η ομοιότητα δεν είναι τυχαία. Τα φυτά που συνθέτουν τη βλάστηση στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα πρέπει να επιβιώσουν στη μακριά άνομβρη θερινή περίοδο. Σιγά σιγά, άριχσε να σχηματίζεται στο μυαλό μου το εκπληκτικό παζλ της μεσογειακής βλάστησης: Λεπτές ισορροπίες εκατομμυρίων χρόνων, ασύλληπτες λογικές επιβίωσης, προσαρμογές στις αντιξοότητες. Μια ισχυρή θέληση για ζωή από όντα που δεν διαθέτουν εγκέφαλο, δεν περπατούν ούτε αισθάνονται όπως τα ζώα και ο άνθρωπος.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την αειφυλλία. Αν τα είδη που συνθέτουν τις μεσογειακές φυτοκοινωνίες ήταν φυλλοβόλα, θα χρειάζονταν κάθε άνοιξη έως και 5πλάσια ποσότητα νερού για την παραγωγή νέων φύλλων. Ως αείφυλλα, εξοικονομούν τεράστιες ποσότητες νερού, που το χρησιμοποιούν τους θερινούς μήνες.
Άλλη προσαρμογή είναι η σκληροφυλλία. Για να μειώσουν την απώλεια νερού από τους επιδερμικούς πόρους (εφυμενική διαπνοή), τα φυτά συγκεντρώνουν κάτω από την επιδερμίδα των φύλλων τους αδιάβροχες κηρώδεις ουσίες που τους προσδίδουν χαρακτηριστική σκληρότητα. Έτσι παγιδεύουν το νερό, που αλλιώς θα εξατμιζόταν κατά τη διάρκεια των υψηλών θερινών θερμοκρασιών.
Η διαπνοή είναι μια απαραίτητη φυσιολογική δραστηριότητα των φυτών που συμμετέχει στη μεταφορά νερού και διαλυμένων ανόργανων στοιχείων από τις ρίζες προς τα φύλλα. Προκειμένου να μην εξαντληθεί το εδαφικό νερό στη διάρκεια του καλοκαιριού, τα μεσογειακά φυτά κλείνουν τα στόματα των φύλλων - από τα οποία διαχέεται η υγρασία στο περιβάλλον - κατά τις θερμές ώρες. Μεταπίπτουν δηλαδή σε θερινή νάρκη, μειώνοντας στο ελάχιστο τη βιολογική τους δραστηριότητα.
Μια φυτοκοινωνία αναπτύσσεται σε ανοιχτούς χώρους. Εκατομμύρια σπόροι διάφορων ετήσιων φυτών μεταφέρονται με τον άνεμο. Παπαρούνες, μαργαρίτες, αγριοφράουλες κάνουν το μοναδικό ταξίδι της ζωής τους με τη μορφή των σπόρων, πριν ριζώσουν κάπου. Αν φύτρωναν όλοι, κάθε φυτό θα απαιτούσε μέρος του ελάχιστου εδαφικού νερού για να αναπτύξει τη βιομάζα του. Αντιμέτωπες με αυτό τον κίνδυνο, οι μεσογειακές φυτοκοινωνίες ανέπτυξαν δύο αμυντικούς μηχανισμούς. Ο πρώτος είναι η μεγάλη πυκνότητα των θάμνων, που, κυριολεκτικά, κρύβουν τον ήλιο από το έδαφος και δεν επιτρέπουν στους νέους σπόρους να φυτρώσουν. Ο δεύτερος, μια εκπληκτική προσαρμογή, η αλληλοπάθεια. Ορισμένοι μεσογειακοί θάμνοι τροφοδοτούν το έδαφος με ουσίες που εμποδίζουν την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος των ετήσιων φυτών. Γι' αυτό δεν υπάρχουν στα μεσογειακά οικοσυστήματα τα συνήθη ετήσια φυτά άλλων δασικών τύπων.
Η πυκνότητα των θάμνων και η αλληλοπάθεια, όμως, επιδρούν και στους σπόρους των ίδιων των μεσογειακών θάμνων και πεύκων' ενώ οι θάμνοι πολλαπλασιάζονται με πρεμνοβλάστηση και ριζοβλάστηση, τα πεύκα δεν διαθέτουν τέτοια ικανότητα. Κάτω από αυτές τις ασφυκτικές συνθήκες, οι σπόροι τους που πέφτουν στο έδαφος δεν επιβιώνουν. Τα μεσογειακά πεύκα αδυνατούν να ανανεωθούν, εκτός και εάν υπάρξει προσωρινή απελευθέρωση του εδάφους από τον ανταγωνισμό των πυκνών θάμνων και την αλληλοπάθεια που προκαλούν. Η φύση δεν διαθέτει ούτε πριόνια ούτε τσεκούρια. Την ευκαιρία αυτή θα τους προσέφερε μόνο μια πυρκαγιά.
Μπορεί η φύση να μετατρέψει το θάνατο σε ζωή, την καταστροφή σε δημιουργία; Μπορεί ο Φοίνικας να μην ήταν μύθος; Τα δέντρα δεν έχουν πόδια για να τρέξουν, ούτε φτερά για να πετάξουν, δεν ανοίγουν φωλιές στο έδαφος για να προφυλαχθούν. Πώς θα εκμεταλλεύονταν το γυμνό έδαφος που δημιουργούσε η φωτιά, αφού θα ήταν και τα ίδια θύματά της; Καθώς οι έρευνές μας προχωρούσαν και συνδυάζονταν με τα αποτελέσματα των άλλων συναδέλφων μας στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ξετυλιγόταν το κουβάρι των νέων μας γνώσεων πάνω στην απίστευτη δυναμική αντίδραση της φύσης.
Οι θερινές καταιγίδες με αστραπές και κεραυνούς είναι συχνές στα μεσογειακά κλίματα. Η πιθανότητα πρόκλησης πυρκαγιάς στην κατάξερη βλάστηση είναι μεγάλη. Ο καθηγητής των Δασικών Πυρκαγιών Δημήτρης Καϊλίδης υπολόγισε ότι, χωρίς τον άνθρωπο, κάθε πευκοδάσος καιγόταν τουλάχιστον μία φορά κάθε 100 με 150 χρόνια από κεραυνό. Με τη διαδικασία της φυσικής επιλογής τα σκληρόφυλλα αείφυλλα φυτά ανέπτυξαν και άλλες προσαρμογές, δημιουργώντας μια ιδιόμορφη βλάστηση εξαιρετικής αντοχής στις πυρκαγιές: την πυρόφυτη βλάστηση.
Υπάρχουν δυο βασικές μορφές πυρόφυτων. Τα παθητικά πυρόφυτα ανέπτυξαν ιδιαίτερη αντοχή στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά και στις ίδιες τις φλόγες, ως αποτέλεσμα ποικίλων μηχανικών και χημικών διεργασιών. Ορισμένα είδη αντέχουν τις υψηλές θερμοκρασίες χάρη στον παχύ φλοιό τους (φελλοφόρος δρυς), άλλα αναφλέγονται δύσκολα γιατί έχουν πολύ σκληρό ξύλο (ίταμος και κάποιες δρύες) ή υψηλή περιεκτικότητα μεταλλικών στοιχείων στο ξύλο τους (αλμυρίκι). Η κουκουναριά ρίχνει τα χαμηλά κλαδιά της, δημιουργώντας ομβρελοειδή κόμη πολλά μέτρα πάνω από το έδαφος, όπου καμιά φλόγα δεν τη φθάνει. Μερικές πτέριδες και άλλα φυτά προφυλάσσουν τα αναπαραγωγικά τους όργανα κάτω από το έδαφος.
Αντίθετα, τα ενεργητικά πυρόφυτα συνήθως καίγονται εύκολα, αλλά η βλαστητική ανάπτυξή τους ευνοείται από την πυρκαγιά. Το πουρνάρι παράγει μετά τη φωτιά παραβλαστήματα και ριζοβλαστήματα από τη βάση του κορμού και τις ρίζες αντίστοιχα. Η κουμαριά, τα ρείκια, οι άρκευθοι, το φυλίκι, ο σχίνος και άλλα δημιουργούν ριζώματα που μοιάζουν με ρόζο και βρίσκονται σε αδράνεια επί πολλά χρόνια. Μετά τη φωτιά, τα ριζώματα ξυπνούν από το λήθαργό τους και δίνουν μέσα σε λίγες ημέρες τα πρώτα βλαστάρια με τη μορφή παραβλαστημάτων. Η ταχύτητα αύξησης των παραβλαστημάτων και των ριζοβλαστημάτων είναι πολύ μεγάλη. Στο τέλος της επόμενης από την πυρκαγιά βλαστητικής περιόδου φθάνουν σε ύψος μέχρι και 60% του μητρικού φυτού.
Πάνσοφη η φύση, δεν αφήνει τίποτε στην τύχη. Η σουσούρα, ένα είδος ρεικιού που βρίσκεται στα πιο φτωχά και ξηρά εδάφη της χώρας μας και ενοχοποιείται για το φαινόμενο της αλληλοπάθειας, παραμένει βιολογικά ανενεργή δύο-τρία χρόνια μετά τη φωτιά, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο στα νεαρά φυτά της πεύκης να ριζώσουν και να αναπτυχθούν.
Τέλος, υπάρχει και η υποομάδα των ενεργητικών πυρόφυτων με διασπορά σπόρων που διεγείρονται από τη φωτιά. Σ' αυτήν ανήκουν τα θερμόβια πεύκα, ιδίως η χαλέπιος, που μαζί με την τραχεία και την κουκουναριά σχηματίζουν τα μεσογειακά πευκοδάση μας. Βρισκόμαστε μπροστά σε νέα μεγαλειώδη επίδειξη της δυνατότητας προσαρμογής που διαθέτει το φυτικό βασίλειο. Σε όλα σχεδόν τα φυτά, οι ώριμοι καρποί πέφτουν στο έδαφος' στα θερμόβια πεύκα, όμως, το 30% των ώριμων κώνων παραμένει κλειστό στο δέντρο από 5 ως και 10 χρόνια. Αν ξεσπάσει πυρκαγιά, διεγείρονται ειδικοί μηχανισμοί και τα κουκουνάρια ανοίγουν, διασκορπίζοντας μερικές χιλιάδες σπόρους σε έκταση 4 στρεμμάτων γύρω από κάθε δέντρο. Καθώς τα δέντρα βρίσκονται σε αποστάσεις μικρότερες από 10 μέτρα μεταξύ τους, φαντάζεστε την πυκνότητα των νέων φυτών...
Από την πρώτη στιγμή που ένα νέο μεσογειακό δάσος αρχίζει τη μεταπυρική διαδικασία φυσικής αναγέννησης, ετοιμάζεται για την επόμενη πυρκαγιά. Σ' αυτό βοηθούν και πάλι οι μεσογειακές κλιματικές συνθήκες: στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους οι τιμές θερμοκρασίας και υγρασίας είναι εντελώς ακατάλληλες για την επιβίωση των σαπροφυτικών μυκήτων που αποσυνθέτουν την οργανική ύλη. Έτσι συσσωρεύονται στο έδαφος τόνοι από ξηρές βελόνες, φύλλα, κλαδιά, νεκρούς θάμνους και δέντρα: μια βιομάζα ιδιαίτερα εύφλεκτη, λόγω και της θερινής ξηρότητας, η οποία απλώς περιμένει τον κεραυνό, την ανθρώπινη αμέλεια ή τον εμπρησμό για να εκδηλωθεί ξανά το φαινόμενο. Τα μεσογειακά πεύκα είναι φωτόφιλα΄όταν τα χαμηλότερα κλαδιά δεν φωτίζονται, αχρηστεύονται και ξηραίνονται, δεν πέφτουν όμως από τα δέντρα. Χρόνια ολόκληρα κρέμονται νεκρά κλαδιά με ξηρές βελόνες κοντά στο έδαφος. Έτσι, μια απλή έρπουσα φωτιά μετατρέπεται εύκολα σε επικόρυφη, άρα και με δυναμικότερη προοπτική εξέλιξης. Εξάλλου τα πεύκα είναι διαποτισμένα με την εύφλεκτη ρητίνη, όπως εύφλεκτα είναι και τα αιθέρια έλαια των θάμνων που εμπλουτίζουν το δασικό μικροπεριβάλλον. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάστημα μεταξύ δύο διαδοχικών πυρκαγιών, τόσο μεγαλύτερη είναι η συγκεντρωμένη καύσιμη βιομάζα και τόσο η εκδήλωση του φαινομένου πιο βίαιη.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ώριμο μεσογειακό δάσος που κάηκε και προστατεύθηκε, χωρίς να αναγεννηθεί με φυσικό τρόπο. Αντίθετα, σε περιοχές που δεν κάηκαν τον τελευταίο αιώνα τα πεύκα λιγοστεύουν κάθε χρόνο, χωρίς δυνατότητα αναγέννησης.
Οι δασικές πυρκαγιές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Απλώς, η οικολογική τους σημασία δεν έγινε μέχρι σήμερα κατανοητή επειδή τα αποτελέσματά τους συγχέονται με τη μεταπυρική οικονομική δραστηριότητα του ανθρώπου, ιδιαίτερα με την υπερβόσκηση και την οικοπεδοποίηση που οδηγούν σε αποδάσωση. Σ' αυτό το συμπέρασμα καταλήξαμε με το φίλο και συνεργάτη δρα Γιώργο Τσιουρλή, ειδικό στη μεσογειακή οικολογία, ύστερα από μελέτη αμέτρητων μοντέλων εξέλιξης των οικοσυστημάτων των πευκοδασών με αποκλεισμό της φωτιάς. Η ισχυρότατη οικολογική σχέση μεταξύ πυρκαγιών και μεσογειακών οικοσυστημάτων εξηγεί γιατί οι πυρκαγιές δεν αντιμετωπίζονται εύκολα. Ο άνθρωπος είναι ακόμη τεχνολογικά αδύναμος απέναντι στα φυσικά φαινόμενα, όπως οι σεισμοί, οι πλημμύρες ή οι δασικές πυρκαγιές. Τα μεσογειακά οικοσυστήματα θα αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια αλλαγής του αιώνιου κύκλου φωτιάς-αναγέννησης.
Έντονη είναι η ανησυχία για τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην πανίδα των μεσογειακών οικοσυστημάτων. Οι έρευνες, σε παγκόσμιο επίπεδο, δεν συμφωνούν ως προς τις εκτιμήσεις, επειδή κάθε πυρκαγιά διαφέρει από τις υπόλοιπες σε ένταση, συχνότητα, διάρκεια, μορφή κ.λπ. Γενικά όμως, με βάση τη λογική, θα έλεγα ότι, εάν οι φωτιές επηρέαζαν σοβαρά την πανίδα, πολλά ζώα θα αποτελούσαν μουσειακά είδη στη χώρα μας εδώ και αιώνες. Έρευνες στις ΗΠΑ έδειξαν ότι, με το ξέσπασμα δασικής πυρκαγιάς, τα ρακούν απλώς έτρεχαν μακριά της και στη συνέχεια, ούτε απέφευγαν ούτε προτιμούσαν περισσότερο από ό,τι συνήθως τις περιοχές που είχαν καεί. Σε πειράματα στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης διαπιστώσαμε ότι κατά τη διάρκεια καύσης βελονοτάπητα οι θερμοκρασίες κάτω από την επιφάνεια του εδάφους είναι ιδιαίτερα ανεκτές από τα περισσότερα ζώα που ζουν ή φωλιάζουν εκεί΄ τα μυρμήγκια ή τα σκουλήκια, μάλιστα, συνέχιζαν τη δραστηριότητά τους κάτω από τις φλεγόμενες βελόνες.
Όλοι οι ερευνητές συμφωνούμε ότι το οικολογικό πρόβλημα που δημιουργείται τις τελευταίες δεκαετίες δεν οφείλεται τόσο στις πυρκαγιές όσο, κυρίως, στην αυξημένη συχνότητά τους. Εξαιτίας του ανθρώπου, ένα μεσογειακό δάσος δεν καίγεται πλέον μία φορά τον αιώνα, αλλά πολύ συχνότερα.
Κορυφαίοι Έλληνες επιστήμονες του δασολογικού χώρου μετείχαν στο Πανελλήνιο Συνέδριο της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρίας στην Καλαμάτα, τον Φεβρουάριο του 1992, όπου παρουσίασα τα πρώτα αποτελέσματα των μετρήσεών μας. Πώς θα δέχονταν ότι όλα όσα γνωρίζαμε πριν από δύο χρόνια για τις πυρκαγιές είχαν ανατραπεί; "Εάν υπερπροστατεύσουμε το μεσογειακό δάσος από τη φωτιά, φοβόμαστε ότι θα μοιάσουμε στη μητέρα που, στην προσπάθεια να προστατέψει το παιδί της από το κρύο, το σφίγγει τόσο δυνατά πάνω της ώστε τελικά το πνίγει". Θερμό χειροκρότημα ακολούθησε το τελικό συμπέρασμα της εισήγησής μου. Η αρχή είχε γίνει και ήταν πετυχημένη.
Το 1994 ξεκίνησε, με επιστημονικό υπεύθυνο τον καθηγητή της Δασολογικής Σχολής Νίκο Στάμου, το μεγάλο ερευνητικό πρόγραμμα "Science for Stability". Στους πολύπλευρους στόχους του κυριαρχούσε η ίδρυση του πιο σύγχρονου εργαστηρίου δασικών πυρκαγιών στη χώρα μας στο Ινστιτούτο Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης. Τη διεύθυνσή του ανέλαβε ο ειδικός πυρκαγιολόγος Κώστας Καλαμποκίδης. Φορτωμένος με πολλές εμπειρίες από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο όπου δίδασκε, ο Κώστας ήρθε ειδικά γι' αυτό το πρόγραμμα. Ακολούθησαν τρία ακόμη ερευνητικά προγράμματα, όπως αυτό για τη μεταπυρική συμπεριφορά του περιαστικού δάσους της Θεσσαλονίκης, με επιστημονικούς υπεύθυνους τον Στέλιο Γκατζογιάννη και τον Αλέξη Καραλίβανο. Η συμμετοχή μου στα προγράμματα αυτά μου προσέφερε, πέρα από τις εμπειρίες, το κέρδος της συνεργασίας με λαμπρούς επιστήμονες. Έπρεπε να καταγράψουμε τι πραγματικά συμβαίνει στη χώρα μας, χωρίς προκαταλήψεις ούτε προς το ανθρώπινο δυναμικό ούτε προς το φαινόμενο των πυρκαγιών.
Χρόνο με το χρόνο στην Ελλάδα ο κρατικός μηχανισμός προγραμματίζει, σχεδιάζει και εκτελεί την αντιπυρική προστασία της χώρας, διαθέτοντας δισεκατομμύρια δραχμές, αξιόλογο και έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό και δασοπυροσβεστικά μέσα καθόλου ευκαταφρόνητα σε ποιότητα και ποσότητα. Κι όμως, κάθε χρόνο οι δασικές πυρκαγιές ολοκληρώνουν, απρόσκοπτες σχεδόν, το προγραμματισμένο από τη φύση έργο τους. Απομένουν, έτσι, στο τέλος του καλοκαιριού κατάκοπες και απογοητευμένες οι δασοπυροσβεστικές υπηρεσίες να αναζητούν τι έφταιξε κάθε φορά και ο περιορισμός του φαινομένου αναβάλλεται για την επόμενη χρονιά, να απολογούνται οι επικεφαλής για τις εκτάσεις που καίγονται, λες και ευθύνονται αυτοί για την ανθρώπινη αδυναμία ελέγχου των θεομηνιών, χωρίς ποτέ να επιβραβευθούν για τις εκτάσεις που σώζουν. Όταν, δε, καίγεται κάποιο "επώνυμο" περιαστικό δάσος, η κριτική που ασκείται στις υπηρεσίες ξεπερνά κάθε όριο.
Κανείς δεν μπορεί ν' αμφισβητήσει την έξαρση των πυρκαγιών στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Παρά την ανάπτυξη του φιλοδασικού αισθήματος, οι φωτιές αυξάνουν χρόνο με το χρόνο. Τι προκάλεσε την αύξηση του αριθμού τους;
Μέχρι και την περίοδο του Μεσοπολέμου, τα περιοικιστικά δάση υπήρξαν τροφοδότες καύσιμης ύλης των τοπικών κοινωνιών. Πολλά δέντρα, αλλά κυρίως εύφλεκτοι θάμνοι, απομακρύνονταν έγκαιρα μέσα από τα δάση και καίγονταν ελεγχόμενα, στις θερμάστρες, στα τζάκια και στους φούρνους. Έτσι, το κάψιμο της καλαμιάς ή των κλαδιών σπάνια έβρισκε δρόμο διαφυγής στα γύρω δάση και όταν συνέβαινε αυτό, η επέμβαση ήταν άμεση: Εκείνη την εποχή ερασιτέχνες ή επαγγελματίες υλοτόμοι, βοσκοί, ρητινοσυλλέκτες, μελισσοκόμοι και πολλοί άλλοι κυκλοφορούσαν συνεχώς στο δάσος.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο και τον Εμφύλιο Πόλεμο, το κύμα φυγής στο εσωτερικό και το εξωτερικό της χώρας ερήμωσε την ύπαιθρο και οι ανάγκες σε ξύλο μειώθηκαν, ενώ χάθηκαν οι χιλιάδες ευκαιριακοί δασοπροστάτες. Ταυτόχρονα, το πετρέλαιο θέρμανσης και ο ηλεκτρισμός μείωναν την ανάγκη ξύλευσης όσων παρέμεναν στην επαρχία. Έτσι, τεράστιες ποσότητες εύφλεκτης βιομάζας, που κανείς δεν χρειαζόταν, άρχισαν να συσσωρεύονται γύρω από τους γειτονικούς στα δάση οικισμούς.
Η απότομη, άναρχη επέκταση των πόλεων σύντομα δημιούργησε προβληματικές συνθήκες διαβίωσης για τους κατοίκους τους. Κλεισμένοι σε διαμερίσματα μικρά, ανήλια και χωρίς αέρα, αισθάνθηκαν την επιθυμία να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Φυσικά, ελάχιστοι γύριζαν στον τόπο τους, αφού οι θέσεις εργασίας είχαν συγκεντρωθεί στα μεγάλα αστικά κέντρα, ιδίως του Λεκανοπεδίου και της Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκίνησε μια, χωρίς προηγούμενο, οικοπεδοποίηση κάθε διαθέσιμης έκτασης στις περιαστικές περιοχές. Και όταν οι νόμιμες εκτάσεις τελείωσαν, άρχισε το παράνομο εμπόριο γης που απελευθέρωναν οι τυχαίες ή μη πυρκαγιές. Η έλλειψη δασικού κτηματολογίου, τα κενά των νόμων, η απροθυμία των Αρχών για λήψη ριζικών μέτρων, οι συνεχείς νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων δημιούργησαν τους εμπρηστές, που εμπορεύονταν τη γη που δεν τους ανήκε. Η συνεχής υποβάθμιση της ζωής στην πόλη δημιούργησε την ανάγκη απόκτησης και μιας δεύτερης θερινής κατοικίας σε μια από τις απέραντες παραλιακές εκτάσεις της χώρας. Σύντομα χιλιάδες σπίτια άρχισαν να κτίζονται μέσα ή κοντά στα παραθαλάσσια δάση. Όσοι δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τη δική τους πρώτη ή δεύτερη κατοικία μέσα στα πεύκα, περιορίστηκαν σε τακτικές εκδρομές στα δάση, όπου η χρήση της ψησταριάς ανέκαθεν αποτελούσε βασική έκφραση αναψυχής.
Οι νέοι μόνιμοι κάτοικοι και οι περιστασιακοί εκδρομείς είχαν κάθε λόγο να προστατέψουν το δάσος, αφού κάθε πυρκαγιά έθετε σε κίνδυνο την περιουσία, ακόμη και τη ζωή τους. Οι εμπρησμοί από δόλο μειώθηκαν, οι φωτιές όμως αυξήθηκαν. Αγνοώντας τις πραγματικές οικολογικές σχέσεις φωτιάς-μεσογειακού δάσους και, κυρίως, την ευκολία και τα αίτια που προκαλούν την έκρηξη μιας πυρκαγιάς, οι νεόκοποι λάτρεις των περιαστικών και παραθαλάσσιων δασών δεν ήξεραν ότι κυριολεκτικά "έπαιζαν με τη φωτιά". Το δάσος σήμερα, εκτός από τους εμπρηστές, αντιμετωπίζει και εκατομμύρια καύτρες που μεταφέρουν τα καλοκαιρνά μελτέμια από τις χιλιάδες καμινάδες των ψησταριών ή από το κάψιμο των ξερών χόρτων.
Όποιος κτίζει κοντά σε δάσος υποθηκεύει την ασφάλεια του σπιτιού του. Είναι εξίσου επικίνδυνο με το κτίσιμο σε χειμάρρους, σεισμογενή ρήγματα ή στην άμμο της παραλίας. Η φωτιά, ως φαινόμενο, θα εκδηλώνεται πάντα με την ίδια σφοδρότητα όσο κι αν ο άνθρωπος βελτιώσει τα μέσα δασοπυρόσβεσης που διαθέτει, είτε υπάρχουν εμπρηστές είτε όχι. Είναι βέβαιο ότι, εάν αυτή η σκληρή αλήθεια είχε ειπωθεί πριν από καιρό, πολλές νόμιμες ή παράνομες οικοπεδοποιήσεις δασικών εκτάσεων θα είχαν αποτραπεί.
Βλέπουμε καθημερινά πόσο εύκολα καίγονται τα "επώνυμα", υψηλής προστασίας περιαστικά δάση. Εκατομμύρια πολίτες και ολόκληρος ο κρατικός μηχανισμός απλώς παρακολουθούν το φαινόμενο, ανήμποροι να αντιδράσουν. Μπορούμε επομένως να συμπεράνουμε τι δυνατότητες προστασίας παρέχονται στα ανώνυμα δάση μας, τα μονίμως κακοδιαχειρισμένα και εγκαταλειμμένα, που ούτε δεξαμενές νερού διαθέτουν στην περιοχή τους ούτε κοντινή δύναμη πυρόσβεσης ούτε είναι στόχος προτεραιότητας για τα πυροσβεστικά αεροπλάνα και ελικόπτερα. Και όμως, μέσα και γύρω από τα δάση αυτά δίνονται διαρκώς άδειες οικοδόμησης, χωρίς να απαιτείται αντιπυρική μελέτη, χωρίς να εξηγεί κανείς στους ανυποψίαστους πολίτες τους κινδύνους που διατρέχουν, όταν μάλιστα εμπλουτίζουν εξωτερικά τις οικίες τους με κάθε είδους ξύλινες κατασκευές για να τις δέσουν με το περιβάλλον.
Μεγάλο πρόβλημα για την Ελλάδα αποτελεί η παγιωμένη άποψη ότι πίσω από κάθε φωτιά υπάρχει και μια οργανωμένη ομάδα εμπρηστών. Δυστυχώς, κανείς δεν αμφιβάλλει πια ότι, ακόμη και δίπλα στο σκουπιδότοπο, τη φωτιά την ανάβουν αποσταθεροποιητές ή οικοπεδοφάγοι, βοσκοί ή ψυχοπαθείς.
Η συνεχής αναφορά σε εμπρηστές ξεκίνησε, δικαιολογημένα, από τη δράση των καταπατητών της αττικής γης. Οι επιστημονικές καταγραφές του καθηγητή Νίκου Στάμου, όμως, δείχνουν ότι τη δεκαετία 1983-1992, από τις 13,196 πυρκαγιές, οι εξακριβωμένοι και οι πιθανοί εμπρησμοί ανέρχονταν σε 2,351 (18%). Ένα ποσοστό 75% των πυρκαγιών οφείλεται σε αμέλεια... Όμως, οι κρατικές υπηρεσίες, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν την αναποτελεσματικότητα των αντιπυρικών μέτρων, καλλιέργησαν το μύθο ότι κάθε φωτιά οφείλεται σε εμπρησμό. Το αποτέλεσμα ήταν να πιστέψουν όλοι ότι για να κάψεις ένα δάσος πρέπει να είσαι επιστήμονας-εμπρηστής, με αυξημένες γνώσεις στην τοπογραφία, τη σύνθεση της βλάστησης, την πρόβλεψη του καιρού και να διαθέτεις εμπρηστικούς μηχανισμούς τελευταίας τεχνολογίας. Αυτό φυσικά είχε τρομακτική επίδραση στην αύξηση των πυρκαγιών. Ο αποπροσανατολισμένος πολίτης είναι πεπεισμένος ότι, εφ΄όσον δεν έχει δόλο, δεν μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά. Έχουμε μετατραπεί σε μια εφησυχάζουσα κοινωνία που δεν προσέχει ούτε πού πετά ένα αναμμένο τσιγάρο. Αξίζει να σημειώσω ένα περιστατικό προς μίμηση. Ένα ζευγάρι νέων, πάνω σε μια μοτοσικλέτα, στον περιφερειακό της Κατεχάκη είδε έναν οδηγό να πετά το τσιγάρο του έξω από το παράθυρο. Τον πλησίασαν και ευγενικά του είπαν πόσο εύκολα μπορεί η πράξη του να προκαλέσει πυρκαγιά. Ο οδηγός σταμάτησε και έσβησε το τσιγάρο του. Η αξιέπαινη αντίδραση όσων συμμετείχαν στο συμβάν αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα πως εμείς οι ίδιοι μπορούμε να βοηθήσουμε στην προστασία των δασών μας.
Η ιδέα των εμπρηστών πολλές φορές προκάλεσε την υστερική αντίδραση των διωκτικών Αρχών και τη σύλληψη οποιουδήποτε καταγγέλλεται ότι κυκλοφορεί ύποπτα στο δάσος. Κι όμως, μέσα στα ίδια δάση, οι ίδιοι οι καταγγέλλοντες καίνε τα ξερά χόρτα τους ή ανάβουν ψησταριές ενώ επικρατούν θερμοκρασίες πάνω από 35ο C και άνεμοι ισχυρότεροι από 7 μποφόρ, χωρίς κανείς να τους κάνει έστω μια παρατήρηση.
Στην πυρόπληκτη Ελλάδα, μεγάλο μέρος του προβλήματος θα έλυνε η σωστή πληροφόρηση. Η εκπαίδευση στο θέμα των δασικών πυρκαγιών θα δημιουργήσει πολίτες που θα γνωρίζουν και θα είναι σε θέση να ζουν με τις φωτιές, ανθρώπους που δεν θα τις προκαλούν αλλά και δεν θα τις φοβούνται.
Σε καλύτερα οργανωμένες χώρες εκπονούνται συνεχώς ολοκληρωμένα προγράμματα ενημέρωσης των πολιτών και εκπαίδευσης των μαθητών - κάτι που θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει και εδώ από τις πρώτες τάξεις του σχολείου -, εκδίδονται, καθημερινά, δελτία επικινδυνότητας για πρόκληση πυρκαγιάς, και πληροφορίες για τις ενέργειες που πρέπει να αποφεύγονται σε επικίνδυνες καιρικές συνθήκες. Στη χώρα μας, εκτός από ανούσια τηλεοπτικά σποτάκια που διαφημίζουν τον τρόπο εκπαίδευσης των πυροσβεστών ή πόσους υπολογιστές έχει το συντονιστικό κέντρο, τίποτε σημαντικό δεν γίνεται. Και δεν θα 'θελα να σχολιάσω ότι ενώ ολόκληρη η Ελλάδα καιγόταν, αυτά συνέχισαν να προβάλλονται.
Κανείς δεν πληροφορεί τους πολίτες τι πρέπει να κάνουν κατά τη διάρκεια μιας πυρκαγιάς. Ούτε πώς θα απεμπλακούν σε περίπτωση αποκλεισμού ούτε πώς θα διαφυλαχθούν οι περιουσίες ούτε πώς θα βοηθήσουν στο έργο της κατάσβεσης. Ο αυτοσχεδιασμός χαρακτηρίζει την αντιμετώπιση κάθε πυρκαγιάς. Γι' αυτό, ακόμη και στις μικρότερες πυρκαγιές επικρατεί συνήθως το χάος. Είναι ίσως φοβερό, αλλά ακόμη και επαγγελματίες πυροσβέστες ελάχιστα γνωρίζουν πώς πρέπει να πράξουν την ώρα της φωτιάς. Παρασύρονται από τρομοκρατημένους πολίτες και υποχωρούν σε ικεσίες ή απειλές, εγκαταλείποντάς τους οποιουδήποτε στοιχειώδεις σχεδιασμούς.
"Φωτιά στο δάσος!" Ποιος είναι ο καταλληλότερος φορέας να αναλάβει την προστασία του; Μέχρι και το 1997 την ευθύνη της δασοπυρόσβεσης είχε η Δασική Υπηρεσία, η οποία χρεώθηκε την αποτυχία της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Την επόμενη χρονιά, και με συνοπτικές διαδικασίες, η ευθύνη αυτή ανατέθηκε στην Πυροσβεστική Υπηρεσία, στην οποία μεταφέρθηκε ολόκληρος ο εξοπλισμός και μεγάλος αριθμός υπαλλήλων. Αντίθετα, ο προληπτικός σχεδιασμός παρέμεινε αρμοδιότητα της Δασικής Υπηρεσίας. Κατά πόσο είναι σωστή αυτή η πολιτική απόφαση, μόνο ο χρόνος θα το δείξει. Ωστόσο, αιφνιδίασε πολλούς, καθώς είχε προηγηθεί ομόφωνο πόρισμα της Βουλής, η οποία, ύστερα από μακροχρόνια έρευνα και αφού ζήτησε τη γνώμη πολλών επιστημόνων, είχε καταλήξει σε συγκεκριμένες προτάσεις που εστιάζονταν στην οργάνωση ανεξάρτητου φορέα δασοπροστασίας.
Με τη μεταβίβαση της ευθύνης άρχισε μια νέα περίοδος στην ιστορία της δασοπυρόσβεσης. Νέοι άνθρωποι, νέες νοοτροπίες, νέες τεχνικές. Παράλληλα, παροπλίστηκαν δασικοί υπάλληλοι με εμπειρία δεκαετιών και μαζί με αυτούς ένα τεράστιο κατασβεστικό δυναμικό, οι υλοτόμοι, που τους ακολουθούσαν στο δάσος και ταχύτατα άνοιγαν αντιπυρικές ζώνες και στις πιο δύσβατες περιοχές.
