Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Περι των πλαστικων παραμορφωσεων στο δεξιο τουνελ

Ανεφερα στο βιβλιο μου ως πιθανη αιτια των πλαστικων παραμορφωσεων των δοκων υποστηριξης του δεξιου τουνελ, την επιδραση καποιου ενεργειακου πεδιου τυπου «φαινομενου Χατσισον», στα πλαισια καποιου πιθανου πειραματος.

Όπως εχω πει και ξαναπει, τα στοιχεια που παρεθεσα βρισκονται ακομη εκει, για οποιον θελησει να δωσει μια λογικη εξηγηση, ασχετως του τι υποθετω εγω.

Σαν ανθρωπος, αλλά και σαν συγγραφεας, δεν εχω κανενα εγωιστικο κολλημα στο να αποδεχθω την οποιαδηποτε λογικη εξηγηση θα ανατρεψει τις όποιες υποθεσεις μου.

Ανεβασα τον τεταρτο κατα σειρα μηχανικο απο τοτε που παρατηρησα τα στοιχεια και μου εδωσε μια λογικοτατη εξηγηση για τις πλαστικες παραμορφωσεις, την οποια αμεσως αποδεχτηκα.

Αυτό δεν σημαινει και ότι αποδεχομαι την αστεια εξηγηση της υπογειας νατοϊκης βασης, ή του νατοϊκου αντιπυρηνικου καταφυγειου.

Δεν σημαινει ότι επαψα να θεωρω πιθανον το να διεξηχθει καποιο πειραμα και μαλιστα τα εργα να εγιναν μονο και μονο γι αυτον τον σκοπο.

Επισημανα ότι εξακολουθω να βλεπω ολιστικα το βουνο (τα εργα είναι ένα μικρο μερος της ιστοριας του) όπως και τις πληροφοριες που το αφορουν.

Ας αναλυσουμε λοιπον τις παραμορφωσεις με βαση τα νεα δεδομενα: ότι οι πλαστικες παραμορφωσεις εγιναν από τις πιεσεις των εκατεροθεν πετρωματων.

Λογικοτατο να συμβουν σε τετοια εκταση, αλλά σε βαθος χρονου.

Όμως η δοκος υποστηριξης Α6 ερχεται παλι να χαλασει την λογικη συνεχεια, γιατι όπως πολυ σωστα επεσημανε μονο ο φιλτατος Παρ’εικος, είναι φανερο ότι στρεβλωθηκε κατά την διαρκεια των εργων, από την προσπαθεια των εργατων να την ηλεκτροσυγκολλησουν ξανα στην βαση της.

Κατά το φιλο μηχανικο, είναι δυνατον να στρεβλωθει μια δοκος ακομη και μεσα σε μιση ωρα.

Αρκει να δεχτει το αναλογο φορτιο.

Το ότι είναι η περισσοτερο παραμορφωμενη δοκος, σημαινει ότι δεχτηκε τεραστιο φορτιο σε ελαχιστο χρονικο διαστημα.

Και ερωτω ως παρατηρητης: πως και γιατι δεχτηκε απροσμενα τετοιο φορτιο?

Εφοσον αποδεδειγμενα η Α6 παραμορφωθηκε ενώ ηταν σε εξελιξη τα εργα, τι αποκλειει να εγιναν ολες οι παραμορφωσεις του δεξιου τουνελ ταυτοχρονα?

Γιατι η μετακινηση τοσων χιλιαδων τονων βραχων να μην ηταν το αποτελεσμα/αντιδραση του πειραματος?

Γιατι το πεδιο να μην επεδρασε στον μεταλλικο σκελετο, όπως υπεθετα, μειωνοντας τις αντοχες του ωστε η φυσιολογικη πιεση των υπερκειμενων πετρωματων να τον παραμορφωσε?

Ή γιατι το πεδιο να μην επεδρασε και στα περιβαλλοντα πετρωματα?

Ουτως ή αλλως εχω αφιερωσει κεφαλαιο του βιβλιου για την «αντιδραση της Φυσης» στα εργα.



Αυτά για οσους μπορουν να δουν ολιστικα και για οσους αγαπουν την Πεντελη, χωρις απαραιτητως να συμφωνουν με τις υποθεσεις μου.

Οι υπολοιποι κακως με διαβαζετε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: