Παρασκευη 18-4-08

την Παρασκευη το απογευμα βρεθηκα μετα απο μηνες στην σπηλια με δυο φιλους που δεν ειχαν ξαναπαει και τους το ειχα υποσχεθει.

η μερα ηταν υπεροχη, με πεντακαθαρη ατμοσφαιρα αν και η πολη στα ποδια μας ηταν μεσα σε υγρασια και σκονη.
ο χωρος καθαρος, το εκκλησακι καθαρο, στις αγιες τραπεζες υπηρχαν καθαρα λευκα καλύματα .
αν και με ιωση απο το πρωι, ενιωσα καλυτερα και ξεναγησα τους φιλους οσο καλυτερα μπορουσα.
τελειωσαμε με το αριστερο τουνελ.
βγαινοντας, και περιπου στα μισα του μηκους του, ειδα μια σειρα απο δοκους θολα, αλλά το θεωρησα καποια περιστασιακη διαταραχη της ορασης μου και συνεχισαμε να προχωραμε.

μετα απο καμια δεκαρια μετρα ο ενας φιλος σταματησε και ειπε οτι νιωθει ενα περιεργο "μουδιασμα" στο κεφαλι, κατι σαν πονοκεφαλος που δεν ειναι ενοχλητικος.
γυρισα να τον κοιταξω και πισω του ξαναειδα την συγκεκριμενη ομαδα δοκων, παλι θολα.

εβλεπα ομως καθαρα τις δοκους πριν απο τις 6-7 θολες οπως εβλεπα καθαρα και τις δοκους μετα απο αυτες.
και δεν ηταν κατι φευγαλεο, ηταν σταθερο.
τοτε το ανεφερα στους φιλους και κοιταξαν και εκεινοι.
κατσαμε αρκετη ωρα προσπαθωντας να καταλαβουμε τι συμβαινει, πλησιαζοντας τις δοκους, και κοιταζοντας τις απο διαφορα σημεια.
παραθετω πρωτα τις δικες τους περιγραφες, οπως μου τις εστειλαν με μεϊλ:

Στρατος
"Εγώ δε ξέρω τι να πω...
Στο τελευταίο τούνελ που είδαμε, σε ένα συγκεκριμένο σημείο, βλέπαμε περίπου 6-7 σιδερένια δοκάρια (απ' τα πολλά) "θολά". Κάτι σαν να έτρεμε η "εικόνα" τους ελαφρά. Σαν να "σβήνανε" τα άκρα τους και όλη η εικόνα τους να είναι θολή.
Αλλά μόνο σε αυτό το σημείο.
Αν τραβούσες τα μάτια σου και κοίταγες λίγο πιο 'κει, όλα ήταν κανονικά. Μόλις ξανακοίταγες τα συγκεκριμένα, πάλι το ίδιο.
Και το βλέπαμε και οι τρεις ταυτόχρονα, από διαφορετικές γωνίες και για αρκετή ώρα.
Περίεργο..."

Αγγελος
"Σχετικά με την θολούρα πιστεύω ότι ήταν πολύ συμπυκνωμένη ενέργεια, αν μπορώ να το πω αυτό. Ήταν σα να έβλεπα τις δοκούς να ταλαντώνονται με μεγάλη ταχύτητα κάνοντας όμως μικρές ταλαντώσεις δηλαδή μετακινούνταν γρήγορα και σε μικρή απόσταση. Παρ' όλα αυτά δεν ήταν αυτό. Δεν ήταν ταλάντωση αλλά δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς. Αφού αν πλησίαζες το κεφάλι σου στη δοκό έβλεπες ότι δεν κουνιόταν. Άρα κατά την άποψή μου μιλάμε για κάποιο είδος ενέργειας που δεν την έχω ξαναδεί. Και αν μπορούσα πάλι να πω ότι είχε κάποιο χρώμα, που δεν ήταν ακριβώς αυτό αλλά την εντύπωση αυτή σου έδινε, το χρώμα θα ήταν πολύ απαλό λευκό. Σα να έβλεπες μία πολύ συμπυκνωμένη, δυνατή , ελαφρά λευκή και διάφανη μαζί ενέργεια. Σίγουρα ήταν σταθερή η δύναμή της αφού δεν είχε αυξομειώσεις η θολούρα αλλά την αισθάνθηκα ως πολύ δυνατή ενέργεια και όχι σαν κάτι που θα μου προκαλούσε κακό."