Εάν συγκρίνουμε τις τεχνικές που εφαρμόζουμε σήμερα με αυτές των προηγούμενων χρόνων, πρέπει να σταθούμε ιδιαίτερα σε δύο σημεία. Το πρώτο είναι ότι και οι δύο φορείς αντιμετωπίζουν τις φωτιές στο χώρο που γνωρίζουν καλύτερα: οι δασικοί μέσα στο δάσος' οι πυροσβέστες έξω από αυτό, κοντά στους δρόμους και τα σπίτια. Το δεύτερο, ότι και οι δύο φορείς χρησιμοποιούν τα μέσα που ξέρουν καλύτερα: οι δασικοί το τσεκούρι και το πριόνι, ανοίγοντας αντιπυρικές ζώνες' οι πυροσβέστες τη μάνικα και το νερό, χρησιμοποιώντας φυσικά ανοίγματα για να μπουν στο δάσος. Η διαφορά νοοτροπίας σχετίζεται και με την αποτελεσματικότητα της αεροπυρόσβεσης. Οι ρίψεις νερού απλώς καθυστερούν τη φωτιά. Απαιτείται η παρουσία επίγειων δυνάμεων που θα εκμεταλλευθούν την ανακοπή της ταχύτητας. Είναι αυτονόητο ότι καλύτερα αποτελέσματα θα δώσει ο μηχανισμός που κινείται μέσα στο δάσος.
Σε όλα αυτά υπάρχει μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοεί, ειδικά όταν έχει την πολιτική ευθύνη προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας. Όταν οι δασικοί έσβηναν τη φωτιά μέσα στα δάση, στόχευαν να την κρατήσουν μακριά από τους οικισμούς. Πολύ συχνά οι καύτρες ξεπερνούσαν όλα τα μέτρα και έφθαναν μέχρι τα σπίτια, όπου όμως έβρισκαν μια ξεκούραστη και με καλό ηθικό πυροσβεστική υπηρεσία που λειτουργώντας στο φυσικό της χώρο προστάτευε ζωές, κατοικίες και περιουσίες. Τα αποτελέσματα αυτής της συνεργασίας φαίνονται στις καταγραφές των ζημιών από τις φωτιές. Μέχρι και το 1997 καίγονταν μόνο μεμονωμένα σπίτια κι αυτό σπάνια. Τα τρία τελευταία χρόνια κάηκαν ολόκληροι οικισμοί.
Θολώνει το νου η ενημέρωση που παρέχεται στους πολίτες κάθε φορά που μια δασική πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα ΜΜΕ, με τη λειτουργική αρχή τους ότι η κακή είδηση πουλά περισσότερο, τροφοδοτούν το συναίσθημα με εικόνες καμένων δέντρων, ζώων, σπιτιών... Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα ρεπορτάζ είναι ότι δεν υπάρχει αύριο μετά τη φωτιά. Η λογική εγκαταλείπεται, το προγονικό ένστικτο αυτοσυντήρησης θεριεύει. Με μόνο δασοπυροσβεστικό όργανο την κλάρα, με σαγιονάρες και φανελάκια, οι άνθρωποι ρίχνονται ακόμη και στο μέτωπο της φωτιάς, περιοχή μέγιστου κινδύνου. Η απειλή από τις φλόγες και τις ρίψεις νερού των αεροπλάνων αγνοείται στην προσπάθεια να σωθεί έστω και ένα δέντρο.
Ακόμη και οργανωμένες ομάδες εθελοντών δασοπυροσβεστών στερούνται και το βασικό εξοπλισμό, που θα τους προσφέρει στοιχειώδη ασφάλεια. Χωρίς οργανωμένους χώρους υποδοχής, χωρίς ένταξη των εθελοντών σε ομάδες, χωρίς τη συνοδεία ομαδάρχη, χωρίς ασύρματο και φαρμακείο, ζητείται η εμπλοκή των πολιτών στην προσπάθεια κατάσβεσης. Έχουν χαθεί άνθρωποι μέσα στις φλόγες και αυτό έγινε αντιληπτό μόνο όταν ανησύχησαν οι οικείοι τους. Το κράτος οφείλει είτε να οργανώσει με καλύτερο συντονισμό την εθελοντική προσφορά στη δασοπυρόσβεση είτε να την απαγορέψει. Θα πρέπει να θεωρηθεί ποινικό αδίκημα η έκκληση για βοήθεια σε άτομα που εκτίθενται σε πραγματικό κίνδυνο δίχως την παραμικρή πρόβλεψη για την ασφάλειά τους.
Οι φωτιές έκαιγαν ακόμη στο Σέιχ-Σου της Θεσσαλονίκης, όταν ανακοινώθηκαν από τα παράθυρα των τηλεοπτικών σταθμών τα μέτρα αποκατάστασης της βλάστησης. Αναγγέλθηκαν αλλαγές στον τύπο της βλάστησης, κυρίως η αντικατάσταση της εύφλευκτης πεύκης από δύσφλεκτα πλατύφυλλα φυλλοβόλα δέντρα, η άμεση αποψίλωση και αναδάσωση κ.α. Οι προτάσεις αυτές υλοποιήθηκαν, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο. Η ζημιά που έκανε η φωτιά ωχριά μπροστά στη μη αναστρέψιμη καταστροφή που ήδη έγινε στο οικοσύστημα.
Η παραπληροφόρηση διέπει και τις μεταπυρικές πρωτοβουλίες. Ο ακροατής, που δεν έχει καμιά επιστημονική γνώση για τη λειτουργία των οικοσυστημάτων, βομβαρδίζεται από τηλεοπτικές συζητήσεις για τις επιπτώσεις της φωτιάς στο περιβάλλον και στην υγεία όλων μας, όπου περισσεύει η καταστροφολογία. Νιώθει ότι η ζωή του θα τελειώσει μέσα σε πλημμύρες εξαιτίας των δασών που κάηκαν. Είναι φοβαρό για τα παιδιά-ακροατές από τη μία να τους ζητάμε να μορφωθούν περισσότερο για να ζήσουν καλύτερα στο μέλλον, και από την άλλη να ακούν ότι στο χώρο που ζουν δεν υπάρχει αυτό το μέλλον.
Παγιδευμένοι σ' αυτό το κλίμα, οι πολίτες ζητούν την άμεση λήψη μέτρων, ασκώντας ισχυρή πίεση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, που στη συνέχεια μεταφέρεται στην κυβέρνηση' η τελευταία, αντί να λειτουργήσει ως βαλβίδα εκτόνωσης της κατάστασης, μεταφέρει με τη σειρά της την πίεση στις Δασικές Υπηρεσίες. Οι εντολές αποκατάστασης των καμένων εκτάσεων έχουν μόνο ποσοτικές παραμέτρους. Ποτέ ποιοτικές. Κανέναν δεν ενδιαφέρει τι φυτεύεται, αρκεί οι φυτεύσεις να καλύπτουν μεγάλη έκταση. Στο πληγωμένο από τη φωτιά οικοσύστημα καλούνται τα σχολεία, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολίτες γενικά, να συμμετάσχουν σε άχρηστες και πολλές φορές επιζήμιες αναδασώσεις. Αγνοείται απ' όλους ότι η φύση έχει προστατέψει και έχει φυλάξει πλούσιο αναγεννητικό υλικό, που είναι έτοιμο να ξαναδημιουργήσει το δάσος. Βαριά μηχανήματα, προκειμένου να ανοίξουν χώρους φύτευσης, ξηλώνουν τους θάμνους, που θα παραβλάσταιναν σύντομα και θα προστάτευαν άμεσα το έδαφος. Οι σπόροι των πεύκων σκεπάζονται με το χώμα του οργώματος ή συνθλίβονται από τις ρόδες των οχημάτων. Στη θέση των ντόπιων, άριστα προσαρμοσμένων, φυτών τοποθετείται ό,τι διαθέσιμο έχουν τα κρατικά φυτώρια, όπως αγγελικές, πικροδάφνες, πυράκανθοι, που προορίζονται για τα πάρκα ή τις αυλές των σπιτιών και είναι τελείως ακατάλληλα για δασικά οικοσυστήματα.Ο φόβος των πλημμυρών οδηγεί στην υπερβολή των αντιπλημμυρικών έργων. Υπερεκτιμώντας την προστασία που προσφέρουν τα δάση από τις πλημμύρες, φορείς όπως η Δασική Υπηρεσία και οι Οργανισμοί Αποχέτευσης κατασκευάζουν φράγματα λίγα μόλις μέτρα μακρύτερα το ένα από το άλλο. Ωστόσο, τα φράγματα οικολογικά κάνουν το μικρότερο κακό. Μεγαλύτερο προκαλούν τα αντιδιαβρωτικά έργα. Για την προστασία του εδάφους από τη διάβρωση σε περίπτωση ισχυρής βροχής τοποθετούνται τα τελευταία χρόνια χιλιάδες μέτρα ξηρών κλαδιών, που προέρχονται από τα καμένα δέντρα, ή και ολόκληρων κορμών. Τα κλαδοπλέγματα και τα κορμοδέματα, όπως ονομάζονται, τοποθετούνται σε γραμμές, κατά μήκος των χωροσταθμικών καμπυλών, σε απόσταση 10 μέτρων περίπου η μία γραμμή από την άλλη. Οι εμπνευστές τους θεώρησαν ότι, όταν η αναγέννηση του οικοσυστήματος αρχίσει από μόνη της να προστατεύει το έδαφος, τα κλαδοπλέγματα, ως οργανική ύλη, θα έχουν αποσυντεθεί. Δεν υπολόγισαν, όμως, ότι οι σαπροφυτικοί μύκητες δυσκολεύονται να αναπτυχθούν στις ιδιαίτερα θερμές και ξηρές μεσογειακές κλιματικές συνθήκες. Όταν υπάρχουν κλαδοπλέγματα που τρία χρόνια μετά την τοποθέτησή τους δεν έχουν ακόμη χάσει της ξηρές βελόνες τους, πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να διαλυθεί ένα κλαδί πάχους 2 έως 3 εκατοστών; Έτσι, τοποθετούνται στα δάση μας χιλιάδες μέτρα ξηρής, ιδιαίτερα εύφλευκτης ύλης σε διάταξη καύσης. Το 1998 μεγάλο μέρος της Πεντέλης ξανακάηκε μέσα σε τρία χρόνια, καθώς η φωτιά εκμεταλλεύτηκε αυτές τις κατασκευές για την εξάπλωσή της. Σε 17,000 στρέμματα διπλοκαμένου δάσους η υποβάθμιση του οικοσυστήματος είναι μη αναστρέψιμη. Πραγματική καταστροφή.
Πρέπει, τέλος, να αναφερθούν και οι πρωτόγνωρες για την Ελλάδα φωτιές που κατάκαψαν μεγάλα τμήματα της Πίνδου και του Μαίναλου. Δυστυχώς, η επιστημονική καταγραφή δεν έχει ακόμη μελετήσει αυτές τις πυρκαγιές, γιατί είναι σπανιότατες. Ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι και στην περίπτωση αυτή, η φύση θα κάνει τη δουλειά της με τον τρόπο που αυτή γνωρίζει. Όπως έκανε πάντα.
"Ας δούμε την πραγματικότητα κατάματα, χωρίς στρουθοκαμηλισμούς, και ας μεταφέρουμε τις γνώσεις που αποκτούμε έξω από αυτή την αίθουσα. Υπάρχουν εκατομμύρια αυτιά που είναι πρόθυμα να μας ακούσουν". Ο άνθρωπος που μιλά με τόση θέρμη στην ημερίδα στη Θεσσαλονίκη ξέρει καλά τι λέει. Ο Γιώργος Ευτυχίδης, συντονιστής στο δίκτυο ΠΥΡ-ΣΟΣ - στο οποίο συμμετέχουν οι σημαντικότεροι Έλληνες επιστήμονες που ασχολούνται με το θέμα των δασικών πυρκαγιών - είναι άριστος γνώστης του φαινομένου. Ο κόσμος σήμερα είναι ευαισθητοποιημένος περισσότερο από κάθε άλλη εποχή για τα δάση μας. Πρέπει να εκμεταλλευτούμε αυτό το ενδιαφέρον ώστε να τον ενημερώσουμε. Η φωτιά είναι ιδιαίτερα σημαντική για τη διατήρηση των μεσογειακών οικοσυστημάτων και αποτελεί επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Αυτοί που διατυπώνουν δημόσιο λόγο πρέπει να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να ζουν με τις φωτιές, εκφραζόμενοι με περισσή ευαισθησία και κυρίως γνώση. Δεν γίνονται καλύτεροι οι τρομοκρατημένοι πολίτες. Χρειάζεται επίσης γενναιότητα. Είναι δύσκολο να λες δημόσια ότι πρέπει να μειωθούν οι αναδασώσεις, ότι ο εμπλουτισμός με φυλλοβόλα είναι μια εγκληματική οικολογικά ενέργεια, ότι με τα κλαδοπλέγματα είναι σαν να τοποθετείς μπαρούτι στο δάσος που αναγεννιέται, ότι η Πολιτεία πρέπει να σταματήσει τη δαπάνη δισεκατομμυρίων για άχρηστες παρεμβάσεις, δίνοντας οικονομικό κίνητρο σε όσους επωφελούνται ώστε να προκαλέσουν νέες πυρκαγιές.
Τα ελληνικά δάση επιβίωσαν σε μια περιοχή όπου αναπτύχθηκε ένας υψηλού βαθμού πολιτισμός, ο οποίος βασίστηκε πολύ στην ξυλεία. Οι Έλληνες μεγαλούργησαν σαν θαλασσοκράτορες χρησιμοποιώντας ξύλινα πλοία. Το ξύλο βοήθησε να κτιστεί η Ακρόπολη και τ' άλλα θαυμαστά μνημεία. Τα δάση επιβίωσαν από δεκάδες πολεμικές επιχειρήσεις με εισβολείς και εμφύλιους πολέμους. Άντεξαν και προστάτεψαν τον κατατρεγμένο λαό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Κι όμως, αυτά τα δάση κινδυνεύουν στις μέρες μας με αφανισμό, από το ζήλο και την αγάπη που τους δείχνει η σημερινή ευημερούσα κοινωνία μας.
Κείμενο: Παύλος Κωνσταντινίδης (Ερευνητής του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ)
Πηγή: Γαιόραμα (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 2001)
Posted by kalliopi at 2:32 PM
Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007
Κυριακή 1 Ιουλίου 2007
ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ.
ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΕ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΡΝΗΘΑΣ.
ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΪΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΦΙΩΝ.
ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΣΤΙΑΖΕΤΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΤ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ.
ΑΙΣΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ.
ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΜΑΖΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΤΣΟΓΛΑΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΣΑΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΗΝ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΚΛΕΙΔΩΣΑΤΕ ΤΟ ΤΟΠΙΚ.
ΑΥΤΑ ΣΑΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ?
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΕΙΣ?
ΝΑ ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΤΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ?
ΠΟΙΑ "ΦΩΤΕΙΝΗ" ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΕΜΠΝΕΕΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΚΡΑΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΣΑΣ?
ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΚΛΕΙΔΩΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΝΗΘΑ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΥΖΗΤΟΥΣΑΝ ΤΑ ΜΕΛΗ ΓΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΑΪΣΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΑΦΙΩΝ.
ΤΟ ΓΙΑΤΙ ΕΣΤΙΑΖΕΤΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΤΟ ΠΕΤ ΤΗΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΑ ΑΤΟΜΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΦΟΡΟΥΜ ΠΟΥ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ ΣΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ.
ΑΙΣΧΟΣ ΑΝΘΡΩΠΑΡΙΑ.
ΑΝΤΙ ΝΑ ΣΥΜΑΖΕΨΕΤΕ ΤΟΝ ΑΝΩΝΥΜΟ ΤΣΟΓΛΑΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΣΑΣ ΕΠΩΝΥΜΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΤΗΝ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΚΛΕΙΔΩΣΑΤΕ ΤΟ ΤΟΠΙΚ.
ΑΥΤΑ ΣΑΣ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΘΕΟΣΟΦΙΚΗ ΣΧΟΛΗ?
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΜΙΚΡΟΨΥΧΟΙ ΚΑΙ ΕΜΠΑΘΕΙΣ?
ΝΑ ΑΠΕΧΘΑΝΕΣΤΕ ΤΗΝ ΦΥΣΗ?
ΠΟΙΑ "ΦΩΤΕΙΝΗ" ΟΝΤΟΤΗΤΑ ΣΑΣ ΕΜΠΝΕΕΙ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΑΚΡΑΤΟΥ ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΣΑΣ?
Δευτέρα 25 Ιουνίου 2007
καλο ταξιδι φιλε Γιαννη
ο Γιαννης Ζηνας, ενας καλός ανθρωπος, εφυγε απο κοντα μας και αφησε ενα κενο στις καρδιες μας και στην σπηλαιολογια.
γιατι ηταν ο Γιαννης.
καλο ταξιδι φιλε!
γιατι ηταν ο Γιαννης.
καλο ταξιδι φιλε!
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007
σε σπειρες προχωραμε, δεν κανουμε κυκλους
σημερα η συγχρονικοτητα τοφερε να κατεβω με τον ανθρωπο που παρεσυρε ολους μας σχεδον απο την ληστοσυμμορια της Πεντελης στην σπηλαιολογια και ο ιδιος για καθαρα πρακτικους και δημιουργικους λογους ειχε 1,5 χρονο να κατεβει σε βαραθρο, τον φιλο και αδελφο μου Νεκταριο (Γιαγκουλας).
υπευθυνος "αποστολης" ο Αντρεας (καπεταν Μελουνας - βριλ) και εγω (Γκανταρας) βοηθος.
ενιωσα δεος οταν βρεθηκα εγω να βοηθω τον φιλο μου, εγω που φοβομουν την σπηλαιολογια λογω υψοφοβιας και κλειστοφοβιας και τον ελεγα τρελο, οπως και τους υπολοιπους φιλους μου σπηλαιολογους.
δεος για το χιουμορ και το "ακατανοητο της εξελιξης" του Θειου.
ειδα τον εαυτο μου στην θεση του Νεκταριου, οταν για πρωτη φορα εκτεθηκα στο κενο στην Συκια, την αγαπημενη μας Συκια, και αλλοι με καθοδηγουσαν και μου συμπαραστεκονταν.
και τον Ευχαριστω για την ευκαιρια που μου εδωσε να το βιωσω!
Ευχαριστω τον αδελφο μας Αντρεα που χωρις τα υλικα του δεν θα γινοταν τιποτα!
και Ευχαριστω για αλλη μια φορα τους Δασκαλους μας!
η ζωη κανει σπειρες, οχι κυκλους.
κι οπως λεει ο Δημητρης, ολα στο μυαλο μας ειναι.
ναστε καλα!
Γιαννης Τριανταφυλλης
johnniebegood
υπευθυνος "αποστολης" ο Αντρεας (καπεταν Μελουνας - βριλ) και εγω (Γκανταρας) βοηθος.
ενιωσα δεος οταν βρεθηκα εγω να βοηθω τον φιλο μου, εγω που φοβομουν την σπηλαιολογια λογω υψοφοβιας και κλειστοφοβιας και τον ελεγα τρελο, οπως και τους υπολοιπους φιλους μου σπηλαιολογους.
δεος για το χιουμορ και το "ακατανοητο της εξελιξης" του Θειου.
ειδα τον εαυτο μου στην θεση του Νεκταριου, οταν για πρωτη φορα εκτεθηκα στο κενο στην Συκια, την αγαπημενη μας Συκια, και αλλοι με καθοδηγουσαν και μου συμπαραστεκονταν.
και τον Ευχαριστω για την ευκαιρια που μου εδωσε να το βιωσω!
Ευχαριστω τον αδελφο μας Αντρεα που χωρις τα υλικα του δεν θα γινοταν τιποτα!
και Ευχαριστω για αλλη μια φορα τους Δασκαλους μας!
η ζωη κανει σπειρες, οχι κυκλους.
κι οπως λεει ο Δημητρης, ολα στο μυαλο μας ειναι.
ναστε καλα!
Γιαννης Τριανταφυλλης
johnniebegood
Πέμπτη 7 Ιουνίου 2007
ΗΡΑΚΛΕΙΑ 25-26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007
ΗΡΑΚΛΕΙΑ
ΔΙΗΜΕΡΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ
ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ ΟΙΤΗ ΚΟΝΤΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ.
ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:
ΗΜΕΡΑ 1Η:
1.ΞΕΝΑΓΗΣΗ, ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΜΕ
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ.
2. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ –
ΙΣΤΟΡΙΚΑ – ΓΕΩΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ.
ΗΜΕΡΑ 2Η:
3.ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΔΙΕΘΝΩΣ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΦΑΡΑΓΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ ΑΠΟ
ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΦΑΡΑΓΓΙΩΝ (CANYONEERS)
4.ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ
ΝΑΟΥ ΠΥΡΑΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΠΑΥΛΙΑΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ.
TWO DAY HAPPENING ON MOUNTAIN
ITI TO MEMORY OF HERAKLES CLOSE
TO ANCIENT AREA OF TEMPLE.
INCLUDES:
1ST DAY:
1. TWO DAY CAMPING WITH TOURING AND
SYMPOSIUM.
2. PRESENTATION – CONFERENCE OF
MYTHOLOGICAL – HISTORICAL – GEOLOGICAL AND
ENVIRONMENTAL REPORTS OF MOUNTAIN ITI
2ND DAY:
3. CANYON CROSSING OF INTERNATIONAL
RECOGNIZED ITI CANYONS BY EXPERT
CANYONEERS.
4. TREKKING FROM HERAKLES TEMPLE ANCIENT
AREA VIA PAVLIANI VILLAGE TO ANCIENT
HERAKLEA.
AUGUST 25-26 2007
25-26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007
ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ: ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟΣ – ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΜΙΑΣ (XOOΛ)
Υψηλαντη 35 Λαµια 35 100 Τηλ.- Fax 22310 21022 e-mail: xool@mycosmos.gr
Δηλώσεις συµµετοχής µέχρι 20-7-2007
ORGANIZED BY: LAMIA’S SOCIETY OF SKI AND ALPINISM (LSSA)
Ipsilanti 35 Lamia 35 100 tel. – Fax : 22310 21022 e-mail: xool@mycosmos.gr
Registrations up to 2007-7-20
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ:
ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
ΔΙΗΜΕΡΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗ
ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΣΤΗΝ ΟΙΤΗ ΚΟΝΤΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ.
ΘΑ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ:
ΗΜΕΡΑ 1Η:
1.ΞΕΝΑΓΗΣΗ, ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ ΜΕ
ΔΙΑΝΥΚΤΕΡΕΥΣΗ.
2. ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ – ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΜΕ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΑ –
ΙΣΤΟΡΙΚΑ – ΓΕΩΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ.