εγω οταν κοιταζα τις συγκεκριμενες δοκους, ηταν σαν να ειχα μυωπια.
σαν να μην μπορουσα να εστιασω και δεν μπορουσα να δω το περιγραμμα των δοκων.
εννοειται οτι μετακινηθηκα στον χωρο για να διαπιστωσω αν ηταν αποτελεσμα του φωτισμου και της οπτικης γωνιας, με το ιδιο παντα αποτελεσμα.
επρεπε να πλησιασω κοντα για να τις δω καθαρα.

καταγραφω το γεγονος και δεν προσπαθω να το εξηγησω.
η κατανοηση, αν ερθει, ερχεται οταν δεν την αναζητας, οπως τα ανεξηγητα φαινομενα εκδηλωνονται οταν δεν τα περιμενεις.

φτανοντας στο αυτοκινητο, παρουσιαστηκε η σκυλιτσα που λιμοκτονουσε, λες και ειχαμε ραντεβου στο σουρουπωμα.
και οπως ειπε ο Αγγελος, το βουνο μας εκανε δωρο και την Τεχνη!!!

ζωντανη Τεχνη

πρωτη μερα αναρρωσης












ο Κωστας, παλιος καλλιτεχνης κι αυτος.

Τεχνη κοντρα στην "τεχνη"

οταν ειδα την πρωτη φωτογραφια απο το "εργο τεχνης" με τον δεμενο σκελετωμενο σκυλο θυμωσα και ανεβασα το προηγουμενο ποστ που θεωρω οτι εριξε μεν το επιπεδο μου, αλλά με αυτο ειχα σκοπο να σταματησω να ασχολουμαι και να γραφω.

η συγχρονικοτητα το ηθελε αλλιως.
σημερα πηγα μετα απο πολλους μηνες στην Πεντελη με δυο φιλους και στο φευγα βρηκα ενα σκελετωμενο σκυλακι διπλα στο αυτοκινητο μου.
τοτε εφαγα το σατορι και καταλαβα οτι η αντιδραση μου σαν καλλιτεχνης δεν επρεπε να περιεχει θυμο, αλλά τεχνη, εναρμονισμενη με την Τεχνη του Θειου.
ο Υψιστος Καλλιτεχνης μου εστειλε το υλικο για το εργο τεχνης που θελει να παρουσιασω: πως σωνουμε ενα σκυλο.

την σκυλιτσα την ονομασα Τεχνη (χεχεχε) και απο αυριο θα αρχισω να ανεβαζω φωτογραφιες της.

ΟΧΙ ΠΩΣ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΑΣΙΤΙΑ ΕΝΑ ΣΚΥΛΙ, ΑΛΛΆ ΠΩΣ ΣΩΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΙΜΟΚΤΟΝΙΑ ΕΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΗΜΕΝΟ ΠΛΑΣΜΑ.

ΚΑΙ ΓΑΜΩ ΤΙΣ ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΣΑΣ ΜΑΛΑΚΕΣ!


ΥΓ. ΣΤΗΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΨΗΦΙΣΑΤΕ Ή ΠΕΡΙΜΕΝΕΤΕ ΝΑ "ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ" ΚΑΝΑ ΑΡΑΠΑΚΙ Ο ΚΑΡΙΟΛΗΣ?

ΥΓ2. για την σημερινη επισκεψη εχω κι άλλα να πω και εχω και δυο μαρτυρες.
ας μεινουμε για τν ωρα στον σκυλο και την συγχρονικοτητα.