ΗΜΕΡΑ 2Η:
3.ΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΤΑΒΑΣΗ ΔΙΕΘΝΩΣ
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΦΑΡΑΓΓΙΩΝ ΤΗΣ ΟΙΤΗΣ ΑΠΟ
ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ
ΕΞΕΡΕΥΝΗΤΕΣ ΦΑΡΑΓΓΙΩΝ (CANYONEERS)
4.ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ
ΝΑΟΥ ΠΥΡΑΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΠΑΥΛΙΑΝΗ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ.
TWO DAY HAPPENING ON MOUNTAIN
ITI TO MEMORY OF HERAKLES CLOSE
TO ANCIENT AREA OF TEMPLE.
INCLUDES:
1ST DAY:
1. TWO DAY CAMPING WITH TOURING AND
SYMPOSIUM.
2. PRESENTATION – CONFERENCE OF
MYTHOLOGICAL – HISTORICAL – GEOLOGICAL AND
ENVIRONMENTAL REPORTS OF MOUNTAIN ITI
2ND DAY:
3. CANYON CROSSING OF INTERNATIONAL
RECOGNIZED ITI CANYONS BY EXPERT
CANYONEERS.
4. TREKKING FROM HERAKLES TEMPLE ANCIENT
AREA VIA PAVLIANI VILLAGE TO ANCIENT
HERAKLEA.
AUGUST 25-26 2007
25-26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2007
ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ: ΧΙΟΝΟΔΡΟΜΙΚΟΣ – ΟΡΕΙΒΑΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΑΜΙΑΣ (XOOΛ)
Υψηλαντη 35 Λαµια 35 100 Τηλ.- Fax 22310 21022 e-mail: xool@mycosmos.gr
Δηλώσεις συµµετοχής µέχρι 20-7-2007
ORGANIZED BY: LAMIA’S SOCIETY OF SKI AND ALPINISM (LSSA)
Ipsilanti 35 Lamia 35 100 tel. – Fax : 22310 21022 e-mail: xool@mycosmos.gr
Registrations up to 2007-7-20
ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ:
ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ
Τετάρτη 6 Ιουνίου 2007
ειναι αδιεξοδο η κριση του πλανητη?
ναι, αν δεν καταλαβουμε ΟΛΟΙ ΤΩΡΑ οτι πρεπει να ΠΕΡΙΟΡΙΣΟΥΜΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΡΥΠΟΥΣ ΜΑΣ!
αν δεν συνειδητοποιηθουμε σαν ατομα και δεν κανουμε πραξη στην καθημερινοτητα μας την μειωση της καταναλωσης των φυσικων πορων και της παραγωγης ρυπων, δεν προκειται να ευαισθητοποιηθει καμια κυβερνηση εφοσον οι εταιριες καυσιμων, πλαστικων, χημικων και ολες οι βαριες βιομηχανιες, μολυνουν για το κερδος και πιεζουν ασφυκτικα.
πρεπει να πιεσουμε και εμεις και οχι να παραμενουμε παθητικοι δεκτες κακων μαντατων.
ειναι αστειο τελικα το ποσο λιγο θα παραμεινει ο ανθρωπος στον πλανητη σε σχεση με άλλα ειδη του παρελθοντος, οπως οι δεινοσαυροι, αλλά και οι κατσαριδες του παροντος...
αν δεν συνειδητοποιηθουμε σαν ατομα και δεν κανουμε πραξη στην καθημερινοτητα μας την μειωση της καταναλωσης των φυσικων πορων και της παραγωγης ρυπων, δεν προκειται να ευαισθητοποιηθει καμια κυβερνηση εφοσον οι εταιριες καυσιμων, πλαστικων, χημικων και ολες οι βαριες βιομηχανιες, μολυνουν για το κερδος και πιεζουν ασφυκτικα.
πρεπει να πιεσουμε και εμεις και οχι να παραμενουμε παθητικοι δεκτες κακων μαντατων.
ειναι αστειο τελικα το ποσο λιγο θα παραμεινει ο ανθρωπος στον πλανητη σε σχεση με άλλα ειδη του παρελθοντος, οπως οι δεινοσαυροι, αλλά και οι κατσαριδες του παροντος...
Τρίτη 5 Ιουνίου 2007
Κυριακη 3-6-07 ομιλια για την Πεντελη στην Σαμο
οπως ειχα πει, η φοιτητικη ομαδα ΚΑΠΑ με τιμησε με την προσκληση της να μιλησω για την Πεντελη στις εκδηλωσεις αποφοιτησης τους, στα πλαισια του φοιτητικου φεστιβαλ με την ονομασια "Γιαννης Ριτσος".
η ομιλια εγινε και ελπιζω να περασα καποια μηνυματα στη νεα γενια.
ευχαριστω τα παιδια της ομαδας και ιδιαιτερα τον Μηνα και τον Αντρεα γιατι φροντισαν και περασα πολυ καλα και η διοργανωση ηταν αψογη!
χαρηκα γιατι γνωρισα και άλλα παιδια, οπως και τον αγαπητο Γιωργο με την καμερα (ελπιζω να πηρε το καλο προφιλ μου)
ναστε καλα!
το βιντεακι για τα 4 χρονια της ομαδας ΚΑΠΑ
η ομιλια εγινε και ελπιζω να περασα καποια μηνυματα στη νεα γενια.
ευχαριστω τα παιδια της ομαδας και ιδιαιτερα τον Μηνα και τον Αντρεα γιατι φροντισαν και περασα πολυ καλα και η διοργανωση ηταν αψογη!
χαρηκα γιατι γνωρισα και άλλα παιδια, οπως και τον αγαπητο Γιωργο με την καμερα (ελπιζω να πηρε το καλο προφιλ μου)
ναστε καλα!
το βιντεακι για τα 4 χρονια της ομαδας ΚΑΠΑ
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2007
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ.
ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟΣ ΟΡΚΟΣ Αρχαίο Κείμενο :
1. ΟΜΝΥΜΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΙΗΤΡΟΝ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΣΑΣ ΙΣΤΟΡΑΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ , ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΗΣΕΙΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ ΟΡΚΟΝ ΤΟΝΔΕ.
2. ΗΓΗΣΕΣΘΑΙ ΜΕΝ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΣΑ ΓΕΝΕΤΗΣΙΝ ΕΜΟΙΣΙ, ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΟΙΝΩΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΧΡΕΩΝ ΧΡΗΖΟΝΤΙ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΕΟΙΣ ΙΣΟΝ ΕΠΙΚΡΙΝΕΕΙΝ ΑΡΡΕΣΙ, ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕΙΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ, ΗΝ ΧΡΗΙΖΩΣΙ ΜΑΝΘΑΝΕΙΝ, ΑΝΕΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΞΥΓΓΡΑΦΗΣ.
3. ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΗΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΚΡΟΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΜΑΘΗΣΙΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΥΙΟΙΣΙ ΤΕ ΕΜΟΙΣΙ ΚΙΑ ΤΟΙΣΙ ΤΟΥ ΕΜΕ ΔΙΔΑΞΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΑΙΣΙ ΣΥΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙΣΙ ΤΕ ΚΑΙ ΩΡΚΙΣΜΕΝΟΙΣ ΝΟΜΩ ΙΗΤΡΙΚΩ ΑΛΛΩ ΔΕ ΟΥΔΕΝΙ.
4. ΔΙΑΙΤΗΜΑΣΙ ΤΕ ΧΡΗΖΟΜΑΙ ΕΠ'ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ, ΕΠΙ ΔΗΛΗΣΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΗ ΕΙΡΞΕΙΝ.
5. ΟΥ ΔΩΣΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΦΑΡΜΑΚΟΝ ΟΥΔΕΝΙ ΑΙΤΗΘΕΙΣ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ, ΟΥΔΕ ΥΦΗΓΗΣΟΜΑΙ ΞΥΜΒΟΥΛΙΗΝ ΤΟΙΗΝ ΔΕ ΟΜΟΙΩΣ ΔΕ ΟΥΔΕ ΓΥΝΑΙΚΙ ΠΕΣΣΟΝ ΦΘΟΡΙΟΝ ΔΩΣΩ.
6. ΑΓΝΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΟΣΙΩΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ ΒΙΟΝ ΤΟΝ ΕΜΟΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΝ ΤΗΝ ΕΜΗΝ.
7. ΟΥ ΤΕΜΕΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΜΗΝ ΛΙΘΙΩΝΤΑΣ , ΕΚΧΩΡΗΣΩ ΔΕ ΕΡΓΑΤΗΣΙΝ ΑΔΡΑΣΙΝ ΠΡΗΞΙΟΣ ΤΗΣΔΕ.
8. ΕΣ ΟΙΚΙΑΣ ΔΕ ΟΚΟΣΑΣ ΑΝ ΕΣΙΩ, ΕΣΕΛΕΥΣΟΜΑΙ ΕΠ' ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ, ΕΚΤΟΣ ΕΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΙΗΣ ΕΚΟΥΣΙΗΣ ΚΑΙ ΦΘΟΡΙΗΣ ΤΗΣ ΤΕ ΑΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΠΙ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΩΝ , ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΩΝ.
9. Α Δ'ΑΝ ΕΝ ΘΕΡΑΠΕΙΗ Η ΙΔΩ Η ΑΚΟΥΣΩ , Η ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΘΕΡΑΠΕΙΗΣ ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ , Α ΜΗ ΧΡΗΠΟΤΕ ΕΓΚΑΛΕΣΘΑΙ ΕΞΩ , ΣΙΓΗΣΟΜΑΙ, ΑΡΡΗΤΑ ΗΓΕΥΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ.
10. ΟΡΚΟΝ ΕΝ ΟΥΝ ΜΟΙ ΤΟΝΔΕ ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΕΟΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗ ΞΥΓΧΕΟΝΤΙ ΕΙΗ ΕΠΑΥΡΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΣ ΤΟΝ ΑΙΕΙ ΧΡΟΝΟΝ, ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΝΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΕΟΝΤΙ, ΤΑΝΑΝΤΙΑ ΤΟΥΤΕΩΝ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ.
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007.
Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ: «Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
1. ΟΜΝΥΜΙ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΙΗΤΡΟΝ ΚΑΙ ΑΣΚΛΗΠΙΟΝ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΝ ΚΑΙ ΠΑΝΑΚΕΙΑΝ ΚΑΙ ΘΕΟΥΣ ΠΑΝΤΑΣ ΤΕ ΚΑΙ ΠΑΣΑΣ ΙΣΤΟΡΑΣ ΠΟΙΟΥΜΕΝΟΣ , ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΗΣΕΙΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ ΟΡΚΟΝ ΤΟΝΔΕ.
2. ΗΓΗΣΕΣΘΑΙ ΜΕΝ ΤΟΝ ΔΙΔΑΞΑΝΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ ΙΣΑ ΓΕΝΕΤΗΣΙΝ ΕΜΟΙΣΙ, ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΟΙΝΩΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΧΡΕΩΝ ΧΡΗΖΟΝΤΙ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΚΑΙ ΓΕΝΟΣ ΤΟ ΕΞ ΑΥΤΟΥ ΑΔΕΛΦΕΟΙΣ ΙΣΟΝ ΕΠΙΚΡΙΝΕΕΙΝ ΑΡΡΕΣΙ, ΚΑΙ ΔΙΔΑΞΕΙΝ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΝ ΤΑΥΤΗΝ, ΗΝ ΧΡΗΙΖΩΣΙ ΜΑΝΘΑΝΕΙΝ, ΑΝΕΥ ΜΙΣΘΟΥ ΚΑΙ ΞΥΓΓΡΑΦΗΣ.
3. ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΗΣ ΤΕ ΚΑΙ ΑΚΡΟΗΣΙΟΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΙΠΗΣ ΑΠΑΣΗΣ ΜΑΘΗΣΙΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΙΝ ΠΟΙΗΣΕΣΘΑΙ ΥΙΟΙΣΙ ΤΕ ΕΜΟΙΣΙ ΚΙΑ ΤΟΙΣΙ ΤΟΥ ΕΜΕ ΔΙΔΑΞΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΑΙΣΙ ΣΥΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙΣΙ ΤΕ ΚΑΙ ΩΡΚΙΣΜΕΝΟΙΣ ΝΟΜΩ ΙΗΤΡΙΚΩ ΑΛΛΩ ΔΕ ΟΥΔΕΝΙ.
4. ΔΙΑΙΤΗΜΑΣΙ ΤΕ ΧΡΗΖΟΜΑΙ ΕΠ'ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ ΚΑΤΑ ΔΥΝΑΜΙΝ ΚΑΙ ΚΡΙΣΙΝ ΕΜΗΝ, ΕΠΙ ΔΗΛΗΣΕΙ ΔΕ ΚΑΙ ΑΔΙΚΙΗ ΕΙΡΞΕΙΝ.
5. ΟΥ ΔΩΣΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΦΑΡΜΑΚΟΝ ΟΥΔΕΝΙ ΑΙΤΗΘΕΙΣ ΘΑΝΑΣΙΜΟΝ, ΟΥΔΕ ΥΦΗΓΗΣΟΜΑΙ ΞΥΜΒΟΥΛΙΗΝ ΤΟΙΗΝ ΔΕ ΟΜΟΙΩΣ ΔΕ ΟΥΔΕ ΓΥΝΑΙΚΙ ΠΕΣΣΟΝ ΦΘΟΡΙΟΝ ΔΩΣΩ.
6. ΑΓΝΩΣ ΔΕ ΚΑΙ ΟΣΙΩΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΩ ΒΙΟΝ ΤΟΝ ΕΜΟΝ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΝ ΤΗΝ ΕΜΗΝ.
7. ΟΥ ΤΕΜΕΩ ΔΕ ΟΥΔΕ ΜΗΝ ΛΙΘΙΩΝΤΑΣ , ΕΚΧΩΡΗΣΩ ΔΕ ΕΡΓΑΤΗΣΙΝ ΑΔΡΑΣΙΝ ΠΡΗΞΙΟΣ ΤΗΣΔΕ.
8. ΕΣ ΟΙΚΙΑΣ ΔΕ ΟΚΟΣΑΣ ΑΝ ΕΣΙΩ, ΕΣΕΛΕΥΣΟΜΑΙ ΕΠ' ΩΦΕΛΕΙΗ ΚΑΜΝΟΝΤΩΝ, ΕΚΤΟΣ ΕΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΔΙΚΙΗΣ ΕΚΟΥΣΙΗΣ ΚΑΙ ΦΘΟΡΙΗΣ ΤΗΣ ΤΕ ΑΛΛΗΣ ΚΑΙ ΑΦΡΟΔΙΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΕΠΙ ΤΕ ΓΥΝΑΙΚΕΙΩΝ ΣΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΕΙΩΝ , ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΩΝ.
9. Α Δ'ΑΝ ΕΝ ΘΕΡΑΠΕΙΗ Η ΙΔΩ Η ΑΚΟΥΣΩ , Η ΚΑΙ ΑΝΕΥ ΘΕΡΑΠΕΙΗΣ ΚΑΤΑ ΒΙΟΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ , Α ΜΗ ΧΡΗΠΟΤΕ ΕΓΚΑΛΕΣΘΑΙ ΕΞΩ , ΣΙΓΗΣΟΜΑΙ, ΑΡΡΗΤΑ ΗΓΕΥΜΕΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΤΟΙΑΥΤΑ.
10. ΟΡΚΟΝ ΕΝ ΟΥΝ ΜΟΙ ΤΟΝΔΕ ΕΠΙΤΕΛΕΑ ΠΟΙΕΟΝΤΙ ΚΑΙ ΜΗ ΞΥΓΧΕΟΝΤΙ ΕΙΗ ΕΠΑΥΡΑΣΘΑΙ ΚΑΙ ΒΙΟΥ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗΣ, ΔΟΞΑΖΟΜΕΝΩ ΠΑΡΑ ΠΑΣΙΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΕΣ ΤΟΝ ΑΙΕΙ ΧΡΟΝΟΝ, ΠΑΡΑΒΑΙΝΟΝΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΕΠΙΟΡΚΕΟΝΤΙ, ΤΑΝΑΝΤΙΑ ΤΟΥΤΕΩΝ.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΛΙΑ.
«Ο ασθενής έχει το δικαίωμα του σεβασμού του προσώπου του και της ανθρώπινης αξιοπρέπειάς του.»
(σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 47 του Ν. 2071/ 1992)
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007.
Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
(Δικαία Τσαβαρή και Γεωργία Καλυβίνου - μητέρα και αδελφή της Αμαλίας)
Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 77 του Ν. 2071/1992, θεωρείται πειθαρχικό παράπτωμα για τους γιατρούς του Ε.Σ.Υ: «Η δωροληψία και ιδίως η λήψη αμοιβής και η αποδοχή οποιασδήποτε άλλης περιουσιακής παροχής, για την προσφορά οποιασδήποτε ιατρικής υπηρεσίας.»
Η Αμαλία Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα. Συνεχίζοντας την προσπάθεια που ξεκίνησε η Αμαλία, διαμαρτυρόμαστε δημόσια και απαιτούμε:
* ΝΑ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΜΕΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΑΣΘΕΝΩΝ
* ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΠΙΟ ΕΥΕΛΙΚΤΟΣ Ο ΚΡΑΤΙΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΘΡΗΝΗΣΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΧΡΟΝΟΒΟΡΩΝ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
* ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΟΤΕΡΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ
* ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΣΥΝΕΧΗΣ ΚΑΙ ΑΡΤΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ Ε.Σ.Υ.
* ΝΑ ΚΑΘΙΕΡΩΘΕΙ Η ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΦΑΚΕΛΟΥ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΟΥΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΠΙΣΠΕΥΔΕΤΑΙ Η ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
ΑΣ ΠΑΨΕΙ ΠΛΕΟΝ Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΤΩΝ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΩΝ, ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΝΑ ΛΑΔΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΝΑ ΑΜΕΙΒΟΝΤΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ.
* ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΦΑΚΕΛΑΚΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
* ΟΧΙ ΑΛΛΟΣ ΕΜΠΑΙΓΜΟΣ
ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΣΤΕ ΔΩΡΕΑΝ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ. ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
Την επόμενη φορά που θα χρειαστεί να δώσετε φακελάκι, μην το κάνετε. Προτιμήστε καλύτερα να κάνετε μια δωρεά. Η τελευταία επιθυμία της Αμαλίας ήταν η ενίσχυση της υπό ανέγερση Ογκολογικής Μονάδας Παίδων
(Σύλλογος Ελπίδα, τηλ: 210-7757153, e-mail: infο@elpida.org, λογαριασμός Εθνικής Τράπεζας: 080/480898-36, λογαριασμός Alphabank: 152-002-002-000-515. Θυμηθείτε να αναφέρετε ότι η δωρεά σας είναι "για την Αμαλία").
ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ
Πέμπτη 24 Μαΐου 2007
αντιδραστε για την ελευθερη εκφραση στο δικτυο
Ορίστηκε δικάσιμος (21 Ιουνίου 2007 ,ωρα 9πμ ,στο Πρώτο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, στο κτήριο 9 της πρώην σχολής Ευελπίδων) για την δίκη του Αντώνη Τσιπρόπουλου.
Κατηγορείται διότι:
Διατηρούσε στο site www.blogme.gr κατάλογο και news aggregator των ελληνικών blogs. Ένα από αυτά (το FunEL-Βαρύ Πακέτο) σατυρίζει πολύ έντονα τον Δημοσθένη Λιακόπουλο. Για αυτή τη σάτυρα βρίσκεται υπόλογος ο... Τσιπρόπουλος! Συνελήφθη, του κατασχέθηκε ο σκληρός δίσκος και έχει γνωρίσει απίστευτη ταλαιπωρία επειδή η λίστα του περιείχε -μεταξύ άπειρων άλλων- και link για το εν λόγω blog (όπως έχουν και το Google και όλα τα "ψαχτήρια").
Επειδή ίσως παίξει ρόλο και η δική μας στάση, ενημερωθείτε, διαβάστε και υπογράψτε για το άδικο της κατηγορίας στα παρακάτω link:
http://blogme.gr/wordpress/?p=28
http://www.develop4democracy.org/petition/
Κατηγορείται διότι:
Διατηρούσε στο site www.blogme.gr κατάλογο και news aggregator των ελληνικών blogs. Ένα από αυτά (το FunEL-Βαρύ Πακέτο) σατυρίζει πολύ έντονα τον Δημοσθένη Λιακόπουλο. Για αυτή τη σάτυρα βρίσκεται υπόλογος ο... Τσιπρόπουλος! Συνελήφθη, του κατασχέθηκε ο σκληρός δίσκος και έχει γνωρίσει απίστευτη ταλαιπωρία επειδή η λίστα του περιείχε -μεταξύ άπειρων άλλων- και link για το εν λόγω blog (όπως έχουν και το Google και όλα τα "ψαχτήρια").
Επειδή ίσως παίξει ρόλο και η δική μας στάση, ενημερωθείτε, διαβάστε και υπογράψτε για το άδικο της κατηγορίας στα παρακάτω link:
http://blogme.gr/wordpress/?p=28
http://www.develop4democracy.org/petition/
Τετάρτη 23 Μαΐου 2007
Εκδήλωση της Κ.Α.Π.Α στο πολιτιστικό φεστιβάλ "Γιάννης Ρίτσος"(Ιούνιος 2007)
Εκδήλωση της Κ.Α.Π.Α στο πολιτιστικό φεστιβάλ "Γιάννης Ρίτσος"(Ιούνιος 2007)
Το Σαββατοκυριακο 2-3/6 διοργανωνεται οπως καθε χρονο, το φοιτητικο φεστιβαλ με την ονομασια "Γιαννης Ριτσος" στο νησι της Σαμου.
Η ομαδα του Κεντρου Αναζητησης Πανεπιστημιου Αιγαιου (Κ.Α.Π.Α) και μελος της Ελληνικης Κοινοτητας του Μεταφυσικου, θα συμμετασχει στο φεστιβαλ με ακομα μια εκδηλωση. Μια ομιλια, η οποια οχι μονον θα ειναι η τελευταια για την ακαδημαϊκη χρονια 2006-07, μα και πιθανοτατα η τελευταια του τετραετους αυτου κυκλου της Κ.Α.Π.Α στο νησι, μιας και εκτος συγκλονιστικου απροοπτου ο πυρηνας της ομαδας αποχαιρετα τη Σαμο απο τον Οκτωβρη...
Για την τελευταια αυτη ομιλια, αποφασισαμε να προσκαλεσουμε τον Γιαννη Τριανταφυλλη , γνωστο στο διαδικτυο και ως Johnniebegood.
Ο τιτλος της ομιλιας θα ειναι Πεντέλη και ανεξήγητα φαινόμενα, και σαν υποτιτλος-επεξηγηση: Το πείραμα των έργων του 1977, το φαινόμενο πίσω από το πείραμα, το βουνό και η Ελληνική Κοσμοαντίληψη.
Ο Γιαννης Τριανταφυλλης ειναι γνωστος τοσο για την αγαπη του προς το βουνο της Πεντελης, οσο και για το βιβλιο που εχει συγγραψει και διακινει δωρεαν στο διαδικτυο μεσα απο την ιστοσελιδα του http://www.johnniebegood.gr . Νομιζουμε πως αυτα που θα μας πει εκεινο το Σαββατοκυριακο θα ειναι ακρως ενδιαφεροντα και θα ενθουσιασουν φοιτητες και ντοπιους κατοικους που αναμενεται να μας τιμησουν για ακομη μια φορα με την παρουσια τους!
__________________
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team
Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου
με τιμα η προσκληση να μιλησω για την Πεντελη και την Ελληνικη Κοσμοαντιληψη σε νεους ανθρωπους!
Γ.Τ.
Το Σαββατοκυριακο 2-3/6 διοργανωνεται οπως καθε χρονο, το φοιτητικο φεστιβαλ με την ονομασια "Γιαννης Ριτσος" στο νησι της Σαμου.
Η ομαδα του Κεντρου Αναζητησης Πανεπιστημιου Αιγαιου (Κ.Α.Π.Α) και μελος της Ελληνικης Κοινοτητας του Μεταφυσικου, θα συμμετασχει στο φεστιβαλ με ακομα μια εκδηλωση. Μια ομιλια, η οποια οχι μονον θα ειναι η τελευταια για την ακαδημαϊκη χρονια 2006-07, μα και πιθανοτατα η τελευταια του τετραετους αυτου κυκλου της Κ.Α.Π.Α στο νησι, μιας και εκτος συγκλονιστικου απροοπτου ο πυρηνας της ομαδας αποχαιρετα τη Σαμο απο τον Οκτωβρη...
Για την τελευταια αυτη ομιλια, αποφασισαμε να προσκαλεσουμε τον Γιαννη Τριανταφυλλη , γνωστο στο διαδικτυο και ως Johnniebegood.
Ο τιτλος της ομιλιας θα ειναι Πεντέλη και ανεξήγητα φαινόμενα, και σαν υποτιτλος-επεξηγηση: Το πείραμα των έργων του 1977, το φαινόμενο πίσω από το πείραμα, το βουνό και η Ελληνική Κοσμοαντίληψη.
Ο Γιαννης Τριανταφυλλης ειναι γνωστος τοσο για την αγαπη του προς το βουνο της Πεντελης, οσο και για το βιβλιο που εχει συγγραψει και διακινει δωρεαν στο διαδικτυο μεσα απο την ιστοσελιδα του http://www.johnniebegood.gr . Νομιζουμε πως αυτα που θα μας πει εκεινο το Σαββατοκυριακο θα ειναι ακρως ενδιαφεροντα και θα ενθουσιασουν φοιτητες και ντοπιους κατοικους που αναμενεται να μας τιμησουν για ακομη μια φορα με την παρουσια τους!
__________________
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
Ιδρυτικό μέλος και υπεύθυνος επικοινωνίας Gateway Team
Ιδρυτικό μέλος Κέντρου Αναζήτησης Πανεπιστημίου Αιγαίου
με τιμα η προσκληση να μιλησω για την Πεντελη και την Ελληνικη Κοσμοαντιληψη σε νεους ανθρωπους!
Γ.Τ.
Τρίτη 15 Μαΐου 2007
2 λογοι παραλογοι - Πεντελη - Β' μερος
η εκπομπη 2 λογοι παραλογοι, του ραδιοσταθμου Αρμονια, με θεμα την Πεντελη και καλεσμενο εμενα.
| 2logoiparalogoi Pe... |
2 λογοι παραλογοι - Πεντελη - Α' μερος
η εκπομπη 2 λογοι παραλογοι, του ραδιοσταθμου Αρμονια, με θεμα την Πεντελη και καλεσμενο εμενα.
| 2logoiparalogoi Pe... |
Σάββατο 12 Μαΐου 2007
η Πεντελη, ο ραδιοσταθμος Αρμονια και η συγχρονικοτητα
αποψε η συγχρονικοτητα τοφερε και συμμετειχα στην εκπομπη "δυο λογοι παραλογοι" του ραδιοσταθμου Αρμονια της Χαλκιδας, με θεμα την Πεντελη.
η προσκληση αλλά και το Ελευθερο βημα που μου παραχωρησαν ο Αντρεας και ο Βαγγελης, με τιμησαν τοσο, που δεν βρισκω λογια να τους ευχαριστησω!
νομιζω οτι ειπωθηκαν πολυ περισσοτερα πραγματα απο οσα μπορεσα να πω στις δυο τηλεοπτικες εκπομπες με το ιδιο θεμα, που συμμετειχα.
δυστυχως ο σταθμος Αρμονια εκπεμπει στην ιδια συχνοτητα με τον rocκfm και δεν τον ακουμε στην Αθηνα.
τα παιδια ωστοσο μου υποσχεθηκαν να μου στειλουν την εκπομπη, ωστε να την ανεβασω στο δικτυο.
ευχαριστω Βαγγελη και Αντρεα για την τιμη που μου κανατε!
συνεχιστε να μιλατε Ελευθερα!
η προσκληση αλλά και το Ελευθερο βημα που μου παραχωρησαν ο Αντρεας και ο Βαγγελης, με τιμησαν τοσο, που δεν βρισκω λογια να τους ευχαριστησω!
νομιζω οτι ειπωθηκαν πολυ περισσοτερα πραγματα απο οσα μπορεσα να πω στις δυο τηλεοπτικες εκπομπες με το ιδιο θεμα, που συμμετειχα.
δυστυχως ο σταθμος Αρμονια εκπεμπει στην ιδια συχνοτητα με τον rocκfm και δεν τον ακουμε στην Αθηνα.
τα παιδια ωστοσο μου υποσχεθηκαν να μου στειλουν την εκπομπη, ωστε να την ανεβασω στο δικτυο.
ευχαριστω Βαγγελη και Αντρεα για την τιμη που μου κανατε!
συνεχιστε να μιλατε Ελευθερα!
Πέμπτη 10 Μαΐου 2007
Τετάρτη 25 Απριλίου 2007
ο λοφος Βεϊκου και ο βωμος του Διος
δεν ξεκινησα τυχαια με τον βωμο του Αγχεσμιου Διος.
ο λοφος Βεϊκου ειναι η τελευταια κορυφη της οροσειρας των Τουρκοβουνιων προς τα ανατολικα.
ανεβαινοντας στην κορυφη, εχουμε πισω μας τα Τουρκοβουνια, δεξια μας τον Υμηττο και αριστερα μας την Παρνηθα.
πλησιαζοντας την ακρη της κορυφης του λοφου, βλεπουμε μπροστα μας την Πεντελη.
καθως φτανουμε στην ακρη, διαπιστωνουμε οτι υπαρχουν απομειναρια των θεμελιων καποιου αρχαιου κτισματος.
ειναι τα θεμελια του βωμου του Αγχεσμιου (αν θυμαμαι καλα) Διος.
εκει στην ακρη της τελευταιας απομονωμενης κορυφης των Τουρκοβουνιων (Αγχεσμιον ορος), αναμεσα στα τρια βουνα της Αττικης, οι προγονοι μας εστησαν αγαλμα και βωμο στον Δια, απεναντι ακριβως απο την Πεντελη.
του οποιου την υπαρξη θα αγνοουσε οποιοσδηποτε επισκεπτης, αν δεν εφτιαχνε μια προχειρη επιγραφη καποιος φιλοτιμος Ελληνας το 1978.
φωτογραφιες εδω
ο λοφος Βεϊκου ειναι η τελευταια κορυφη της οροσειρας των Τουρκοβουνιων προς τα ανατολικα.
ανεβαινοντας στην κορυφη, εχουμε πισω μας τα Τουρκοβουνια, δεξια μας τον Υμηττο και αριστερα μας την Παρνηθα.
πλησιαζοντας την ακρη της κορυφης του λοφου, βλεπουμε μπροστα μας την Πεντελη.
καθως φτανουμε στην ακρη, διαπιστωνουμε οτι υπαρχουν απομειναρια των θεμελιων καποιου αρχαιου κτισματος.
ειναι τα θεμελια του βωμου του Αγχεσμιου (αν θυμαμαι καλα) Διος.
εκει στην ακρη της τελευταιας απομονωμενης κορυφης των Τουρκοβουνιων (Αγχεσμιον ορος), αναμεσα στα τρια βουνα της Αττικης, οι προγονοι μας εστησαν αγαλμα και βωμο στον Δια, απεναντι ακριβως απο την Πεντελη.
του οποιου την υπαρξη θα αγνοουσε οποιοσδηποτε επισκεπτης, αν δεν εφτιαχνε μια προχειρη επιγραφη καποιος φιλοτιμος Ελληνας το 1978.
φωτογραφιες εδω
Τρίτη 24 Απριλίου 2007
και ένα εντελώς νέο στοιχείο!
που παρατηρήσαμε την Κυριακή, την ώρα που έδειχνα απο κοντά τα στοιχεία σε ένα φίλο. (γι αυτό "ξεναγώ" τόσο πρόθυμα όποιον μου το ζητήσει)
επιμένω οτι όλα όσα έχω παραθέσει, μου τα αποκαλύπτει το βουνό, είτε άμεσα σε εμένα, είτε μέσω φίλων που πάμε μαζί την πρώτη τους φορά στην περιοχή, την στιγμή που εκείνο θέλει.
ορίστε λοιπόν η πρώτη αλλοίωση σε ξύλο, που όμως αντί να μας λύσει τις απορίες, προσθέτει νέες.
η μία άκρη του αλλοιωμένου ξύλου.
είναι σε καλύτερη κατάσταση απο την άλλη.
η άλλη άκρη:
το ξύλο έχει υποστεί χημική και όχι βιολογική αλλοίωση!
στην φωτογραφία διακρίνονται άλατα.
αυτό που βλέπουμε δεν είναι αποτέλεσμα της δρασης βακτηρίων ή μυκήτων.
για κάποιο λόγο, αυτό που απομένει είναι μόνο οι λεπτές σαν τρίχα ίνες της κυταρίνης του ξύλου, με υφή βαμβακιού.
έχει κάποιος κάποια γνώμη για το πώς μπορεί να συνέβει, και γιατί μόνο σε αυτό το μικρό ξύλο?
Πεντέλη, το φαινόμενο πίσω απο το πείραμα
ξύλα και μέταλλα
επιμένω οτι όλα όσα έχω παραθέσει, μου τα αποκαλύπτει το βουνό, είτε άμεσα σε εμένα, είτε μέσω φίλων που πάμε μαζί την πρώτη τους φορά στην περιοχή, την στιγμή που εκείνο θέλει.
ορίστε λοιπόν η πρώτη αλλοίωση σε ξύλο, που όμως αντί να μας λύσει τις απορίες, προσθέτει νέες.
η μία άκρη του αλλοιωμένου ξύλου.
είναι σε καλύτερη κατάσταση απο την άλλη.
η άλλη άκρη:
το ξύλο έχει υποστεί χημική και όχι βιολογική αλλοίωση!
στην φωτογραφία διακρίνονται άλατα.
αυτό που βλέπουμε δεν είναι αποτέλεσμα της δρασης βακτηρίων ή μυκήτων.
για κάποιο λόγο, αυτό που απομένει είναι μόνο οι λεπτές σαν τρίχα ίνες της κυταρίνης του ξύλου, με υφή βαμβακιού.
έχει κάποιος κάποια γνώμη για το πώς μπορεί να συνέβει, και γιατί μόνο σε αυτό το μικρό ξύλο?
Πεντέλη, το φαινόμενο πίσω απο το πείραμα
ξύλα και μέταλλα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
